حمیدرضا معصومیان/شهرآرانیوز - «نام باشگاه سرخپوشان پاکدشت به‌زودی به نام ابومسلم تهران تغییر می‌کند.» این خبری بود که دی‌ماه سال گذشته مطرح شد و با اینکه در میان انبوه خبر‌های ریزودرشت نقل‌وانتقالات لیگ برتر فوتبال ایران در آن زمان چندان به چشم نیامد، ولی برای مشهدی‌ها خیلی مهم بود. سال‌ها بعد از گم‌شدن ابومسلم در هیاهوی فوتبال قرار بود این نام تاریخی دوباره زنده شود و بانی خیرش هم یک ابومسلمی بود. رضا عنایتی که با پیراهن ابومسلم به فوتبال کشور معرفی شد و با آقای‌گلی در این تیم مراحل ترقی را به‌سرعت طی کرد، به‌دنبال تغییرنام تیمش بود، اما حالا معلوم شده که تلاشش به بن‌بست خورده است و احیای نام ابومسلم (حتی ۱۰۰۰ کیلومتر دورتر از موطن اصلی خودش) شدنی نیست!
فشار‌های پنهان و آشکار برای زنده‌نشدن ابومسلم
رضا عنایتی بعد از خریدن تیم سرخپوشان پاکدشت می‌خواست با آب تهران خاک فراموشی را از نام ابومسلم بزداید و نگذارد اسمش، چون اصلش از حافظه تاریخی فوتبال پاک شود. با اینکه قرار بود این اتفاق در پایتخت انجام شود و پسوند تهران پشت‌سر اسم ابومسلم بیاید، اما بازتاب خوبی در بین علاقه‌مندان این تیم مشهدی داشت. بودن تیمی به نام ابومسلم در لیگ دسته‌اول کشور حتی اگر در مشهد نباشد، دست‌کم این حُسن را داشت که یاد تیم مشکی‌ها زنده بماند؛ اما گویا عده‌ای همین‌مقدار را هم نمی‌پسندیدند و آن‌قدر به عنایتی فشار‌های نهان و آشکار آوردند که او از صرافت انجام این کار افتاد و به تغییرنام تیمش از «سرخپوشان پاکدشت» به «هوادار» رضایت داد!
عنایتی که قبلا گفته بود «درست است که ابومسلم الان وجود ندارد، ولی این تیم بازیکنان زیادی به فوتبال کشور معرفی کرد که آن‌ها زنده هستند و برای همین می‌خواهیم کاری کنیم اسم ابومسلم فراموش نشود»، بعد از اعلام رسمی نام تیمش به عنوان «طرفدار» و نه «ابومسلم»، گفت: قرار بود این کار را انجام دهیم؛ اما نشد که نشد که نشد!
این نشد‌هایی که عنایتی قصد بازکردنش را ندارد، شامل فشار‌هایی می‌شود که بخشی از آن‌ها دوستانه و بخشی دیگر هشدارآمیز بودند، از هوادارانی که روی ماندن اسم ابومسلم در مشهد تعصب داشتند تا آن‌هایی که به عنایتی توصیه کردند با این کار، آتش زیر خاکستر حواشی و مشکلات این تیم را روشن نکند و به سری که درد نمی‌کند، دستمال نبندد.
فشار‌های پنهان و آشکار برای زنده‌نشدن ابومسلم
رضا عنایتی بعد از خریدن تیم سرخپوشان پاکدشت می‌خواست با آب تهران خاک فراموشی را از نام ابومسلم بزداید و نگذارد اسمش، چون اصلش از حافظه تاریخی فوتبال پاک شود. با اینکه قرار بود این اتفاق در پایتخت انجام شود و پسوند تهران پشت‌سر اسم ابومسلم بیاید، اما بازتاب خوبی در بین علاقه‌مندان این تیم مشهدی داشت. بودن تیمی به نام ابومسلم در لیگ دسته‌اول کشور حتی اگر در مشهد نباشد، دست‌کم این حُسن را داشت که یاد تیم مشکی‌ها زنده بماند؛ اما گویا عده‌ای همین‌مقدار را هم نمی‌پسندیدند و آن‌قدر به عنایتی فشار‌های نهان و آشکار آوردند که او از صرافت انجام این کار افتاد و به تغییرنام تیمش از «سرخپوشان پاکدشت» به «هوادار» رضایت داد!
عنایتی که قبلا گفته بود «درست است که ابومسلم الان وجود ندارد، ولی این تیم بازیکنان زیادی به فوتبال کشور معرفی کرد که آن‌ها زنده هستند و برای همین می‌خواهیم کاری کنیم اسم ابومسلم فراموش نشود»، بعد از اعلام رسمی نام تیمش به عنوان «طرفدار» و نه «ابومسلم»، گفت: قرار بود این کار را انجام دهیم؛ اما نشد که نشد که نشد!
این نشد‌هایی که عنایتی قصد بازکردنش را ندارد، شامل فشار‌هایی می‌شود که بخشی از آن‌ها دوستانه و بخشی دیگر هشدارآمیز بودند، از هوادارانی که روی ماندن اسم ابومسلم در مشهد تعصب داشتند تا آن‌هایی که به عنایتی توصیه کردند با این کار، آتش زیر خاکستر حواشی و مشکلات این تیم را روشن نکند و به سری که درد نمی‌کند، دستمال نبندد.
نام «طرفدار» به‌جای تیم پر‌طرف‌دار
مهاجم سال‌های خوب ابومسلم می‌خواست به تیمش ادای دین کند و به‌جای مسئولانی که به قول او به فکر ابومسلم نبودند، قدمی برای این تیم قدیمی بردارد. او می‌گوید: مسئولان سابق ورزش و استان هیچ کاری برای ابومسلم نکردند و فقط شعار دادند تا این تیم از بین رفت. ابومسلم تیم کوچکی نبود. ابومسلم برای من خیلی ارزشمند است. این تیم برای من یادآور خاطرات فراوانی است. ابومسلم همین حالا که وجود ندارد، هواداران خاص خودش را دارد که برای تیمشان جان می‌دهند. کاش می‌شد در مشهد شرایطی به وجود می‌آمد که این تیم دوباره، اما بر اساس یک اصول و قواعد حرفه‌ای شکل بگیرد و ماندگار بماند. من خودم همیشه ابومسلم را دوست دارم و هیچ‌وقت فراموشش نمی‌کنم، اما درحال‌حاضر برای باشگاه سرخپوشان پاکدشت به این نتیجه رسیدیم که با نام هوادار در مسابقات شرکت کنیم.
پروژه عنایتی برای احیای نام ابومسلم درحالی شکست خورده که هنوز قضیه رنگ لباس این تیم پابرجاست. شاید نام ابومسلم همچنان از نظر برخی حساسیت‌برانگیز باشد، اما درباره رنگ زیبا و خاطره‌انگیز آن احتمالا چنین‌منعی وجود ندارد و شاید در فصل آینده تیم عنایتی را بشود با این قواره دید.
طلسم اسم ابومسلم
تیمی که روزی بخشی از هویت مردم مشهد بود، این‌طورکه به نظر می‌رسد، احیای اسمش، نه خودش، حتی کیلومتر‌ها دورتر از شهر و دیارش ناممکن است یا خوش‌بینانه اینکه به این زودی‌ها شدنی نیست. همه این‌ها درحالی است که بعد از مرگ ابومسلم اورجینال، ابومسلم‌های دیگری متولد شدند، اما هیچ‌کدام نتوانستند به دوران شکوه قرمزو‌مشکی‌ها برگردند. نسل ابومسلم، ابومسلم ثامن و سیاه‌جامگان، مشکی‌پوشان شرق و نگین ابومسلم تیم‌هایی بودند که بعد از انحلال ابومسلم با نام این تیم ظاهر شدند؛ اما هیچ‌کدام توفیقی نیافتند. برخی از آن‌ها به راه ابومسلم پدر رفتند و نشانی از آن‌ها نیست و برخی مثل نگین ابومسلم در لیگ دسته‌سوم یعنی چهارمین سطح فوتبال کشور حال‌وروز خوبی ندارند. در همه این سال‌ها همه تیم‌هایی که نام ابومسلم را انتخاب کرده‌اند، در لیگ‌های دسته‌دوم به پایین بودند و تیم رضا عنایتی می‌توانست بالاترین سطح برای احیای نام این تیم باشد؛ اسمی که گویا طلسم شده و شاید در انتظار بازی روزگار است تا دوباره با هویت اصیل مشهدی خود و در قواره یک مجموعه با احترام، مردمی و دوست‌داشتنی به فوتبال خراسان و ایران برگردد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
