عطار نیشابوری از نگاه نوجوانان مشهدی | روایت منطق‌الطیر در قاب تصویر و داستان یادی از نورالدین رضوی سروستانی، خواننده و مدرس فقید آواز ایرانی | نسیمی از سوی سروستان نگاهی به نمایش «ترور» با بازی ساعد سهیلی، بازیگر مشهدی | تماشاگر خودت را قاضی کن معاون سیمای شبکه خراسان رضوی: تولید محتوای هویتی روزآمد، زیرساخت‌های جدید می‌طلبد درباره پادکست ادبی و کارکردهای آن | ادبیات شنیدنی است گفت وگو با محمدکاظم کاظمی درباره پادکست «شعر پارسی» | به شنیدن پادکست عادت نداریم رونالدو وارد دنیای سینما می‌شود تتوی سر «شمشیر» در سریال پایتخت ۷ نشانه چیست؟ + توضیحات نقش آفرینی «تاکه هیرو هیرا» در فیلم کاروشی دانلود قسمت هفدهم سریال پایتخت ۷ + تماشای آنلاین اجرای عباس خوشدل، نوازنده معروف ایرانی، در رادیو صبا نظر جیمز کامرون درباره استفاده از هوش مصنوعی در سینما صفحه نخست روزنامه‌های کشور - پنجشنبه ۲۱ فروردین ۱۴۰۴ کتاب جاده‌های ناتمام داستانی منتشر شد سریال وحشی هومن سیدی در شبکه نمایش خانگی دیدار وزیر ارشاد با قباد شیوا، هنرمند پیشکسوت عرصه هنر‌های تجسمی
سرخط خبرها

ولفگانگ بکر، کارگردان فیلم خداحافظ لنین، درگذشت

  • کد خبر: ۳۰۵۳۹۸
  • ۲۴ آذر ۱۴۰۳ - ۱۲:۳۹
ولفگانگ بکر، کارگردان فیلم خداحافظ لنین، درگذشت
«ولفگانگ بکر» فیلمساز معروف آلمانی در ۷۰ سالگی درگذشت.

به گزارش شهرآرانیوز؛ ولفگانگ بکر فیلمساز آلمانی که کمدی وی با عنوان «خداحافظ لنین!» درباره اتحاد مجدد ۲ آلمان به یک موفقیت جهانی بدل شد و دنیل برول بازیگر جوان ناشناخته آن زمان را به یک بازیگر مشهور بدل کرد، از دنیا رفت.

خانواده بکر دیروز (جمعه) اعلام کردند وی پس از یک دوره بیماری جدی درگذشت.

بکر که در آلمان غربی متولد شده بود، در برلین در رشته سینما تحصیل کرد و فیلم دانشجویی او با عنوان «پروانه‌ها» که اقتباسی از داستان کوتاه ایان مک ایوان نویسنده بریتانیایی بود، برنده اسکار دانشجویی شد.

سال ۱۹۹۴ وی شرکت تولید فیلم خود را با همکاری تام تیکور و دنی لِوی تأسیس کرد و اولین فیلم بلندی که ساخت «زندگی همه آن چیزی است که می‌گیری» در سال ۱۹۹۷ بود. این فیلم ۳ جایزه جشنواره فیلم برلین را دریافت کرد و وی را به نیروی محرکه احیای سینمای آلمان در اواخر دهه ۱۹۹۰ و اوایل دهه ۲۰۰۰ بدل کرد. «بدو لولا بدو» تیکور در سال ۱۹۹۸ و فیلم «به دنبال سوکر» لوی در سال ۲۰۰۴ دیگر فیلم‌های این کمپانی بودند که چنین اثری داشتند.

اما بزرگترین موفقیت این کمپانی «خداحافظ لنین!» بکر با بازی کاترین ساس در نقش یک سوسیالیست فداکار با قلبی ضعیف بود که در اکتبر ۱۹۸۹، اندکی قبل از فروپاشی دیوار برلین به کما می‌رود. وقتی او از خواب بیدار می‌شود ۲ آلمان متحد شده‌اند، ولی پسرش (برول) سعی می‌کند او را از واقعیت دور نگه دارد تا وی دچار یک شوک مرگبار نشود. تلاش او برای بازگرداندن همه چیز به دوران آلمان شرقی است و از بسته‌بندی غذا‌ها در شیشه‌های قدیمی آلمان شرقی و حتی پخش اخبار جعلی را دربرمی‌گیرد تا مادرش را متقاعد کند که چیزی تغییر نکرده است.

این فیلم در آلمان و جهان به موفقیت بزرگی دست یافت و در بیش از ۶۰ کشور به نمایش درآمد و حدود ۸۰ میلیون دلار فروش کرد. این فیلم ۹ جایزه از جوایز لولای آلمان را برد و ۶ جایزه از جمله بهترین فیلم جوایز فیلم اروپا را از آن خود کرد و برنده جوایز سزار فرانسه، گویای اسپانیا و دیوید دی دوناتلو ایتالیا شد و نامزدی جایزه بفتا و گلدن گلوب بهترین فیلم بین‌المللی را به دست آورد.

برول و بکر در فیلم «من و کامینسکی» در سال ۲۰۱۵ که طنزی درباره دنیای هنر با اقتباس از کتاب دانیل کلمان بود، دوباره با هم متحد شدند.

این کارگردان کمی قبل از درگذشتش آخرین فیلم خود را با عنوان «قهرمان ایستگاه فریدریش اشتراسه» به پایان برد که درامی درباره فردی از آلمان شرقی بود که به بیش از ۱۰۰ نفر کمک کرد از طریق ایستگاه رادیویی او در برلین شرقی، از این کشور فرار کنند.

بکر علاوه بر کار خود به عنوان نویسنده و کارگردان، در آکادمی فیلم و تلویزیون آلمان در برلین، آکادمی فیلم بادن-وورتمبرگ و آکادمی هنر‌های رسانه‌ای کلن تدریس کرد.

منبع: مهر

 

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->