عکس خاطره‌انگیز از مراسم ابتدایی دیدار هجرت و هدف‌گلکار که استاد فریدون مهریار قصه آن را روایت می‌کند.
به گزارش شهرآرانیوز، در بحبوحه جنگ ظالمانه ناشی از هجوم متجاوزان عراقی به خاک کشور، عده زیادی از مردم مظلوم و بی‌گناه خوزستان ناچار به کوچ اجباری به دیگراستان‌های کشور شدند. در این میان بازیکنان فوتبال و ورزشکاران زیادی از استان خود رهسپار دیگراستان‌ها و شهر‌ها شدند. البته در این میان شمار زیادی از مردم خون‌گرم جنوب کشور به سبب وجود بارگاه مقدس رضوی و دوری مشهد از میدان جنگ و مشکل هواپیما‌های عراقی برای رسیدن به این خطه، راهی مشهد شدند و در این شهر سکونت کردند؛ مهاجرانی که در میانشان فوتبالیست‌های ترازاول و خوبی هم پیدا می‌شد که امان همه را می‌بریدند.
سال ۱۳۶۵ تیم فوتبال هدف‌گلکار در مشهد توانست با قاطعیت و اختلاف قهرمان شود؛ تیم سرحالی که آن روز‌ها یقه بسیاری از تیم‌های بزرگ فوتبال شهر را می‌گرفت. اما تیم در دو بازی رفت و برگشت برابر تیم مهاجران جنوبی به نام «هجرت» دقایق سختی را تجربه کرد.
این عکس مربوط به مراسم ابتدایی بازی تیم فوتبال هجرت با هدف‌گلکار است؛ تیمی متشکل از بازیکنان مهاجر از جنوب کشور که بسیار تکنیکی و خوش‌نقش بودند. ما در دو بازی رفت و برگشت برابر هجرت یک پیروزی خفیف یک بر صفر و یک تساوی بدون گل عایدمان شد. شاید بتوان گفت که این تیم سخت‌ترین حریف ما در این تورنمنت بود و بدجور ما را اذیت کرد؛ تیمی پر از بازیکنان تکنیکی که خصلت فوتبال جنوب را با خود به مشهد آورده بود و حریف بسیار قابل‌احترامی بود. شاید تنهاتیمی بود که در زمین خیلی ما را اذیت کرد.
در تیم هجرت همه خوب بودند، اما شاید بتوان شاخص‌ترین بازیکن این تیم را نادر پورحمزاوی دانست؛ بازیکنی که در زمین با تکنیکش دلبری می‌کرد. البته برادران گزار، عباس سیافی و علی خیاط‌زاده هم از دیگربازیکنان خوب و تأثیرگذار این تیم بودند. در این عکس درحالی من به‌عنوان کاپیتان هدف‌گلکار مراسم ابتدایی را برگزار می‌کنم که اسماعیل خرسندی، کاپیتان اول تیم، به‌دلیل حضور در تهران و تحصیل همراه تیم نبود. در سوی مقابل هم جواد گزار کاپیتان تیم هجرت است که همراه برادرش، محمود، از خوب‌های این تیم بودند. جواد گزار علاوه بر کاپیتانی تیم، نقش مربی و اسپانسر را هم داشت. حمید حاج‌وثوق هم داور اول این بازی بود.
از حواشی مهم این بازی می‌توان به حضور جالب تماشاگران تیم هجرت اشاره کرد؛ تیمی که شاید صد تا دویست تماشاگر بیشتر نداشت، اما همین تعداد شور و هیجان خاصی را به ورزشگاه تزریق می‌کردند. آن‌ها با ساز و آواز محلی خود شور و نشاط خاصی به ورزشگاه می‌دادند که همیشه برای حریفان دردسرساز بود. این بازی با نتیجه یک بر صفر به‌سود تیم ما به پایان رسید و تک‌گل بازی را یوسف یوسفی روی پاس‌گل من که با یک ارسال حاصل شد، به ثمر رساند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
