گاهی لازم است شهر را نه از پسِ شلوغی و دود، بلکه از پشت پنجره فرصتها تماشا کنیم؛ جایی که شور تولید و سرمایهگذاری مثل ضربان قلب، جریان تازهای به کالبد اقتصاد شهری میدهد. اینروزها مشهد میعادگاهیست برای همه آنهایی که چشم به فردای روشنتردوختهاند. در فضای گرم و پرهیاهوی نمایشگاه سرمایهگذاری، اینبار نه فقط نامهای پرآوازه صنعت ساختمان که شهرداری مشهد هم حضوری متفاوت دارد؛ حضوری که صرفا در بهنمایشگذاشتن دستاوردها خلاصه نمیشود، بلکه روایتگر نگاهی تازه به آینده شهر است.
وقتی آدم به صدها پروژه و بسته سرمایهگذاری معرفیشده در این روزها نگاه میکند، بیش از هر آماری به این فکر میافتد که هر کلنگی که بر زمین میخورد، شاید آغاز زندگی جدیدی برای صدها نیروی کار و خانوادههایشان باشد. بعد این پیوند میان توسعه و زندگی روزمره حتی ملموستر میشود؛ جایی که اشتغال پایداردیگر رؤیا نیست، بلکه ثمره تلاش هدفمند و حمایت جدی مدیران شهری است.
اما قصه این نمایشگاه، به همینجا ختم نمیشود. عرصه رقابتی ایجادشده و حضور ظرفیتی عظیم، ازآنجهت متفاوت است که بر شعار «سرمایهگذاری برای تولید» پافشاری دارد؛ شعاری که اگرچه بارها تکرار شده، اما اینبار در قاب بستههای حمایتی واقعی و شفاف شهرداری، خود را بیشتر از همیشه باورپذیر نشان میدهد. بازگشایی بیش از ۷۰هزارمیلیارد تومان طرح اقتصادی و دعوتنامهای صریح و شفاف به سرمایهگذاران، نشان از عزم جدی برای تغییرچهره این کلانشهر دارد.
شهر مشهد، با همه مزیتهایش، حالا به میزبانی مطمئن برای ایدهها و سرمایهها تبدیل شده است؛ همان شهری که سالانه سفرهای گسترده برای میلیونها زائر پهن میکند و ظرفیت خودش را بارها به رخ کشیده است. باوجود همه دشواریها و رکودهای اقتصادی، باز هم تجربههای پیشین زمزمه میکنند که رونق، راهی به بنبست ندارد؛ بستههایی که در مسیر جذب سرمایه، اینبار نه فقط روی کاغذ که با استقبال و حضور پرشور سرمایهگذاران، آزمونوخطای خود را پشتسر گذاشتهاند.
حالا هدف فقط معرفی پروژهها نیست؛ بلکه شهرداری مشهد بهدنبال ساختن پلی برای رسیدن سرمایه به بستر واقعی و تأثیر ملموس در زندگی شهروندان است. این رقابت نهتنها میان سرمایهگذاران بومی، بلکه با جذب سرمایه از دیگرنقاط کشور جریان پیدا کرده؛ مسیری که اگر با حمایت و اعتماد متقابل همراه شود، قاعدتا میتواند اقتصاد شهر را وارد فاز تازهای کند. دراینمیان، گشایش در جذب سرمایه خارجی شاید کمی پیچیدهتر باشد، اما امید به توسعه همکاریهای بینالمللی، بهویژه در حوزه گردشگری، همچنان زنده است.
رونق پروژههای تفریحی پس از تجربههایی مانند «پدیده»، حامل این پیام مهم است که اقتصاد شهری میتواند هم کیفیت زندگی شهروندان را ارتقا دهد و هم برای زائران، میزبان بهتری باشد. مشهدِ امروز، بیش از هر زمان دیگر نیازمند همدلی و رویکردی نو به فرصتهای پیشروست. نمایشگاه سرمایهگذاری شاید گام اول باشد، اما سرآغاز مسیری است که پایانش میتواند نقطهعطفی در تاریخ سازندگی پایتخت معنوی ایران رقم بزند؛ مشهدی که دست به سوی فردا دراز کرده و مخاطب اصلی خود را نه فقط سرمایهداران، بلکه همه شهروندان و باورمندان به توسعه میداند.