به گزارش شهرآرانیوز؛ الهیه یکی از محلات پرجمعیت و در حال توسعه مشهد است که در سالهای اخیر با رشد چشمگیر ساخت وساز و افزایش جمعیت روبه رو بوده است. همین مسئله نیاز به ایجاد زیرساختهای فرهنگی را بیش از پیش به وجود آورده است. با این حال، این محله تنها یک کتابخانه عمومی داشت که در ابتدای خیابان سجادیه ۸ قرار گرفته بود. کتابخانهای که برای بسیاری از ساکنان، به ویژه کودکان و نوجوانان، محل امنی برای مطالعه، یادگیری و حضور در فعالیتهای فرهنگی بود، اما این مرکز فرهنگی از دو سال پیش تعطیل شده و از آن زمان تاکنون درهایش به روی مردم بسته مانده است.
تعطیلی کتابخانه، نه تنها دسترسی اهالی به خدمات فرهنگی را محدود کرده است، بلکه سبب شده ساختمان بدون استفاده آن به فضایی متروکه و به گفته ساکنان، شبها به پاتوقی برای آسیب دیدگان اجتماعی تبدیل شود. پیگیریهای شهروندان از طریق سامانه ۱۳۷ نیز تاکنون نتیجهای نداشته و این موضوع اکنون یکی از دغدغههای اصلی ساکنان این محله است.
این دغدغه شهروندی در میان پیامهای ساکنان این محله مشهود است: منطقه الهیه و خیابان سجادیه ۸ فقط یک کتابخانه داشت که آن هم چندین سال است تعطیل شده است. هر چه از طریق سامانه۱۳۷ علت این تعطیلی را پیگیری کردیم به نتیجه نرسیدیم. فکر میکنم همه کتابها را موشها جویده باشند. حتی من پیشنهاد دادم حاضرم سالن مطالعه اجاره کنم و نقش کتابدار را هم داشته باشم، اما نتیجه نداشت.
در بخشی از این پیام ها، شهروندی به نام مرادی نوشته بود: این کتابخانه تنها مرکز فرهنگی محله بود، اما حالا بیش از دو سال است که این کتابخانه را تعطیل کردهاند و مشخص نیست چرا درش را بستهاند. چند باری که از شهرداری پیگیری کردیم پاسخ روشنی درباره وضعیت این کتابخانه و تعیین تکلیف آن به ما ندادند. با این شرایط سرنوشت کتابخانه برای هیچ کس روشن نیست.
شهروند دیگری به نام قاسمی در پیام خود آورده بود: محوطه این کتابخانه متروکه شده و شبها محل تجمع افرادی با رفتارهای مشکوک است. این وضع برای خانوادههایی که در اطراف آن زندگی میکنند بسیار نگران کننده است.
با توجه به پیامهای متعددی که از سوی ساکنان محله الهیه به سامانه ۱۳۷ و همچنین به تحریریه صفحه صدای مردم روزنامه ارسال شده بود، خبرنگار ما برای بررسی وضعیت به محل کتابخانه در بولوار سجادیه، سجادیه ۸ میرود.
ساختمان کتابخانه پشت نردههای بلند فلزی قرار دارد و قفل بزرگی بر در ورودی آن زده شده است. داخل محوطه کتابخانه و فضای سبز که زمانی محل نشستن و گفتوگوهای فرهنگی شهروندان بوده، مملو از زبالههای پلاستیکی، بطریهای شکسته، ته سیگار و نخاله ساختمانی است. چمنهای محوطه خشکیده و پر از علفهای هرز شدهاند. در بخش پشتی ساختمان، فضای تاریکی وجود دارد که هیچ گونه نورپردازی یا نظارتی بر آن دیده نمیشد. اهالی میگفتند این نقطه، به ویژه در ساعات پایانی شب، محل تردد افراد غریبه است. سکوت سنگین، نبود رفت وآمد و وضعیت رهاشده محیط، بیش از هر چیز نشان میداد که این مکان مدت زیادی است از چرخه فعالیت شهری خارج و بدون استفاده رها شده است.
حسین شریفی، ساکن کوچه مجاور کتابخانه است. او در گفتوگو با خبرنگار ما میگوید: پشت این ساختمان، گوشهای تاریک و دور از دید وجود دارد که شبها محل تجمع برخی افراد برای استعمال مواد مخدر شده است.
گلایههای او در ادامه به شرایطی اشاره دارد که از گفتن آن شرم دارد. شرایطی که به گفته ساکنان پر از آسیب اجتماعی و خارج از عرف است. به گفته ساکنان همین مسئله سبب شده که در چندین مرحله ساکنان این محدوده با این افراد درگیر شوند. با این حال این افراد به دلیل متروکه بودن مکان دوباره به اینجا برمی گردند.
زهرا احمدی، یکی دیگر از همسایگان است که به گفته خودش پانزده سال است در الهیه زندگی میکند. او نیز گلایههایی از شرایط این کتابخانه متروکه دارد. این شهروند میگوید: شبها خانوادهها جرئت عبور از اطراف این ساختمان را ندارند. این نقطه، به ویژه برای بانوان و نوجوانان ناامن شده است. اگر کتابخانه فعال بود و رفت وآمد مردم وجود داشت، چنین اتفاقاتی رخ نمیداد.
سعید محمدپور، از دیگر ساکنان محله، با گلایه از وضعیت محیطی میگوید: محوطه کتابخانه پر از زباله و نخاله شده است. مدتی پیش یک درخت بلند و قدیمی در این فضا وجود داشت که به جای هرس، شهرداری آن را کامل قطع کرد. این درخت برای ما خاطره انگیز بود و به محیط زیبایی خاصی میداد.
رضایی، از فعالان فرهنگی محله، با اشاره به اهمیت این مرکز میگوید: این کتابخانه قبل از تعطیلی، محل برگزاری نشستهای کتاب خوانی، کارگاههای آموزشی و برنامههای فرهنگی بود.
این فعال فرهنگی محله در ادامه بیان میکند: حتی به شهرداری پیشنهاد دادیم که کافه کتاب راه اندازی شود تا جوانان و خانوادهها بتوانند اوقات فراغت خود را به شکل مفید بگذرانند، اما هیچ اقدامی صورت نگرفت.
به گفته او، نبود چنین فضاهایی سبب شده نوجوانان و جوانان بیشتر وقت خود را در فضاهای غیرسالم بگذرانند. علاوه برآن یک محله با چنین جمعیتی که اغلب بافت جمعیتی محله جوانان هستند از یک فرصت فرهنگی محروم مانده است.
بررسیهای میدانی نشان میدهد که این کتابخانه زمانی به عنوان یک فرصت فرهنگی ارزشمند شناخته میشد، اما اکنون به تهدیدی برای امنیت اجتماعی محله تبدیل شده است. مکانهای متروکه در بافت شهری معمولا به سرعت به پاتوقهای ناامن بدل میشوند و در صورت بی توجهی، مشکلات بیشتری به وجود میآورند.
مهدی خداشناس، شهردار منطقه ۱۲ مشهد، در پاسخ به پرسش خبرنگار ما درباره سرنوشت این کتابخانه میگوید: کتابخانه بهمن در سجادیه ۸، در قالب طرح مشترکی با سازمان بازآفرینی شهری و با همکاری یک مؤسسه در حال احیاست. این پروژه مراحل نهایی خود را در سازمان بازآفرینی طی میکند.
تأکیدی که شهردار منطقه ۱۲ دارد این است که مقرر شده است این کتابخانه در همان قالب کتابخانه یا کافه کتاب فعالیت کند.
وی میافزاید: با نگاهی خوش بینانه میتوان گفت که تا ماههای شهریور و مهر امسال، این ساختمان برای استفاده عمومی بازگشایی شود. پیش بینی ما این است که از مهرماه، پس از تکمیل مراحل حقوقی، این مکان دوباره به عنوان کتابخانه فعال شود.
اکنون ساکنان الهیه باید دو ماه دیگر صبر کنند تا قول شهردار برای بازگشایی کتابخانه محقق شود. بی شک با فعالیت دوباره این مرکز، علاوه بر تأمین نیاز فرهنگی محله، امنیت و آرامش نیز به این نقطه باز میگردد.