به گزارش
شهرآرانیوز؛ انفجار بندر بیروت نهتنها نیمی از این شهر را ویران کرد، بلکه پایههای حکومت این کشور را چنان لرزاند که رئیس دولت و وزرایش مجبور به استعفا شدند. بعد از
انفجار مهیب بیروت، تعدادی از نمایندگان پارلمان و وزرای دولت در اعتراض به وضع نابسامان کشور و اعتراض مردم استعفا کردند، کمی بعد هم
نخستوزیر لبنان، حسان دیاب، با ایراد یک سخنرانی استعفای کل دولتش را اعلام کرد.
ماجرای لبنان از چند جهت پیچیده شده است. یکی اینکه هنوز علت انفجار مشخص نیست. ٢نظریه درباره انفجار وجود دارد؛ یکی اینکه انبار نیترات آمونیوم بر اثر آتشسوزی یا خرابکاری منفجر شده باشد و دیگر اینکه انفجار نتیجه شلیک موشک به بیروت باشد. نظریه دوم اکنون چنان اعتباری ندارد.
یک منبع امنیتی لبنانی هم گفته است: «فرضیه انفجار انبار با موشک بسیار بعید است و کارشناسان لبنانی و فرانسوی به تصاویری از طریق نیروی هوایی لبنان و یک پایگاه هوایی در نزدیکی بندر بیروت دست یافتهاند که نشان میدهد ویدئوهای موجود در شبکههای اجتماعی که نشان از برخورد موشک دارد، ساختگی و جعلی است.»
تلاش مقامات امنیتی لبنان روی مشخص شدن عمدی یا سهوی بودن حادثه در انبار است. یک مقام قضایی ردهبالای لبنان در گفتگو با رسانهها گفته است: «طی روزهای گذشته ۲۱نفر بازداشت و بازجویی شدهاند و دایره بازداشتها در حال افزایش است و بهزودی مدیران ردهبالا را نیز شامل خواهد شد. تبعات و مسئولیت این انفجار صرفا بر گردن کارمندان و کارگران بندر نیست، بلکه مسئولان بلندپایه بندر بیروت، ازجمله مدیرکل بندر، ریاست گمرک، مسئولان امنیتی بندر و همچنین تمامی وزرا و سیاسیون که در ارتباط با این موضوع بودند را شامل میشود.
تمامی کسانی که بازداشت شدهاند از وجود این میزان مواد خطرناک و منفجره که از سال٢٠١۴ در بندر بیروت است، آگاه بودهاند. این فرضیه که بر اثر جوشکاری در انبار، مواد نیترات آمونیوم منفجر شده باشد، دقیق نیست. زیرا ماده نیترات بهراحتی آتش نمیگیرد و به ۲۲۰درجه حرارت نیاز دارد.» این نشان میدهد مقامات لبنانی موضوع خرابکاری را بهصورت جدی بررسی میکنند.
از موضوع انفجار و علت آن که بگذریم، میرسیم به وضعیت دولت و حکومت لبنان. اگر یادتان باشد، همین چند ماه قبل تظاهرات مردمی گستردهای در لبنان به دلیل مشکلات اقتصادی و فساد دولتی اتفاق افتاد. این انفجار جرقه دوبارهای شد که مردم به عملکرد بد حکومت اعتراض کنند. بهخصوص که دولتهای غربی هم از این آب گلآلود برای فشار به حکومت لبنان استفاده کردند.
در کنفرانس اخیری که با پیگیری رئیسجمهور فرانسه برای کمک به لبنان برگزار شد، کشورهای گوناگون صدها میلیون دلار وعده کمک دادند، اما تحویل این کمکها به انجام اصلاحات در نظام سیاسی و اقتصادی لبنان منوط شد.
ایمانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه که اندکی بعد از انفجار بندر بیروت به لبنان رفت، به صراحت به این نکته اشاره کرد و حتی به سران لبنان تا سپتامبر مهلت داد که اصلاحات را انجام دهند، در غیر این صورت خودش انجام اصلاحات در لبنان را به عهده خواهد گرفت.
با این شرایط، تحلیلگران چند سناریو را برای آینده لبنان پیشبینی میکنند؛ سناریوی اول این است که گروههای سیاسی لبنان اختلافات سیاسی را کنار بگذارند و دولت جدیدی با حضور همه بازیگران کلیدی تشکیل دهند. قاعدتا حامیان دولت دیاب، نخستوزیر مستعفی، از این سناریو حمایت میکنند. زیرا آنها دنبال برقراری ثبات و جلوگیری از فروپاشی اقتصادی و سیاسی کشور هستند. آنها مایل بودند که دیاب این مأموریت را انجام دهد، اما شرایط بهگونهای رقم خورد که هیچ راهی برای استمرار دولت دیاب باقی نماند.
عجیب اینجاست درحالیکه اوضاع لبنان بهسرعت به سمت فروپاشی اقتصادی و سیاسی پیش میرود، برای غلبه بر بحرانهای چندوجهی فعالیتی نشان نمیدهند. در چنین شرایطی بحرانها ممکن است شکاف میان گروههای سیاسی را عمیقتر کند.
اینجا ببینید: