سوت پایان فغانی

ایمان فروزان‌نیا - علیرضا فغانی مثل بدمن فیلم‌های سینمایی است، درعین‌حال که همه از او بدشان می‌آید، قابل احترام هم هست. او را نه استقلالی‌ها بابت بلایی که سر فرهاد مجیدی آورد خواهند بخشید، نه پرسپولیسی‌ها بابت آن پنالتی مشکوک مقابل ذوب‌آهن رها خواهند کرد، با این همه وقتی حرف از داوری می‌شود، آن‌قدر افتخار آفریده است که همه بااحترام از او یاد کنند. فغانی اگرچه هیچ‌وقت نتوانسته است به یک چهره ورزشی محبوب تبدیل شود، همان داوری است که به اسم ایران در فینال المپیک سوت زده، رده‌بندی جام‌جهانی را قضاوت کرده، در فینال جام باشگاه‌های آسیا به میدان رفته و کلی افتخار دیگر برای داوری ایران کسب کرده است. او حالا با یک اظهارنظر داغ به صدر اخبار آمده است تا آخرین حاشیه‌اش در ایران را رقم بزند. او از تصمیمش برای مهاجرت گفته و اینکه اقامت استرالیا را گرفته است و تا سه‌چهار هفته دیگر، راهی این کشور خواهد شد.

دلزده از فضای مجازی و فحاشی
فغانی در دوران داوری‌اش کم، حاشیه درست نکرده است؛ چه در داخل زمین با قضاوت‌های جنجالی‌اش، چه در خارج زمین به‌دلیل رفتارهای خارج از عرفش. ماجرای دست دادنش با یک داور زن در حاشیه جام‌جهانی یا در آغوش کشیدن خواهرزنش در فرودگاه پس از بازگشت از روسیه، کلی حاشیه برای او در فضای مجازی ایجاد کرد. به این حاشیه‌ها هجوم مجازی گاه‌وبی‌گاه طرفداران تیم‌های باشگاهی را هم اضافه کنید. فغانی روی سکو هم از گزند شعارها و فحاشی‌ها درامان نبود.
او اگرچه در مصاحبه‌اش گفته است دلیل اصلی مهاجرتش، تحصیل فرزندانش است، نمی‌توان نقش حمله‌های مجازی و حقیقی را در این تصمیم نادیده گرفت. چنین فشاری می‌تواند امان هر داوری را ببرد. فغانی که در بین داوران از همه مغرورتر است، قطعا بیشتر از هرکس دیگری از این هجمه‌ها رنج برده است. رد این ناراحتی را می‌شود در مصاحبه‌اش هم دید؛ جایی که گفته است: «تا الان خانواده‌ام را فدای قضاوت کردن کردم اما از این به بعد خانواده‌ام را فدای قضاوت کردن نمی‌کنم.» رضا سخندان، دیگر داور سرشناس کشورمان، که با فغانی رفاقت و همکاری چندین ساله دارد، در پاسخ به این سوال که آیا فحاشی‌ها و بی‌احترامی‌ها به‌ویژه در فضای مجازی در این تصمیم تاثیرگذار بوده، گفته است: «قطعا چنین مسائلی در تصمیماتی که گرفته می‌شود، بی‌تاثیر نیست.»

روزهای احتمالا خوب در استرالیا
فغانی به گفته خودش، بعد از جام جهانی2018 به فکر مهاجرت افتاده و برای رفتن به دو کشور سوئد و استرالیا اقدام کرده که درنهایت شرایط رفتنش به استرالیا مهیا شده است. با مهدی تاج برای حضور در مسابقات بین‌المللی به‌عنوان نماینده داوری ایران به توافق رسیده است ولی طبق مصاحبه‌اش با رسانه‌ها، دیگر بعید است در لیگ ایران، شاهد قضاوت‌هایش باشیم و بازی استقلال و فولاد آخرین قضاوت او بوده است.
البته مهاجرت فغانی را نباید محو شدن از صحنه داوری قلمداد کرد. او یک داور بین‌المللی است و در لیگ استرالیا شانس زیادی برای قضاوت دارد. خودش هم گفته است: «داورانی که برای ادامه تحصیل به استرالیا آمده‌اند و در سطح پایینی از قضاوت قرار دارند، این فرصت را به‌دست می‌آورند که در رده‌های پایین‌تر قضاوت کنند اما باتوجه‌به شرایطی که من دارم، فکر نمی‌کنم قضاوت کردن در لیگ استرالیا کار سختی برایم باشد و می‌توانم در این کشور قضاوت کنم». قطعا درآمد داوری در لیگ استرالیا بسیار بیشتر از داوری در لیگ ایران خواهد بود. این نکته را هم مدنظر داشته باشید که فغانی بابت قضاوت‌های بین‌المللی‌اش، کلی پول از فیفا طلبکار بود که به‌دلیل تحریم‌ها امکان دریافتش را نداشت و احتمالا در استرالیا خواهد توانست مطالباتش را هم وصول کند.
اگرچه بسیاری از طرفداران فوتبال که فغانی را در باخت‌های تیمشان مقصر می‌دانند از رفتن او خوشحال هستند، جایش در فوتبال ایران خالی خواهد ماند؛ درست مثل فیلم‌های سینما که بدون بدمن یک چیز مهمی کم دارند.