درباره «توفیق اجباری ۲» که می‌گویند از ساخت آن خبری نیست

محبوبه عظیم‌زاده | شهرآرانیوز - حالا دیگر هر کدامشان می‌توانند یک‌تنه تضمینی برای دیده‌شدن یک سریال یا فروش یک فیلم سینمایی باشند. هرچند عطارانی که حالا سال‌هاست قید حضور در قاب تلویزیون را زده و روی آورده است به سینمای گیشه، یاد و خاطره فیلم‌هایش در ماه‌های رمضان هر سال مثل داغی برای عده‌ای تازه می‌شود. جالب اینکه سریال‌های «متهم گریخت»، «خانه به دوش» و «بزنگاه» هنوز که بازپخش می‌شوند، از خیلی سریال‌های جدیدی که به روی آنتن می‌رود پرمخاطب‌تر است. به‌عنوان مثال تعداد بازدید‌های بازپخش سریال «متهم‌گریخت» در سایت تلوبیون ۵/۱ برابر بیشتر از سریال «سرباز»‌ی بود که ماه رمضان امسال از شبکه سوم پخش می‌شد.

محمدرضا گلزار هم که اصولا اعتقادی به ایفای نقش در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی ندارد. عطاران و گلزار ۱۳ سال پیش بود که در فیلم‌سینمایی و کمدی «توفیق‌اجباری» باهم هم‌بازی شدند، فیلمی که با اتکا به زندگی شخصی گلزار ساخته شده بود و در آن، نقش خودش را بازی می‌کرد، یعنی نقش محمدرضا گلزار، بازیگر معروفی که شهرت و طرف‌داران زیادی دارد و این شهرت و اتفاق برایش هزینه هم دارد. از همان زمان که این فیلم اکران شد و بازخورد‌های عمومی خوبی را به‌دنبال داشت، زمزمه‌های ساخت قسمت دوم آن هم به میان آمد. حالا چند روزی است که دوباره صحبت از «توفیق اجباری ۲» نقل محافل شده است. صحبت‌هایی که از زبان محمدحسین‌لطیفی، کارگردان فیلم، در مصاحبه با رادیو تهران به زبان آمده و به‌ظاهر آب پاکی را هم روی دست کسانی ریخته است که هرازگاهی منتظر بودند گلزار و عطاران را بار دیگر در این فیلم کنار یکدیگر ببینند؛ شاید گلزار را در همان نقش پسر جوان خوشتیپ و معروف و رضا عطاران را در نقش رفیقی که حضور مصرانه و آزاردهنده‌اش که انصافا همیشه هم خوب از پس آن برمی‌آید و آدم را حرص می‌دهد.

 

آن‌گونه که لطیفی گفته، به‌ظاهر قرارومدار‌های اولیه برای این کار گذاشته شده است: «مرحوم سیدکمال طباطبایی خیلی به ساخت قسمت دوم این کار اصرار داشت و حدود قرارداد توفیق اجباری ۲ را هم ایشان با من بستند.» اتفاقی که به نقل از خودش ۵ ماه قبل از فوت او رخ داده است. با این حال، اوضاع خلاف انتظار پیش می‌رود و لطیفی می‌گوید: «وقتی خواستیم عزیزان رو کنار هم قرار بدیم، دیدیم قرار نمی‌گیرن.» و این قرارنگرفتن آن‌گونه که لطیفی به آن اشاره کرده، انگار بحثی بوده است بر سر جایگاه گلزار و عطاران در عالم این روز‌های بازیگری و سینما و البته بحث‌های مالی آن: «اون زمان رضا می‌شد نقش یک و عطاران می‌شد نقش ۲» و بعد از این می‌گوید که: «الان خود رضا همیشه یکه و باید این فاصله رو با پول پر می‌کردن.

 

این مسئله با پول پر کردن هم به‌نظرم چیز معقولی نبود و همه چیز‌هایی که من بهش معتقدم رو داشت زیر سؤال می‌برد.» و در نهایت در مقابل این سؤال خبرنگار مبنی‌بر اینکه آیا رضا عطاران برای این قبول نکرد که نقش یک نیست، گفت: «نه، اما به‌عنوان مثال وقتی با بچه‌ها صحبت می‌کردم، می‌دیدم هر کدومشون به‌تن‌هایی هزینه ساخت یک فیلم‌سینمایی رو فقط برای خودشون می‌خوان. من که کارگردان یک پروژه‌ای باشم، ترجیحم اینه که این اتفاق نیفته. اگه قراره پول ملاک حضور ما باشه، پس واسه چی داریم می‌ریم سر کار؟»

 

صحبت دوباره از توفیق اجباری ۲ تا حدودی بازخورد‌هایی را هم از جانب کاربران ایجاد کرد که انگار پرده از ابعاد دیگر این ماجرا برمی‌داشت. کاربری نوشته بود: «مرحوم طباطبایی اصرار داشت که بدون حسین لطیفی توفیق اجباری ۲ رو بسازه و آقای گلزار این موضوع رو قبول نکرد. این خیلی عجیبه که گلزار به‌دلیل نبود آقای لطیفی کار رو قبول نکرده و آقای لطیفی این‌جوری مسئله مالی رو پیش کشیده.» نظری که اگر خودتان به صفحه‌هایی که این خبر را بارگذاری کرده‌اند، سر بزنید، متوجه می‌شوید که طرف‌داران دوآتشه گلزار، به کرات این متن را کپی کرده‌اند و نوشته‌اند.