گفتگو با کوروش یزدانی، قهرمان کوچک مسابقات بین‌المللی شطرنج

شبنم کرمی | شهرآرانیوز؛ زندگی ما آدم‌ها به بازی شطرنج شباهت زیادی دارد، صفحه‌ی بزرگ شطرنجی که در آن، هریک از مهره‌های مختلف نقشی و راهی در پیش دارد. هرچه بیشتر مهره‌ها را بشناسیم و شرایط اطرافمان را بهتر درک کنیم، کمتر فرصت‌ها را از دست می‌دهیم، و اگر کمی تمرکزمان بیشتر باشد، می‌توانیم با آرامش بیشتری در زندگی برنده باشیم. کوروش یزدانی ۱۱ سال دارد و در کلاس پنجم دبستان نخبگان علّامه طباطبایی درس می‌خواند.

 

او در آخرین نبرد خود در صفحه‌ی شطرنج، قهرمان مسابقات دوستانه و بین‌المللی کوچک‌تر از ۱۲ سال آمریکا شده است. موضوع جالب این است که موفّقیّت‌های او در شطرنج خواهر کوچکش را هم به این راه آورده است، به‌طوری‌که به دلیل کسب مقام‌های قهرمانی بسیاری در این رشته، در پنج‌سالگی به اردوی تیم ملّی نوجوانان ایران دعوت شده است که در این سن کم یک رکورد به حساب می‌آید. با کوروش گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید.

 

شطرنج را از ۹ سالگی شروع کردم، زیرا علاقه‌ی زیادی به بازی‌های فکری داشتم و به دلیل اینکه در مسابقات بین‌المللی و جهانی ریاضیّات «کانگورو» به میزبانی استرالیا هم شرکت می‌کنم و معلّم‌ها و اطرافیانم به من گفته بودند شطرنج ریاضی را قوی می‌کند، این موضوع برایم بهانه‌ای برای آغاز شطرنج شد.

اوّلین موّفقیّتم در شطرنج مربوط به مسابقات آموزشگاه‌های ناحیه‌ی ۴ مشهد بود که مقام سوم انفرادی و قهرمانی تیمی را در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ پس از حدود ۳ ماه که از شروع شطرنجم گذشته بود به دست آوردم.

به‌جز موردی که گفتم، قهرمان تیمی آموزشگاه‌های ناحیه‌ی ۴ (۱۳۹۷)، قهرمان ریتینگ‌داران زیر ۱۳۰۰ جام بین‌المللی یلدا (۱۳۹۸)، پدیده‌ی جام بین‌المللی پایتخت (۱۳۹۸)، قهرمان مسابقات مدرسه‌ی شطرنج خراسان رضوی (۱۳۹۸)، نایب‌قهرمان مسابقات مدرسه‌ی شطرنج خراسان رضوی (۱۳۹۸)، مقام سوم مسابقات مدرسه‌ی شطرنج خراسان رضوی (۱۳۹۸)، نایب‌قهرمان مسابقات آنلاین استان رده‌ی سنّی کوچک‌تر از ۱۲ سال (۱۳۹۹)، مقام پنجم تیمی در مسابقات آنلاین لیگ جهانی ۲۰۲۰ و جزو امتیازآورترین بازیکنان تیم ایران، قهرمان مسابقات بین‌المللی بوندسلیگا آلمان رده‌ی سنّی کوچک‌تر از ۱۲ سال (۲۰۲۰)، ۳ دوره قهرمان مسابقات انتخابی جام بین‌المللی ستارگان رده‌ی سنّی کوچک‌تر از ۱۲ سال (۲۰۲۰)، قهرمان هشتمین دوره‌ی مسابقات جام بین‌المللی ستارگان رده‌ی سنّی زیر ۱۲ سال (۲۰۲۰)، قهرمان مسابقات آموزشگاه نخبگان علّامه طباطبایی (۱۳۹۹)، نایب‌قهرمان انفرادی آموزشگاه‌های ناحیه‌ی ۴ (۱۳۹۹) و قهرمان تیمی آموزشگاه‌های ناحیه‌ی ۴ (۱۳۹۹) شده‌ام و آخرین مقامی هم که کسب کرده‌ام قهرمانی مسابقات دوستانه و بین‌المللی کوچک‌تر از ۱۲ سال آمریکا با کسب صددرصد پیروزی در همه‌ی مراحل مسابقه‌های آن (آذر ۱۳۹۹) بوده است.

این مسابقه در سطح بالایی در ۲ روز در دور مقدماتی و نهایی و به صورت آنلاین و در ۵ دور ده‌دقیقه‌ای در دور اوّل و مقدماتی با حضور ۵۶۰ شطرنج‌باز از ۵۶ کشور و در دور نهایی با حضور ۳۲۵ شطرنج‌باز از ۴۰ کشور جهان برگزار شد.

به‌یادماندنی‌ترین نتیجه‌ی ورزشی‌ام کسب مقام ششمی رده‌ی سنّی ۱۶سال مشهد فقط با ۱۰ سال سن و یک سال تجربه‌ی بازی شطرنج بود و تا این لحظه، در ۲ سالی که شطرنج را به صورت جدّی شروع کرده‌ام، فقط یک خاطره‌ی تلخ دارم که در مسابقات قهرمانی تیمی باشگاهی مشهد (۱۳۹۸) با یک بی‌توجّهی کوچک، با اینکه برتری کامل در برابر حریفم داشتم، باختم و به نتیجه‌ی تیم لطمه زدم.
البتّه امسال توانستم در مسابقات ریاضیّات بین‌المللی و جهانی «کانگورو» دیپلم افتخار در رتبه‌ی ممتاز مسابقات را کسب کنم. الان هم برای دوره‌ی بعدی مسابقات آماده می‌شوم. به نظرم، چون شطرنج رشته‌ای فکری است، باعث پیشرفت هرچه بیشتر در موفّقیّت تحصیلی هم هست.

استادبزرگ خوزه رائول کاپابلانکا، شطرنج‌باز و دیپلمات اهل کوبا، چون او از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۲۷ قهرمان شطرنج جهان بود و استعداد ذاتی‌اش در بازی شطرنج و توانایی‌اش در حل مسئله و موفّقیّت در مدل‌های پیچیده او را یکی از مهم‌ترین شطرنج‌بازان تاریخ کرده است که به‌راحتی مشکل‌ترین حرکات را پیدا می‌کرد.

 

به شرایط بازی بستگی دارد و در هر مرحله بازی شطرنج، تصویرسازی ذهنی متفاوت است، امّا با توجّه به اینکه به بالابردن قدرت محاسبه در شطرنج خیلی کمک می‌کند، مرحله‌ی آخر بازی دست‌کم به محاسبه‌ی حدود ۵ تا ۸ حرکت نیاز دارد.

با توجّه به تیمی حرفه‌ای که در کنار من و خواهرم هستند و برنامه‌ای که برایمان پیش‌بینی کرده‌اند، از طرف خودم و فاطمه این قول را می‌دهم که نتایجی به دست آوریم که باعث انگیزه‌ی ورزشکاران و حال خوب مردم شود و به قول خواهرم، پرچم ایران را مثل همیشه بالا نگه داریم.

هم‌رشته بودن در یک رشته‌ی انفرادی یعنی همیشه یک حریف تمرینی قوی در کنارت هست و انگار دائم در حال شرکت در مسابقات و کسب تجربه هستی که باعث انگیزه‌ی بیشتر هردوی ماست.

هردو زیر نظر ۳ استاد کار می‌کنیم. من روزی ۳ ساعت تمرین دارم و خواهرم ۲ ساعت، یک ساعت مسابقه‌ی آنلاین و یک ساعت هم مسابقه‌ی حقیقی داریم. فاطمه بعضی روز‌ها هم به صورت آنلاین ۲ساعت در اردوی تیم ملّی تمرین دارد.

پدرم محیطی حرفه‌ای برای پیشرفت من و خواهرم فراهم کرده است. مادرم هم همیشه در همه‌ی مسابقات همراهمان است و در کنار هم برای موفّقیّت ما تلاش می‌کنند. همیشه از آن‌ها و همه‌ی کسانی که ما را در این راه پشتیبانی می‌کنند تشکّر می‌کنم.