حسین طالبی به یاد قدیر صباغیان، هنرمند فقید مشهدی کارگاه آموزشی در طبیعت برگزار کرد

به گزارش شهرآرانیوز - تعطیلی اماکن فرهنگی، نگارخانه‌ها و کلاس‌های آموزشی در روز‌های کرونا‌زده بسیاری از هنرمندان را راهی طبیعت و فضای باز کرده تا فارغ از محدودیت‌های موجود در فضا‌های بسته و کوچک، از فعالیت هنری خویش بازنمانند. نمونه‌ای از این رویداد‌ها بیست ونهمین ورکشاپ (کارگاه آموزشی) نقاشی «اجلاس قدیر» به یاد شادروان قدیر صباغیان، استاد  فقید مشهدی بود که در دره ارغوان برگزار شد. اجلاس قدیر که از سال ۱۳۷۲ از سوی حسین طالبی، پیشکسوت هنر‌های تجسمی مشهد پایه گذاری شده، هر سال در ۲۰ مرداد، آثار برگزیده کارگاه‌ها را در نمایشگاه «یاد استاد» به نمایش درمی آورد.

 

 

طالبی درباره کارگاه آموزشی اخیر اجلاس قدیر به شهرآرا گفت: این کارگاه درسخت‌ترین شرایط حاد کرونا برگزار شد. در ابتدا برپایی این دورهمی مشکل بود، اما با چاره اندیشی و با حفظ کامل شیو ه نامه‌های بهداشتی، تصمیم گرفتیم ورکشاپ به صورت گروهی برگزار نشود و در طول هفته هنرمندان به تنهایی برای کشیدن تصویر به دره ارغوان بروند.

به گفته این هنرمند پیشکسوت، حدود ۵۰ تا ۶۰ نقاش به صورت انفرادی در این کارگاه آموزشی شرکت کردند و آثار خود را به سبک رئالیسم، امپرسیون یا نئوامپرسیون از طبیعت زیبای این محدوده به تصویر درآوردند.

اما طالبی درباره شیوه‌ای که هنرمند در نقاشی از طبیعت به کار می‌بندد گفت: گاهی هنرمند چندین طرح را از طبیعت نسخه برداری می‌کند و بعد درکارگاه، طرح دل چسب تری را که رضایتش را جلب کرده، به اثری بدیع تبدیل می‌کند.

برگزارکننده ورکشاپ اجلاس قدیر درباره ویژگی کار در طبیعت گفت: نقاشی در طبیعت، در مقایسه با کارکردن از روی مدل کاغذی به هنرمند جرئت و شجاعت می‌دهد. همچنین استفاده از هوای خوب و اکسیژن که به وفور در طبیعت کوهستانی وجود دارد، در سلامتی و به ویژه در این دوران کرونایی و مقابله با کمبود اکسیژن مؤثر است.

او یادآور شد: تمامی هنرمندان باتجربه بر این باورند که طبیعت بزرگ‌ترین و راست گوترین معلم هاست و هر شخص به اندازه درک و تجربه‌های خود می‌تواند از آن درس بگیرد و برداشت مفید داشته باشد.

در این بین هنرمندان مطرحی بوده اند که با دیدن نقاشی که در طبیعت کار می‌کند، تلنگری به آن‌ها زده شده و دست به یادگیری این هنر زده و موفق هم شده اند. از طرفی بسیاری از افراد چه محلی و چه گردشگر به هنرمندانی که در طبیعت نقاشی می‌کنند، نزدیک می‌شوند و برای شروع نقاشی، ابراز تمایل می‌کنند. درحالی که مردد هستند، اما با تلاش زیاد، استعداد خود را در این زمینه به آزمایش می‌گذارند.

این نقاش پیشکسوت ادامه داد: وقتی هنرمندان از هنرجو تا استاد باهم به دل طبیعت می‌روند، به حقیقتی ناب می‌رسند. اینکه هیچ کدام نمی‌توانند جای دیگری را بگیرند. اگر هر هنرمندی خوب رشد کرده و قالب شخصیت هنری خود را باز یافته باشد، بی گمان به بیان خویشتن و استعداد واقعی خود می‌پردازد. آثارش شبیه دیگران نیست و درمی یابد که آثارش تقلید دقیق از سوی دیگران نمی‌شود.