روش قلمه‌زدن شمعدانی یا چگونه یک جسد را به قسمت‌های مساوی تقسیم کنیم!
سلمان نظافت یزدی - خبرنگار
شاید ساده‌لوحانه و از سر تفنن و چه بسا بیهوده به‌نظر برسد، اما باید بالاخره جایی تکلیفمان را با خبر روشن کنیم.
کلمه خبر در معنای لغوی‌اش به معنای آگاهی است، اما آیا همه‌چیز‌هایی که این روز‌ها کانال‌ها و پیج‌های اینستاگرامی به خورد ما می‌دهند آگاهی‌بخش و لازم است؟ حقیقت ماجرا این است که خیر.
ما از چشم مدیران کانال‌ها و پیج‌ها تنها یک عدد بیشتر نیستیم، عددی که ذره‌ذره جمع می‌شود و برای گردانندگان صفحات مجازی تبدیل به ریال می‌شود، فرمول تبدیل ویو یا نمایش به ریال چندان پیچیده نیست و می‌توان با یک دودوتا چهارتای ساده به آن رسید.
پس اگر ما از قالب انسانی خارج شویم و تبدیل به عدد شویم دیگر جای نگرانی نیست، کسی برای اعداد دل نمی‌سوزاند، هرچه تعداد ما عدد‌ها بیشتر شود آن تولیدکننده اخبار زرد به هدفش نزدیک شده است. نمایش بیشتر مساوی با درآمد بیشتر.
در همین واقعه اخیر قتل کارگردان جوان، اخبار و جزئیات بیهوده چه بلایی بر سر دنبال‌کنندگانش آورده است؟ عده زیادی حتی رنگ پلاستیک یا کیسه‌ای که جسد با آن در آسانسور جابه‌جا شده است را آنالیز کرده‌اند و دنبال رد خون در کف آسانسور گشته‌اند. آیا این‌که ما بدانیم جسد چند قطعه شده است، از طبقه چندم به طبقه همکف رسیده است و جزئیاتی از این دست به معنای آگاهی است؟ خیر. دانستن این جزئیات می‌تواند جلوی اتفاقات مشابه را بگیرد؟ خیر.
پس سود دنبال کردن اخباری این‌چنینی چیست؟ جز این‌که ما هم مثل آن مقتول خودمان را به مرور زمان به دست خودمان تکه‌تکه می‌کنیم و حاصلی جز باد در دستان و ذهنمان نخواهد ماند. عده‌ای بر این باورند که اصالت با جزئیات است حتی اگر این نظر را قبول نداشته باشیم، اما واضح است که رسوب جزئیات در ذهن باعث می‌شود که یک اتفاق دیرتر از ذهنمان خارج شود یا حتی در بزنگاه‌هایی دوباره در مواجهه با رویداد یا حتی رنگی دوباره آن خبر تلخ به مدد آن جزئیات رسوب کرده دوباره هجوم می‌آورند و تلخی را از ته ذهن بالا می‌آورند.
ما در برابر اخبار مصون نیستیم، اما می‌توانیم از دنبال کردن اخبار و ریز شدن در جزئیات آن برای خودمان قید‌هایی بگذاریم و اندکی مدیریت ذهن و اعصابمان که راحت نگه‌داشتنش مثل قیمت‌ها کار سختی است و راحت با هر نوسانی مشوش می‌شود را در دست بگیریم.
همین‌که بدانیم یک کارگردان در اکباتان تهران به دست پدرومادرش تکه‌تکه شده است کافی است، دیگر نیاز نیست بدانیم با چه دارویی بیهوش شده، با چه چاقویی بریده شده یا مثلا در کیسه زباله را گره ملوانی زده‌اند یا گره گُل؟
اخبار دنبال جایی در سر ما می‌گردند، دنبال این‌که ما ادامه‌دهنده آن‌ها باشیم و بر آن‌ها جزئیات و تخیلات خودمان را اضافه کنیم، ما برای مدیران کانال‌ها یک عدد هستیم و اگر به همین عدد بودنمان ادامه بدهیم برای کارخانه‌های تولید فلوکستین و سیتالوپرام و... هم مشتری همیشگی و وفادار خواهیم شد.
اما بهتر است قبل از این‌که مشتری وفادار قرص‌ها شویم از یکی‌دوتا کانال‌های فوری الکی خارج شویم و چند صفحه بیهوده حاشیه‌ای را آنفالو کنیم، باور کنید عضو شدن در چند کانال خرید و فروش کبوتر و گل‌وگیاه فایده بیشتری از دنبال کردن این شبه خبرها دارد، آگاهی از روش قلمه زدن شمعدانی یا تفاوت کبوتر دم‌سیاه با چاهی از رنگ کیسه‌ای که جسد کارگردان را حمل کرده‌اند، بی گمان سود و فایده بیشتری دارد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
