ساکنان محدوده کشمیری در حوالی مشهد سرگردان بین شهر و روستا

الهام مهدیزاده | شهرآرانیوز؛ اهالی محله کشمیری در جاده سیمان می‌گویند: «ما مشهدی هستیم، اما دور از مشهدیم. در واقع ما عضو جدا افتاده از مشهدیم.» دوری‌ای که آن‌ها را به این باور رسانده، به علت وجود یک محدوده روستایی سه کیلومتر‌ی است که میان آن‌ها و بخش اصلی شهر مشهد قرار دارد.

به همین دلیل است که این محدوده شده منطقه منفصل شهری و باز به همین دلیل است که در تشریح و توضیح هر مشکلی، علت را همین فاصله می‌دانند و از جملاتی، چون «اگر از شهر دور و جدا نبودیم» و «اگر متصل به مشهد بودیم» بهره می‌گیرند. مردم اینجا حرف برای گفتن زیاد دارند؛

از تاریکی کوچه‌ها و نبود زیرساخت شبکه تلفن ثابت گرفته تا مشکلات ریز و درشت دیگر، اما بیشترین دغدغه شان حول «ترافیک جاده سیمان» «زباله ها» و «آسفالت خراب» می‌چرخد. می‌گویند: «خلوتی به جاده سیمان نیامده است. میدان تره بار و ضایعاتی‌های این محدوده رفت وآمد را برای ما سخت کرده است.»

مردد بین روستا و شهر

آقای داوطلب یکی از شهروندان ساکن جاده سیمان و خیابان کشمیری است. محدوده‌ای که به گفته او هنوز در دوگانه روستا و شهر، درجا می‌زند و با وجود آنکه همراه شهرک مهرگان جزو مناطق شهری است، اما در گرفتن بسیاری از امکانات مشکل دارد. او یک دلیل این مشکلات را به شرایط خاص جاده سیمان ارتباط می‌دهد؛ جاده‌ای که بخشی از آن شهری شده و بخشی از آن هنوز روستایی است.

داوطلب می‌گوید: بعد از ساخت شهرک مهرگان، بولوار و محدوده کشمیری نیز به واسطه این شهرک جدید، به عنوان بخش جدید شهری به مشهد متصل شد. البته بین ما و مشهد چند روستا قرار دارد.

او مشکلات را زیاد می‌داند و گلایه دارد که برای هرکدام از این مشکلات بار‌ها پیگیری شده، اما راه به جایی نبرده است.

داد از ترافیک

نمونه و مصداق نخست صحبتش آسفالت جاده سیمان و ترافیک این محدوده است. می‌گوید: ترافیک نگو، بگو جنگ اعصاب تکراری هر روز.

این جمله در واقع توصیف او برای ترافیک بولوار کشمیری است. محدوده‌ای که به گفته او در کنار جعیت ساکن، جمعیت متغیر زیادی دارد. او می‌گوید: در محدوده جاده سیمان جدا از چند روستا و یک محدوده جدا و منفصل شهری، میدان میوه وتره بار و ضایعاتی‌های زیادی هم وجود دارد. این ساکن محله کشمیری در ادامه می‌گوید: یک پای ثابت جاده سیمان وانت‌هایی است که هر روز برای آوردن میوه و تره بار می‌آیند.

ماشین‌های شخصی و مغازه دارانی را هم که برای خرید میوه می‌آیند، به این جمع اضافه کنید. از رسالت ۹۰ به سمت همت آباد، هر دو طرف جاده پر از انبار‌ها و مغازه‌های ضایعاتی است. همه این چیز‌هایی که گفتم می‌شود ترافیک سنگین هرروزه نزدیک پل رسالت که اعصاب و روان برای کسی نمی‌گذارد.

دم غروب البته وضعیت ترافیک این محدوده پیچیده‌تر است. داوطلب می‌گوید: اگر عصر یا سرشب بیایید اینجا، کامل دستتان می‌آید که ترافیک یعنی چه؟ از میدان بار و میدان یوسف زاده تا کشمیری هر روز دست کم یک ساعتی در ترافیک می‌مانیم.

چالش زباله‌های رها شده

زهره خانم هم چندسالی است که ساکن کشمیری شده است. او دغدغه‌های دیگری دارد و از حضور زباله گرد‌ها و دردسر بردن زباله تا چند کوچه بالاتر می‌گوید. او ادامه می‌دهد: جمع آوری زباله در این محدوده با وجود آنکه در محدوده شهری است، تفاوت‌های زیادی با دیگر محلات دارد.

به گفته او برخلاف همه مناطق شهری که جمع آوری زباله هر شب صورت می‌گیرد، در این محدوده سر هر چند کوچه یک باکس برای زباله‌های خانگی تعبیه شده است. زهره خانم می‌گوید: اگر اقبال داشته باشید سرکوچه باکس زباله باشد و گرنه باید کیسه زباله خود را چند کوچه بالاتر ببرید. این شهروند ادامه می‌دهد: بعضی از همسایه‌ها که به بهداشت اهمیتی نمی‌دهند یا حوصله ندارند زباله را تا سر کوچه ببرند، کیسه را گوشه و کناری داخل زمین‌های خالی محله می‌اندازند.

دردسر‌های آسفالت

علی اکبر یکی دیگر از ساکنان کشمیری است؛ جایی که به اعتقاد خودش اغلب مردم به نام «قرقی» می‌شناسند. او از آسفالت نامناسب و سرعت بالای برخی خودرو‌ها گلایه دارد.

به گفته او وضعیت آسفالت در این قسمت به نحوی است که با وجود ترافیک زیاد هم اغلب رانندگان ترجیح می‌دهند از یک بخش راه برای رفت وآمد استفاده نکنند. می‌گوید: چند وقت قبل یک کانال در لاین سرعت کندند، اما خوب آسفالت نشد.

چندشب قبل عجله داشتم و از لاین سرعت رفتم. به خاطر آسفالت موزاییکی و پر از دست اندازی که دارد، متأسفانه سر همسرم به در ماشین خورد.

آن طور که علی اکبر می‌گوید برای اصلاح این مسیر چندبار با ۱۳۷ تماس گرفته، اما تاکنون هیچ اتفاقی نیفتاده است.

افزایش باکس زباله با نظر شورای محله

از آنجا که کشمیری در محدوده شهرداری منطقه ۳ است به سراغ سیدجواد هاشمیان، معاون فنی و اجرایی شهرداری منطقه سه، می‌رویم تا پاسخگوی مشکلات مردمی باشد. او مدعی است شنبه گذشته آخرین بازدیدش از جاده سیمان بوده است و به وضعیت این محدوده آشنایی دارد. می‌گوید: با بازدید‌ها و گفتگو‌هایی که با اعضای شورای اجتماعی محله داشته ایم، از دغدغه‌های مردم آگاهی داریم.

قبل از هر پاسخی تأکید می‌کند که نگاه مردم و شهرآرا به مشکلات دیرینه این محدوده، زیرساختی و طولانی مدت باشد. می‌گوید: اگر نگاهمان برای حل مشکلات، کوتاه و به نوعی مُسکن محور باشد، نمی‌توانیم دغدغه‌های مردمی را ریشه‌ای حل کنیم.

معاون فنی و اجرایی منطقه سه شهرداری مشهد پاسخگویی به دغدغه‌های مردم را با وضعیت جمع آوری زباله شروع می‌کند و می‌گوید: آنچه که این محله را با چالش روبه رو کرده است حضور زباله گرد‌ها و پاره شدن کیسه‌های زباله مقابل خانه‌ها به واسطه حضور این افراد است.

او ادامه می‌دهد: در جمع بندی نهایی و با لحاظ کردن همین مسئله، اعضای شورای اجتماعی محله کشمیری به جمع آوری زباله به شیوه قراردادن باکس در محل‌های خاص تأکید داشتند و آن را بهترین روش می‌دانستند.

او اضافه می‌کند که قراردادن باکس زباله در هر قسمت از محله ممکن است سبب نارضایتی عده‌ای شود که باکس در نزدیکی محل یا ساختمان آنان قرار گرفته است.

هاشمیان می‌گوید: با توجه به همین حساسیت‌ها و نظر به احترام و خواست مردمی مقرر شد اعضای شورای اجتماعی محل‌های مناسب را برای جانمایی باکس زباله به شهرداری اعلام کنند تا ما این باکس‌ها را با نظر نمایندگان مردم محله جانمایی کنیم.

جمع آوری آب‌های سطحی دلیل کنده کاری

معاون فنی و اجرایی منطقه سه درباره مشکلات آسفالت بولوار کشمیری می‌گوید احتمالا مردم در بیان دغدغه‌های خود به موضوع آب گرفتگی‌های این محدوده و مشکلاتی که با یک بارندگی برای آنان ایجاد می‌شد اشاره کرده اند. حفر کانال برای سروسامان دادن به آب افتادگی‌ها و جمع آوری آب‌های سطحی بود.

هاشمیان به ضرورت اتصال انشعابات فرعی کشمیری به این کانال تأکید دارد و می‌گوید: تا این انشعابات و دیگر اقدامات سازمان‌های خدمات رسان نهایی نشود، نمی‌توان روکش نهایی آسفالت را انجام داد.

تأکید او بر این است که تا اتمام نهایی طرح سامان دهی آب‌های سطحی، سازمان‌های خدمات رسان می‌توانند روکشی موقتی روی آسفالت فعلی بکشند تا مردم در رفت وآمد دبا چالش روبه رو نشوند. هاشمیان با اشاره به وسعت چهارکیلومتری پروژه جمع آوری آب‌های سطحی این قول را می‌دهد که تا پایان سال یا بهار آینده این طرح تمام شود.