مرتضی اخوان | شهرآرانیوز؛ درست شبیه پایتخت. شادی شهری فوتبالدوستان مشهدی که حالا از صعود تیم ملی فوتبال کشورشان به بزرگترین تورنمنت فوتبالی جهان خوشحالاند، کم از پایتختنشینان و سایر شهروندان شهرهای مختلف ایران نداشت.
در خیابانها یا صدای بوق ووووزلاهای وطنی و رقص نور ماشینها بود یا لبخندهایی که روی لبها میغلتید و مردمی که یا میدانستند یا از هم میپرسیدند چه خبر است و پاسخ روشن بود: «تیم ملی فوتبال به جامجهانی صعود کرد»؛ پاسخی که دستکم برای دقایقی حتی روی لب آنها که هیچ علاقهای به این جادوی مستطیل سبز نداشتند نیز لبخند مینشاند.
تیم ملی فوتبال در شب پیروزی بر عراق در ورزشگاه آزادی، شبی که دوباره صدای هیاهوی هواداران فوتبال از نزدیک شنیده میشد، توانست جواز صعود به جامجهانی ۲۰۲۲ قطر را خیلی زودتر از همیشه بگیرد؛ صعودی که حلاوت و شیرینیاش برای همه چندبرابر بود. هم سریعترین، هم متفاوتترین و هم جذابترین صعود ایران در این دوره از مسابقات رقم خورد؛ اما قاب تماشایی تازه بعد از این صعود بود که در همه شهرهای ایران ثبت دوربین عکاسان و خاطر هواداران شد، جایی که مردم بعد از مدتها بغض کروناییشان را فرو خوردند و در غریو شادی این جشن فریاد سر دادند.
بولوار ملکآباد، نقطه آغاز تمامی جشنهای صعود تیم ملی به جامجهانی در تاریخ شهر مشهد بوده است؛ جایی که هواداران بهسمت بولوار وکیلآباد و بعد هم بزنگاههای شادی بینراهی گسیل میشدند تا خاطرهای ماندگار به جا بگذارند. از حماسه تاریخی ملبورن گرفته تا همین صعودهای دیگر بهظاهرساده با کیروش و اسکوچیچ. فوتبالدوستان مشهدی بعد از پیروزی شیرین پنجشنبهشب تیم ملی و صعود به جامجهانی خیلی زود خودشان را به ایستگاه اول تمامی جشنهای ملی تاریخ تیم فوتبال ایران رساندند تا باز هم شبی بهیادماندنی رقم بزنند.
حواشی و بداخلاقیهای سیاسی چندوقتاخیر آنقدر به جان فوتبال رخنه کرده بود که دراینمیان تا لحظه آخر تردیدهای بسیاری برای حضور بانوان در استادیوم آزادی مطرح بود؛ اما باوجود تمام کارشکنیها، دستآخر همه در جشن شادی ملی سهیم بودند، بدون هیچ مشکلی، بدون هیچ دغدغهای. حماسه حضور مردم در خیابانهای بیشتر شهرهای ایران بعد از صعود مقتدرانه به جامجهانی، بهشکلی بود که میتوان از چهره کسانی که پایشان به این جشن خیابانی باز شده بود، تفاوت افکار و عقاید و اقشار را بهوضوح مشاهده کرد. پیر و جوان بودند، بزرگ و کوچک، مردمی با افکار و عقاید متفاوت؛ درست شبیه آنچه هدف غایی ورزش است، ورزشی فارغ از سیاستها و در کنار یکدیگر.
هاشمیه، درست مثل بسیاری از خیابانهای این بولوار بزرگ مشهد شاهد حضور هوادارانی بود که با پرچمهای ایران یا سر از ماشینها درآورده و فریاد شادی میزدند یا پرچمبهدوش، ایرانیبودنشان را فریاد میزدند. برخی از ماشینها هم به رسم معمول کارناوالهای خیابانی، برفپاککنها را بالا داده و دستمال سفیدی روی آن بسته بودند. رقص دستمالها و تلألو پرچم سهرنگ ایران در فضای آزادی، بار دیگر بعد از مدتها بغض کرونایی، لذت و شادی را به مردم هدیه داده بود.
یوزهای ایرانی با عملکرد درخشانشان در مستطیل سبز فوتبال، بار دیگر معنای حماسه ملی را برایمان تفسیر کردند و اینبار جامجهانی ۲۰۲۲ قطر بهانهای برای کنارهمبودن ملت ایران شد. مشهد هم همچون بسیاری از شهرهای ایران در این جشن ملی همراه بود و مدیریت شهری نیز در اقدامی هوشمندانه، بلافاصله بعد از این کامیابی، نسبت به نصب بنرهای تبریک و شادباش همت گمارد؛ سهیمشدن در شادی و نشاطی که حق این مردم است و باید فرصتهایی اینچنینی را که گاه فقط از بستر ورزش امکانپذیر است، مغتنم بشمریم و بهجای غرزدنهای سیاسی، با مردم در این شیرینی ورزشی سهیم باشیم.