هر کدام از ما رؤیاپردازی‌هایی داریم که اگر این تصورکردن و فانتزی‌داشتن به جنس مخالف مرتبط باشد، شروع ماجرایی است که شاید خدای‌ناکرده عاقبت خوشی نداشته باشد.

هرچقدر محاسبات و الگوریتم‌ها در ساخت اثر ادبی بیشتر صاحب نقش می‌شوند، به‌همان‌میزان، از سهم ذهن در تخیل‌ورزی کاسته می‌شود.

رؤیا‌ها می‌توانند بی‌حدومرز باشند و تنها چیزی که می‌تواند مرزی بر آن‌ها بگذارد، قوه تخیل ماست. همچنین رؤیا‌ها و آرزوها به‌خودی‌خود امکان تبدیل‌شدن به واقعیت را ندارند، مگر اینکه با تمرکز و سماجت آن‌ها را محقق کنیم.