حامد عسکری

مشهد یک شیرینی معروفی دارد به نام پادرازی و معمولا پدرم از این‌ها می‌خرید.

آقایان رئیس جمهور از شما شش نفر یکی رئیس جمهور می‌شود و باقی دوباره آدم‌های مهم و تأثیرگذار با پست‌های کلیدی در این سرزمین خواهید بود.

غدیر غروب به بعدش برای من روضه است. چون می‌دانم منکر می‌شوند. می‌دانم علی را فراموش می‌کنند و بلا‌هایی که سرشان می‌آید نه ظلم به خودشان که ظلم به همه بشریت است.

هوا گرم بود و صدای موتور مینی بوس توی کله اش می‌پیچید؛ ماشین درجا کار کرده بود و همین باعث داغ‌کردن موتورش شده بود.

آقای کت وشلواری پشت تریبون رفت، اول از روستا و مردم غیورش تعریف کرد و گفت: من نماینده آقای رئیس جمهور آینده هستم، آمده ام تا مشکلاتتان را امروز حل کنم، هر مشکلی داشته باشید را حل می‌کنم، همین امروز.

حج تمتع می‌روی یک روز بعد از ناهار یکهو روحانی کاروان می‌آید و می‌گوید بروید سنگ جمع کنید، رفتار از این ساده‌تر و معمولی تر؟

این روز‌های مشهد را خیلی دوست دارم؛ توی مغازه‌ها بوی پوشال معطر کولر می‌آید و توی میوه فروشی‌ها هوریز بوی طالبی و شلیل و انبه و خربزه است.

ما مردم وظیفه‌مان رأی دادن است و ان‌شاءا... قطعا هم رأی خواهیم داد، این ستون را می‌نویسم و حس رابینسون کروزوئه را دارم که یک چیزی نوشت و توی بطری انداخت و پرت کرد توی اقیانوس به امیدی که به ساحلی برسد، یکی پیدایش کند و زبانش را بلد باشد و بخواندش.

کثافت خانه‌ای به اسم جهان که در آن زیست می‌کنیم آن قدر مضحک است که رفح خاکش خیس از خون کودکان است.

این مملکت کم داغ ندیده. کم خون ندیده و همان خون‌ها هم ضمانت و بیمه روزگار ماست.