روایت خانواده‌ای که میزبانی ۳۰۰ بانو از زائران پیاده امام رضا (ع) را برعهده گرفت

یلدامهدوی | شهرآرانیوز؛ «امسال عید ولادت امام رضا (ع) شد هشتمین سال. هشت سالی است که نذرمان گره خورده است به میزبانی از زائران پیاده امام رضا (ع). پنجشنبه بود که اعلام شد سیصد بانوی زائر، با پای پیاده از فریمان راهی مشهد شده اند و ما قرار است خستگی راه را با میزبانی مان از تنشان بزداییم.» این‌ها را پروین سیفی، یکی از بانوان مشهدی، می‌گوید؛ کسی که به گفته خودش ایام ولادت امام رضا (ع)، دهه کرامت و دهه پایانی صفر سعی کرده است میزبانی متفاوت برای زائران امام رئوف (ع) باشد و از زائرانی که در مسیر ولایت عشق پیاده راهی بارگاه منور رضوی هستند، پذیرایی کند. او امروز بانوان زائران پیاده‌ای را که از شب گذشته میزبانشان بوده است بدرقه می‌کند.

بوی خوش نذری

شب ولادت امام رضا (ع) و دهه پایانی صفر از سر یکی از کوچه‌های آزادشهر بوی خوش نذری می‌آید؛ کوچه‌ای که به نام شهید رضا سیفی است و خانواده شهید در حیاط خانه پدری از دیروز برای میزبانی زائران پیاده امام رضا (ع) غذا پخته اند.

آن طور که خانم سیفی می‌گوید هرسال و در شب ولادت یا دهه پایانی صفر به طور متوسط برای سیصد تا چهارصد زائر پیاده امام رضا (ع) جای اسکان و غذا آماده می‌کنند.

شروع با یک نذر کوچک

اما شروع میزبانی این بانوی مشهدی و خانواده اش از زائران پیاده برمی گردد به چندین وچند سال قبل؛ دلم می‌خواست کاری کنم و من هم به اندازه خودم پذیرای زائران امام رضا (ع) باشم. روز‌های پایانی ماه صفر جاده‌ها از زائران پیاده پر می‌شود. تصمیم گرفتم با یک نذر کوچک میزبانشان باشم. آن سال‌ها بسته‌های کیک و آب میوه را آماده می‌کردم و همراه خانواده به ورودی‌های مشهد و جاده‌هایی که مسیر زائران بود می‌بردیم.

چند سال که گذشت تصمیم گرفتیم برای اسکان این زائران فکری کنیم تا وقتی به مشهد می‌آیند، بتوانند استراحت کنند و با خیال راحت به زیارت بروند.

اسکان زائران در خانه پدری

ادامه روایتش برمی گردد به آغاز یک نذر از اوایل دهه ۹۰؛ «سال ۹۲ نخستین سالی بود که توانستم شرایط را برای اسکان زائران پیاده مهیا کنم. آن سال خانه پدری من چند طبقه خالی داشت و همین فرصت خوبی بود برای اسکان زائران. شیرینی این کار آ نقدر بود که خودم و خانواده ام تصمیم گرفتیم سال‌های بعد نیز میزبان زائران پیاده امام رضا (ع) باشیم. یک سال هم از ستاد خدمتگزاران و آستان قدس رضوی برای اسکان زائران کمک گرفتیم.

این بانوی خیر مشهد می‌گوید: سال اول کمی شرایط متفاوت بود. خانه پدری من آزادشهر است و از آزادشهر تا حرم امام رضا (ع) برای زائری که خسته راه است مسافت زیادی است. آن سال برای زائران وسیله ایاب وذهاب جور می‌کردیم که بتوانند خودشان را به راحتی به حرم برسانند. اما در ادامه خیلی‌ها به جمع پیوستند نمونه اش خیری که امسال خانه اش را به این بانوان زائر داده است. خانه این خیر در خیابان بهجت است و این سیصد بانوی زائر پیاده در آنجا اسکان داده شده اند.

به وقت هشتمین سال

این بانوی خیر دوباره برمی گردد به ادامه روایتش و کاری که برای اسکان زائران انجام می‌دهد: همان طور که گفتم با گذشت زمان خیلی از افراد و خیران همراه ما شدند تا شرایط را برای اسکان زائران آماده کنیم. من و همسرم نیز تصمیم گرفتیم یک هیئت مذهبی ثبت کنیم که بتوانیم کار‌ها را با هماهنگی‌های بیشتر پیش ببریم.

وقتی به نام امام رضا (ع) همه پای کارند

سیفی درباره شرایط آماده کردن اسکان زائران و هزینه اقامت آنان این طور می‌گوید: وقتی نام امام رضا (ع) به میان می‌آید همه چیز زنجیره وار آماده می‌شود. خیلی از آشنایان، مردم مشهد و خیران وقتی متوجه می‌شوند که قرار است برای زائری که پیاده آمده است کاری انجام شود، بدون هیچ سؤال و حرفی خودشان پای کار می‌آیند و هرکدام به نحوی گوشه‌ای از کار را می‌گیرند.

از کرامات امام رضا (ع) که می‌پرسیم به مهربانی این امام رئوف (ع) اشاره می‌کند و اینکه در این مدت از مهربانی و کرامت امام رضا (ع) بسیار دیده است و همین جمع شدن افراد و همراهی آنان برای اسکان زائران خودش بی رنگ و نشان از این لطف و کرامت نیست.