به پای خود شلیک نکنیم

به یک هجوم همه جانبه می‌ماند کار ما. هجوم همه جانبه از یک کوچه تنگ. خودمان زخم برمی داریم و در هم می‌شکنیم قبل از آنکه به هدف برسیم. نگران نشوید، قصه جنایی و جنگی نخواهید خواند. این را از باب مثل گفتم تا آنچه خواهم نوشت و سوگی که خواهم خواند بیشتر به ذهن نزدیک شود. می‌خواهم از «ناخویشتن داری» بگویم که گاه در رفتارمان موج می‌زند. به فکر بردن و برنده شدنیم، اما در حقیقت به یک باخت تمام عیار نزدیک می‌شویم.

ماجرا را یکی از همکاران نجیب و مجید برایم فرستاد تا به هشدار قلم زنم. قصه درباره بلایی است که داریم بر سر جنگل‌ها می‌آوریم. برداشت بی رویه قارچ ارزشمند ترافل سیاه است که گویا اکسیر جوانی دارد یا برخی‌ها چنین فکر می‌کنند. همین هم باعث شده است، به جای برداشت استاندارد، شاهد ایلغار باشیم که ریشه درختان را هدف بگیرند. یعنی همان جایی که باید سلامت بماند تا به سال ها، قارچ تولید کند. اما عجله‌ای که داریم تا زودتر برداشت کنیم ما را بی خیال فردا کرده است.

واقعا تأسف برانگیز است این خوی که دارد خصلت برجسته برخی از ما‌ها می‌شود.  افق‌های پیش رو پیشکش، به فردای تقویمی هم اگر نظر داشته باشیم باید سنجیده‌تر رفتار کنیم. خواندن این خبر مرا یاد ماجرایی مشابه انداخت که در خراسان جنوبی تجربه کردیم. آنجا، بوته‌هایی می‌روید و قد می‌کشد به اندازه درخت دو متری. شیره‌ای سفید از شکوفه هایش بیرون می‌زند به اسم کندل/ کزم که قیمت بسیار دارد. از اواخر خرداد، فصل برداشتش شروع می‌شود.

اگر مردم درست برداشت کنند شاید تا اواخر تابستان امکان بهره برداری داشته باشند، اما دریغا که برخی‌ها به این مهم توجه ندارند و برای اینکه برداشت روزانه بیشتری داشته باشند به آن هجوم می‌برند و شیره را با شکوفه هایش یکجا در مشت می‌گیرند و فرصت بهره دهی آن را به شدت کاهش می‌دهند. به هیچ صراطی هم مستقیم نیستند. حرف کسی را نمی‌خوانند که برای منافع خودتان هم که شده، درست برداشت کنید تا فرصت بیشتری در اختیارتان باشد. یعنی همان شیوه‌ای که در شمال به رفتار برخی‌ها تبدیل شده است، در شرق کشور هم تکرار می‌شود.

این هم به واقع نابودی منافع بلند مدت خودماست که من اسمش را می‌گذارم شلیک به پای خودمان. فکر می‌کنم ما به یک نهضت فرهنگی در سراسر کشور نیاز داریم تا به ما بیاموزد رفتار استاندارد را. تعلیممان کند که برای منافع خودمان، برخی مسائل را رعایت کنیم. باور کنیم برداشت به قاعده نه تنها سود کمتری عاید مان نمی‌کند که در بازه زمانی افزون تر، درآمد مان بیشتر هم می‌شود. امید واریم دیگر خبرخوان و خبر نویس چنین ماجرا‌هایی نباشیم بلکه با تماشای رفتار درست و برداشت استاندارد و روشمند، ما هم ماجرا‌های خوب را روایت کنیم تا شما هم خبر خوب بخوانید. شیرین کامی با خبر‌های خوب میسر می‌شود پس خالق ماجرا‌های خوب باشیم.