وی تاکید کرد: ما نیازمند فراتر از این مدل برنامه ریزی هستیم. به تغییر در تفکر و رویکرد نیاز داریم که البته فقط از ععهده مجلس ساخته نیست. دولت و نخبگان و پژوهشکده‌های تخصصی برنامه و بودجه باید به کمک بیایند. مدل های جدیدی از بودجه ریزی در دانشگاه ها تولید و ترویج شود و به مجلس و حاکمیت وارد شود. نیاز به یک جنبش نرم افزاری در حوزه بودجه داریم که رهبر انقلاب ۱۵ سال پیش در مورد لزوم آن سخن گفته اند.
«الگوی جهادی مردمی حکمرانی در کشور» احیا شود
وی همچنین در زمینه راه‌های حل مشکلات کشور، با بیان اینکه حل مسائل و مشکلات کشور با الگویی برگرفته از الگوی ایجاد «جهاد سازندگی» امکان پذیر است گفت: من این الگو را «الگوی جهادی مردمی حکمرانی در کشور» نام گذاشته ام.
وی افزود: برای خروج از این اعوجاج، دولت باید به مردم ایمان بیاورد و آنها را وارد عرصه حکمرانی کند. نخبگان از حاشیه به متن وارد شوند و فرهنگ عمومی کار و تلاش در کشور حاکم شود. از سوی دیگر، دولت باید در استقرار عدالت اجتماعی با قاطعیت حرکت کند و انحصارات و تبعیضات حتی قانونی را بر هم بزند. رسانه ها هم در خدمت این جریان باشند. البته در کف اجرای این موارد، امید و سرمایه اجتماعی هم لازم است که با اجرای همین حرکت ها ایجاد می شود.
ایزدخواه خاطرنشان کرد: در این ۴۰ سال، ره صد ساله را رفته ایم. در مقایسه با کشورهای همتراز و با وجود جنگ و تحریم ها و ... بیش از ۴۰ سال حرکت کرده ایم. اما هنوز نتوانسته ایم از این ظرفیت به نفع حل مشکلات اقتصادی و پیشرفت نهایی استفاده کنیم. آن هم به دلایل مختلف از جمله عقب ماندگی در سیاستگذاری ها، التزام به عدالت اجتماعی، تنظیم روابط اقتصادی، اتکا به نخبگان و عوامل مردمی و ... . راه های مردم را انواع مداخلات و محدودسازی ها و حمایت های ضمنی از انحصارها بسته ایم. هنوز مدل های مافیایی در اقتصاد کار می کند. این ساختار باید اصلاح شود و مکانیزم به نفع مردم تغییر کند تا سرعت رشد افزایش یابد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه گفت: باید مدلی که امام (ره) در ابتدای انقلاب در مورد روستاها پایه گذاری کرد احیا شود. در آن سالها مسئله توسعه نیافتگی روستاها مطرح شد و امام (ره) یک نهضت اجتماعی را با عنوان «جهاد سازندگی» و در کنار سیاستگزاری های دولت راه اندازی کرد. این کار، منجر به آن شد که آرایش جدیدی از عناصر اجتماعی و دولت شکل بگیرد. نتیجه داد و منجر به خلق مدل جدیدی از حکمرانی مبتنی بر مردم، نخبگان و همبستگی و مشارکت جمعی شد. حل مسائل با همین الگو و البته با توجه به اقتضائات روز، امکان پذیر است. من این الگو را «الگوی جهادی مردمی حکمرانی در کشور» نام گذاشته ام. دولت و مجلس انقلابی هم همین الگو را اجرا کند و اتفاقا مردم هم آماده اند. به جای استفاده از نسخه های وارداتی که در اجرای آن شکست خورده ایم، مدل خود را توسعه دهیم و این هم شعار نیست.
