خیابان رجب زاده و چندین مشکل

لیلی رحمانی - خیابان باریک و پر رفت و آمد رجب زاده یا همان طبرسی شمالی ۲۴ قسمتی از خیابان طبرسی بزرگ است که در شمال شرقی شهر قرار دارد، محله بزرگی که در ۲ محدوده خدمات رسانی شهرداری است، محله‌ای که اگر پای جمعیت و تراکم آن به میان بیاید، دست کمی از شهرستان‌های کوچک ندارد و بافت مسکونی فشرده‌ای که نظمی هم در ساختش دیده نمی‌شود تمام خیابان هایش را پر کرده است. عرض خیابان اصلی به ۱۰ متر نمی‌رسد و در بیشتر اوقات ۲ طرف آن را ۲ خودرو پارک شده اشغال کرده ‎اند. وضع معابرفرعی هم بهتر از خیابان اصلی نیست و با اینکه اغلبشان از ۶ متر عریض‌تر نیستند، تعداد زیادی خودرو در آن‌ها پارک شده اند و رفت و آمد می‌کنند.
هنوز ساعات اولیه روز است، اما برای راه رفتن در خیابان رجب زاده مشکلاتی وجود دارد. پیاده رو‌ها آن قدر باریک است که ۲ نفر به سختی می‌توانند از آن بگذرند و در خیابان اصلی هم دائما باید حواستان به ماشین‌های پشت سرتان باشد، ماشین‌هایی که فاصله شان تا خودرو‌های کناری پارک شده بیشتر از چندسانتی متر نیست.

جوی‌های سرریزشده
پژو سفید رنگی می‌خواهد وارد یکی از فرعی‌های شش متری شود و با اولین پیچش فرمان، آب داخل جوی تا یک متر آن طرف‌تر می‌ریزد. یوسفی که دلش از این مسائل پر است می‌گوید: خودتان دیدید چه وضعی داریم؟ جوی‌های این خیابان‌ها نیاز به مرمت دارد، به فاضلاب شهری متصل نیستیم و کسی هم به فکر اصلاح این وضعیت نیست. جلوتر می‌آید و ادامه می‌دهد: جوی‌های کوچک خیابان هایمان را خودمان و با هزینه اهالی درست کرده ایم و حالا بعد از گذشت چندین سال حتی آن‌ها را تعمیر نمی‌کنند. فاضلاب و آب‌های آلوده از تمام خانه‌های همسایه به اینجا می‌ریزد. حالا که خوب است، معمولا قسمت بزرگی از خیابان را همین آب‌های فاضلاب می‌پوشاند.

کمبود فضای سبز
جاهد هم که از همسایه‌های کوچه روبه رویی است پیگیر حرف‌های همسایه اش می‌شود و می‌گوید: شرایط کوچه‌ها اصلا مساعد نیست و تابستان‌ها خیابان پر از پشه و مگس و آلودگی است! من نگران فرزندانم هستم. آن‌ها می‌خواهند در این خیابان بازی کنند، اما نمی‌توانند. از طرفی حتی یک پارک و فضای سبز کوچک هم در اینجا وجود ندارد و باید برای رسیدن به پارک شلوغ آن طرف خیابان مسیر زیادی طی کنیم.
نبود پارک و فضای سبز را چند تن از اهالی دیگر محل هم یادآوری می‌کنند. رزمی که از کسبه خیابان است می‌گوید: بار‌ها وعده‌هایی برای اجرای یک پارک خطی در انتهای خیابان داده اند، اما تاکنون اقدامی صورت نگرفته است.

درگیری بر سر جای پارک
او ادامه می‌دهد: این خیابان باریک و پرتردد است، اما در زمان قطعه بندی کوچه‌ها فکری برای این مسئله نشده و اکنون هم مشکلاتی برایمان ایجاد کرده است. نکته جالب خیابان رجب زاده هم این است که تا نیمه خیابان یک طرفه شده و بقیه آن که عرض مشابهی دارد دو طرفه است؛ به همین دلیل هرروز مشکلاتی به وجود می‌آید و دائما باید برای غریبه‌ها توضیح بدهیم که وضعیت خیابان این گونه است. منصوری هم درد دل مشابهی دارد و چند سال قبل به دلیل همین مشکلات عطای زندگی در آنجا را به لقایش بخشیده و خانه اش را فروخته و رفته است. او می‌گوید: تقریبا هرروز بر سر جای پارک و رفت و آمد دعوا داشتیم. اکثر خانه‌ها چند طبقه شده اند و تعدادشان هم کم نیست. فرض کنید هرکدام حداقل یک ماشین داشته باشند. همین می‌شود که هرکسی به دنبال جایی برای پارک کردن است و دعوا و درگیری ایجاد می‌شود. ما که از این محله رفتیم، اما بگویید فکری به حال خیابان بکنند. مغازه اش درست روبه روی یک تکه زمین خالی است. به آن سمت اشاره می‌کند و می‌گوید: در این تکه زمین همیشه زباله‌ها ریخته و پاشیده است و دیر به دیر جمع می‌شود. البته همین زمین خالی جای پارک خودرو‌ها شده است، اما‌ای کاش حداقل فکری به حال بهداشت آن هم می‌کردند.

اگر زمین بدهند، پارک و پارکینگ احداث می‌کنیم
مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه‌۳ در رابطه با مشکلات ریز و درشت این خیابان بیان می‌کند: اصلاح تمامی معابر خاکی و مواردی که نیاز به اصلاحات عمرانی دارند در اصلاح بودجه سال آینده در نظر گرفته شده است و مشروط بر تأمین بودجه توسط شهرداری مرکز، تمامی موارد ذکرشده رفع خواهد شد.
نورانی ادامه می‌دهد: قطعات کوچک زمین در این محله امکان احداث پارک یا چنین پروژه‌هایی را نمی‌دهد و در واقع ما در این خیابان‌ها مشکل فضا و زمین داریم؛ بنابراین با وضع موجود باید از مسکن‌های موقت برای رفع مشکلات استفاده کرد. او تأکید می‌کند: شهرداری آمادگی در اولویت قرار دادن اصلاح بودجه برای احداث فضای سبز و پارکینگ را در صورت واگذاری زمینی پتانسیل فضای سبز داشته باشد، دارد و در صورت تأمین زمین، این موضوع را پیگیری خواهد کرد. به گفته او یکی از مشکلات موجود در منطقه ۳ فروش زمین‌ها به صورت قول نامه‌ای است. قرار بر تملک قسمتی از زمین انتهای خیابان طبرسی ۲۲ و احداث پارک بود. مذاکرات با مالک این اراضی نیز صورت گرفت که به دلیل ادعای تعداد زیادی از افراد با ارائه قول نامه این مسئله به انجام نرسید.