در انتظار یک انتخاب ورزشی

اول: فرایند انتخابات هیئت فوتبال استان از شنبه با شروع ثبت نام از متقاضیان آغاز شده است. انتخاباتی که بی گمان از اتفاقات مهم سال ورزشی استان است، هم از این جهت که فوتبال رشته ای مهم و پرطرف دار است و هم از این لحاظ که این هیئت در سال های گذشته بیش از پیش مورد توجه بوده است. اساسنامه جدید فدراسیون فوتبال که بعد از کش وقوس های زیاد به تأیید فیفا رسیده هم یکی دیگر از دلایلی است که انتخابات هیئت فوتبال را متفاوت از سایر رشته ها کرده، چراکه امکان مهندسی انتخابات را تا حد زیادی کم کرده است.

دوم: انتخابات هیئت فوتبال همیشه مهم بوده و این موضوع حتی دردهه های پیشین که این پست مثل این روزهااین همه دوستدار سینه چاک نداشت  محل منازعه اهالی فوتبال بوده است. مراجعه به تاریخ نه چندان طولانی فوتبال در استانمان نشان می دهد که هیچ رئیس هیئتی از انتقادهای اهالی فوتبال مصون نبوده، اما با ورورد غیرفوتبالی ها به فوتبال ، اوضاع به طور کلی تغییر کرده و جنس انتقادها متفاوت شده است. واقعیت این است که جامعه فوتبال خراسان رضوی بعد از تجربه نه چندان موفق یا اساسا ناموفق حضور افرادی مثل رحمان نادری، هاشم حسینی و عباس چمنیان در هیئت فوتبال، به چهره های سیاسی دل بست، به این امید که بتوانند به دلیل ارتباطاتی که دارند، پول به فوتبال تزریق کنند و گره هایی را که در کار وجود داشت، مثل موانع ورود صنعتی ها در ورزش حل کنند؛ اما در عمل نه تنها این اتفاق نیفتاد، بلکه وضع به مراتب بدتر هم شد. خالی شدن تدریجی ارکان هیئت از فوتبالی هاوافتادن کارها به دست کسانی که به قول معروف عکس با شورت ورزشی ندارند، اما کرورکرور ادعای مدیریت دارند، فوتبالی ها را ناراضی و خانه نشین کرده وهیچ دستاورد درخور اعتنایی هم برای فوتبال خراسان نداشته است.

سوم: خلاصه نتیجه حضور مدیران غیرورزشی در هشت سال گذشته  وبه ویژه در چهار سال اخیر، پله شدن هیئت فوتبال برای رؤسایش بوده و بس و سهم فوتبالی که به آن ها امید بسته بود، صفر بوده است. تجربه سال هایی که بر فوتبال خراسان رفت،احتمالابه اندازه کافی برای اهالی فوتبال درس عبرت شده که بدانند مدیران غیرورزشی به جز وعده های عمدتا توخالی، حرفی برای گفتن ندارند. عضویت در فلان نهاد مدیریتی یا سیاسی که عامل مقبولیت آن ها شده، فقط کارکرد انتخاباتی دارد و بعد از آن، آن ها حتی اگر بخواهند هم از لحاظ قانونی امکان استفاده از جایگاه حقوقی شان را برای فوتبال ندارند. این خیال واهی و ساده لوحانه که فلان مدیر با خودش پول به فوتبال می آورد، حالا دیگر نخ نما شده و بجاست بازیگران این انتخابات که همانا واجدان قانونی رأی دادن هستند، از این سوراخ برای سومین بار گزیده نشوند.

چهارم: با اینکه اساسنامه کنونی انتخابات هیئت های فوتبال از یک سو به طرزی آشکار فرصت های خوبی برای حضور غیرفوتبالی فراهم کرده و از سوی دیگر، حضور فوتبالی ها را با شرط وشروط عجیب محدود کرده، جامعه فوتبال خراسان امیدوار است بعد از هشت سال چهره های فوتبالی یا دست کم ورزشی مقبول ،وارد فرایند انتخابات شوند. اتفاقی که بدون تردید می تواند خونی تازه به فوتبال مهم ترین استان شرق کشور پمپاژ کند که این روزها به طرزی غریب، از همه فوتبال کشور عقب افتاده است.