خون یارانت پرثمر گشت...

نام خرمشهر که به میان می‌آید، ناخودآگاه یک نام دیگر هم تازه می‌شود؛ سید محمدعلی جهان‌آرا. انگار خدا می‌خواهد قهرمان مقاومت خرمشهر را مثل مسجد جامع شهر «جاودان آوازه» کند. کم هستند کسانی که چنین هویتشان با شهرشان درهم تنیده شده باشد که هر کدام بر زبان بنشینند یاد دومی هم دل و ذهن را فرابگیرد.

تا قیامت هم که سوم خرداد برسد و قلم‌ها از خرمشهر بنویسند، نام سیدمحمد تازه خواهد بود. او را البته نباید در جنگ خلاصه کرد. شخصیت حق‌طلب او ریشه اش در مبارزات علیه شاه عمیق می‌شود. در سازمان حزب‌ا...، در گروه مبارز منصورون. در خیابان‌های شهر. بعد پیروزی انقلاب هم «خدمت» رسم‌الخطی بود که حرف‌به‌حرف با عمل می‌نوشت در سپاه، در جهاد، در هر عرصه‌ای که می‌شد گرهی از کار مردم باز کند.

اوج نقش‌آفرینی سبزقامت خرمشهری در مقاومت سی‌وچهار‌روزه در برابر ارتش تا‌دندان‌مسلح عراق، رقم می‌خورد. سید محمد جهان آرا تنها مرد خرمشهر نیست بلکه پرچمداری است که مردان غیرتمند در کنارش می‌ایستند. سید محمد موسوی، بهروز مرادی، بهنام محمدی و خیل غیرتمردان خرمشهری در سپاهی هستند که فرماندهش جهان‌آراست. در کنارشان تفنگ‌داران دریایی ارتش عزتمند جمهوری اسلامی‌قرار دارند، که هر کدامشان به توان رزم، ترجمه آیه‌۶۵ سوره مبارکه انفال‌اند که می‌فرماید:

«یا أَیُّهَا النَّبِیُّ حَرِّضِ الْمُؤْمِنینَ عَلَی الْقِتالِ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ عِشْرُونَ صابِرُونَ یَغْلِبُوا مِائَتَیْنِ وَ إِنْ یَکُنْ مِنْکُمْ مِائَةٌ یَغْلِبُوا أَلْفاً مِنَ الَّذینَ کَفَرُوا بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا یَفْقَهُونَ؛‌ای پیامبر، مؤمنان را به جهاد برانگیز. اگر از [‌میان]شما بیست تن، شکیبا باشند، بر دویست تن چیره می‌شوند و اگر از شما صد تن باشند بر هزار تن از کافران پیروز می‌گردند، زیرا آن‌ها قومی هستند که نمی‌فهمند.» بله، توان رزمشان، یک به ۱۰‌بود در برابر جنگاوران دشمن. یک نفرشان شیرمرد خراسانی گردان تکاوران دریایی، سروان محمد علی صفا بود که رکورد شکار تانک را در خرمشهر شکست.

آمار تا حدی بالا بود که صدام آنجا را گورستان تانک‌هایش خواند. در کنار سپاه جهان‌آرا و تکاوران دریایی، دیگر مدافعان هم می‌ایستادند تا دشمن نتواند آرزو‌هایش را در زمین بنویسد. دیوار نوشتی که رقم زدند با بیان آرزو‌هاشان که «جئنا لنبقا» را غیرت یاران جهان‌آرا در سوم خرداد ۱۳۶۱، حدود هشت‌ماه بعد از شهادت او- شست و رفت. جای آن خیال دیوارنویسی شده، یک حقیقت رقم خورد به خطِ ماندگار شهید بهروز مردادی؛ «آمدیم، نبودید!» نه که نخواستند «بود» باشند. می‌خواستند تا همیشه بمانند.

برای خرمشهر هم شناسنامه جعلی «محمره» نوشته بودند، اما در غیرتِ خدانشان رزمندگان ما «نابود» شدند. یاران سبزپوش و خاکی‌پوش جهان‌آرا، در سوم خرداد ۱۳۶۱، دست اعجاز الهی شدند تا امام روح‌ا... (ره) جهان را در برابر یک جهان‌بینی پیروز قرار دهد. خرمشهر را خدا آزاد کرد. این حقیقت که به واقعیت تبدیل شد باز همه یاد جهان‌آرا افتادند. نغمه‌ای در جان‌ها ماندگار رشد از حنجره فخری و کویتی‌پور که می‌خواند؛ ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته...