اهانت به مقدسات اسلامی توسط اروپایی‌ها سابقه‌ای کهن دارد. این روند در سال‌های گذشته از آن زمان، بار‌ها تکرار شده است و سران دولت‌های اروپایی از این حربه به عنوان نوعی تحقیر علیه مسلمانان استفاده کرده اند.
شهرآرانیوز - اهانت به مقدسات اسلامی توسط اروپایی‌ها سابقه‌ای کهن دارد. وقایع رخ داده در جریان اخراج مسلمانان از اسپانیا که اروپاییان، آن را جنبش استرداد خواندند و حدود چهار قرن از اوایل قرن یازدهم تا اواسط قرن پانزدهم میلادی به طول انجامید و در جریان آن بسیاری از مسلمانان مقیم آندلس کشته شدند و مساجد بسیاری، تخریب و قرآن‌های بسیاری سوزانده شد می‌توان کهن‌ترین اقدام تحت نظر یک دولت خاص اروپایی علیه اسلام دانست؛ البته در جنگ‌های صلیبی قرون یازدهم تا سیزدهم میلادی هم توهین‌های بسیاری به دین اسلام و مسلمانان شد، اما این جنگ‌ها تحت هدایت کامل یک دولت نبود و بیشتر از طرف رهبری دینی یعنی پاپ تا رهبری سیاسی خاص هدایت می‌شد. این روند در سال‌های گذشته از آن زمان، بار‌ها تکرار شده است و سران دولت‌های اروپایی از این حربه به عنوان نوعی تحقیر علیه مسلمانان استفاده کرده اند.
افزایش قدرت منطقه‌ای برخی کشور‌های اسلامی، چون ایران و ترکیه در نیم قرن اخیر و درنتیجه تأثیر اندیشه‌های حاکم بر این کشور‌ها بر مسلمانان اروپا، اوضاع را به گونه‌ای رقم زده است تا برخی سران کشور‌های اروپایی بار دیگر به سراغ استفاده از این حربه نخ نما بروند؛ حرکتی که باتوجه به رخداد‌های ضداسلامی دهه اخیر در اروپا، می‌توان دولت سوئد را سردمدار آن تلقی کرد. نگاهی کوتاه به تعداد این رخداد‌های ضداسلامی در ۱۰ سال گذشته در سوئد، این ادعا را تأیید می‌کند. «راسموس پالودان»، رهبر اسلام ستیز حزب راست افراطی «استرام کورس» دانمارک، سال۲۰۲۰ در شهر مالموی سوئد با آتش زدن نسخه‌ای از قرآن مجید، به این کتاب آسمانی و جامعه مسلمانان سوئد توهین کرد.
این حرکت با واکنش شدید مسلمانان دنیا روبه رو شد و بسیاری از کشور‌های اسلامی، سفیران خود را از سوئد احضار کردند، اما دولت این کشور به بهانه آزادی بیان از این اقدام حمایت کرد. همین امر باعث شد این سیاستمدار تندرو دانمارکی بار دیگر در سال۲۰۲۲ یک نسخه از قرآن را مقابل مسجدی در سوئد بسوزاند. او در همین سال، قرآنی را هم در شهر «لینکوپینگ» سوئد، تحت حفاظت پلیس سوزاند. این فرد اول بهمن سال گذشته هم نسخه‌ای از قرآن کریم را مقابل سفارت ترکیه در شهر استکهلم سوزاند. نکته تأمل برانگیز این اقدام، مجوزی بود که دولت و پلیس سوئد صادر و آن را در پوشش «آزادی بیان» توجیه کردند.
«اولا استرلینگ»، سخنگوی پلیس سوئد، به بهانه حمایت از آزادی بیان در توجیه این اقدام اهانت آمیز گفته بود: «قانون اساسی سوئد از حمایتی قوی برخوردار است و باید بدانید که ارزش آزادی بیان بسیار مهم است.» [۱]در آخرین گام از این توطئه ضداسلامی، دولت سوئد چهارشنبه گذشته و هم زمان با عید سعید قربان، زمینه‌ای را فراهم کرد تا یک سوئدی سی وهفت ساله عراقی الاصل به نام سلوان مومیکا پس از آنکه پلیس مجوز برگزاری تظاهراتی را صادر کرد، یک نسخه از قرآن را پاره کند و در مسجد مرکزی استکهلم به آتش بکشد.
و، اما چرایی این پیشتازی دولت سوئد در توهین به مقدسات اسلامی را با بررسی دو موضوع می‌توان به راحتی درک کرد؛ موضوع نخست، جایگاه مسلمانان در این کشور است. تحقیقات نشان می‌دهد که این جامعه بزرگ‌ترین جامعه درحال رشد سوئد است و همین امر زنگ خطر را برای سیاست‌مداران این کشور که اغلب دارای گرایش‌های نژادپرستانه هستند، به صدا درآورده است. به گزارش «مرکز تحقیقات پیو (Pew Research Center) واقع در واشنگتن که به ارائه گزارش‌های آماری درباره نگرش‌ها در سراسر دنیا می‌پردازد، جمعیت مسلمانان اروپا سال به سال درحال افزایش است.
به گزارش این مرکز آمریکایی، جمعیت مسلمانان اروپا از ۶/۲۹ میلیون نفر در سال۱۹۹۰ به بیش از ۴۴ میلیون نفر در سال۲۰۱۰ رسیده است. «پیو» در سال۲۰۱۱ براساس روند افزایش جمعیت مسلمانان، پیش بینی کرده بود جمعیت مسلمانان اروپا در سال۲۰۲۰ به بیش از ۵۱ میلیون نفر می‌رسد و این عدد در سال ۲۰۲۳ به ۲/۵۸ میلیون نفر خواهد رسید. به گزارش «پیو»، در سال۲۰۱۶، ۸درصد از جمعیت سوئد را مسلمانان تشکیل می‌دادند که باتوجه به میانگین منطقه اروپا، عدد درخورملاحظه‌ای است و در رتبه‌های نخست قرار دارد.
گزارش «پیو» پیش بینی می‌کند که جمعیت مسلمان حاضر در سوئد در سال۲۰۵۰ بدون احتساب مهاجران مسلمان، به ۲/۱۱ درصد و با احتساب مهاجران مسلمان، به ۶/۳۰ درصد خواهد رسید که در منطقه اروپا، در هر دو حالت، رتبه اول و دوم را خواهد داشت. مرکز تحقیقات پیو همچنین رشد جمعیت مسلمان سوئد در بازه۲۰۱۰ تا ۲۰۳۰ را بیش از دوبرابر دانسته است. بر این اساس، می‌توان گفت که افزایش اقدامات اسلام ستیزانه‌ای که با حمایت دولت سوئد انجام می‌شود، تلاشی است مذبوحانه برای مقابله با رشد شتابان جمعیت مسلمانان تا با این حربه بتوانند مسلمانان را یکی از دلایل ناامنی سوئد معرفی کنند.
دیگر دلیل این حرکت نیز معادلات سیاسی درون اروپایی است. دولت سوئد آگاه است که بزرگ‌ترین مخالف پیوستن این کشور به ناتو، کشور ترکیه و شخص اردوغان است. دلیل این مخالفت هم حضور تعداد درخورتوجهی از مخالفان کرد دولت ترکیه در سوئد است. بر همین اساس، دولت سوئد با نشان دادن «کنترل شده بودن اسلام ستیزی» در این کشور، قصد دارد ترکیه دارای حکومت اسلام گرا را وادار به معامله‌ای کند که در جریان آن، ترکیه بدون پیگیری استرداد کرد‌های مخالف و تنها به شرط پایان حمایت دولتی از اسلام ستیزان در سوئد با عضویت این کشور در ناتو موافقت کند؛ معامله‌ای که نشدنی است. زیرا دولت ترکیه فقط یکی از دولت‌های معترض به اقدامات اسلام ستیزانه دولت راست گرای سوئد است. ناگفته نماند که تجربه نشان داده است این اقدامات دولتی اسلام ستیزانه نه تنها منجر به کاهش گرایش به اسلام نمی‌شود، بلکه مردم را بیش از قبل به این دین الهی متمایل می‌سازد.
[۱]برگرفته از گزارشی با تیتر: «قرآن سوزی؛ آزادی بیان یا تسویه حساب سیاسی؟» که دوم بهمن ۱۴۰۱ در خبرگزاری ایسنا منتشر شد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
