آموزش و پرورش؛ مخل فعالیت اقتصادی صنف فروشندگان نوشت‌افزار

جواد عباسیان در گفت‌وگو با خبرنگار شهرآرانیوز در این‌باره اظهار کرد: توزیع کتاب درسی از گذشته از سوی صنف ما انجام می‌شد و در هیچ زمانی در بازار درخصوص توزیع کتاب کسری وجودنداشت و در تمام فصول سال تک کتاب هم در فروشگاه‌های ما موجود بود و به عبارتی یک منبع درآمدی برای این صنف بود.

وی افزود: متاسفانه از چهارسال گذشته به بهانه‌های مختلف، آموزش و پرورش کتاب درسی را از کتاب‌فروشی‌های کشور حذف و به نفع خود مصادره کرد و این درآمد خیلی کم را از سفره صنف فروشندگان نوشت‌افزار که یک صنف فرهنگی محسوب می‌شود، حذف کرد.

به گفته رئیس اتحادیه صنف نوشت‌افزار مشهد، وظیفه آموزش و پرورش از اسمش مشخص است و نباید به سمت بنگاه اقتصادی‌شدن برود. ولی عملا وارد بنگاه اقتصادی شده است و درآمدی که در گذشته بین کتاب‌فروشی‌های سطح کشور تقسیم می‌شد اکنون مستقیم به جیب آموزش و پرورش می‌رود و در واقع دست در جیب صنف ما کرده است.

وی ادامه داد: اگر دقت داشته باشید در شروع سال تحصیلی آموزش و پرورش حتی در فروش کیف و کفش و لباس فرم مدارس هم ورود کرده است و پول قابل توجهی را ابتدای سال تحصیلی از والدین دریافت می‌کند. در طی سال هم به‌عنوان کتاب کمک درسی مبلغی را از دانش‌آموزان دریافت می‌کند.

عباسیان افزود: متاسفانه این موضوع هر سال تکرار می‌شود و مدارس به سمتی حرکت کرده که در بعضی از آن‌ها حتی در فروشگاه‌های خوراکی، عرضه دفتر و اقلام نوشت‌افزار را دارند. امسال هم گفته شده به بهانه اینکه دفتر مدارس یک‌دست باشد به‌صورت کلی سفارش دهند. مسلما اگر این روال ادامه داشته باشد صنف ما رو به تعطیلی است.

وی گفت: فعالیت صنف ما فصلی است. در شروع سال تحصیلی همه بخش‌ها به فروش لوازم‌التحریر روی می‌آورند و بااینکه صنف ما سود ۱۵درصدی درنظر می‌گیرند اما فروشگاه‌های زنجیره‌ای تخفیف ۳۰درصدی بر لوازم‌التحریر اعمال می‌کنند.

به گفته رئیس این صنف، درحال حاضر ۱۱۹۵واحد در صنف نوشت‌افزار مشهد فعالیت می‌کنند که به دلایل گفته شده سال گذشته حدود ۲۰درصد در این صنف از شغل خود کناره‌گیری کردند.
وی ادامه داد: ما توقع حمایت دولت از این صنف فرهنگی را داریم، ولی متاسفانه این اتفاق در شغل ما نیفتاده است.

وی یادآورشد: فعالیت این صنف با تمام هزینه‌هایی که رشد فزونی در این چند سال داشته صرفه اقتصادی ندارد. از ابتدای سال ۳۰مورد مالیات مختلف بر اصناف وضع شده است. مالیاتی هم که برای دستگاه پوز اعمال شده، منطقی نیست. در صنف ما دو برگه کاغذ آچار حدود ۱۰۰۰تومان خریداری می‌شود که سود آن حدود ۱۰۰ تومان است، اما همان تراکنش با دستگاه پوز ۱۱۰تومان مالیات در پی دارد. حاکمیت هزینه‌های صنوف را نمی‌بیند و فقط به شکلی در منافع شریک است.