بارورسازی ابر‌ها زمین را از خشکسالی نجات می‌دهد؟

به گزارش شهرآرانیوز، عباس رنجبر در خصوص تاثیر بارورسازی ابر‌ها بر خشکسالی اظهار کرد: به‌طور کلی تعدیل آب و هوا و تقویت مصنوعی بارش از دهه ۱۹۴۰ میلادی آغاز شده و تاکنون در دوره و بازه‌های زمانی مختلف به‌خصوص در شرایط خشکسالی و تنش آبی، بارورسازی ابر‌ها در برخی کشور‌ها مورد توجه قرار گرفته است. از دهه ۱۹۸۰ حمایت از انجام تحقیقات در زمینه تعدیل وضع هوا کاهش یافته و تمایل به حرکت مستقیم به‌سوی پروژه‌های عملیاتی است. با این حال، طی ۱۵ سال گذشته بودجه بیشتری در سطح جهانی به پروژه‌های تحقیقاتی اختصاص داده شده است.

وی تاکید کرد: تعدیل وضع هوا هنوز یک فناوری نوظهور است. عدم قطعیت‌های ذاتی در فناوری‌های فعلی تنها می‌توانند توسط برنامه‌های تحقیقاتی متمرکزی که منجر به درک عمیق‌تر اثرات بارورسازی ابر‌ها بر توسعه ابر و بارش می‌شود، مورد توجه قرار گیرند. افزایش درک علمی نیز به برنامه‌های عملیاتی بارورسازی ابر‌ها و چندین شاخه دیگر از مطالعات هواشناسی و اقلیمی نیز  کمک خواهد کرد.

رنجبر ادامه داد: طی این سال‌­ها بشر تلاش فراوانی کرده است تا با استفاده از دانش خرد فیزیک ابر، فرآیند‌های طبیعی میعان و بارش را تغییر دهد. هدف اصلی در بیشتر موارد افزایش باران به روش مصنوعی بوده است. پاشیدن بلور‌های یخ خشک (دی­‌اکسید کربن جامد)، بلور‌های یدور نقره و تقویت حرکت­‌های صعودی در ابر از جمله روش‌­هایی بوده که تاکنون به کار گرفته شده است. کشور‌های بسیاری به این موضوع پرداخته‌­اند و مقالات بسیاری در مجلات معتبر علمی به چاپ رسیده است، اما در هیچ یک از آن‌ها موردی یافت نمی­‌شود که ادعا کرده باشند از این طریق مشکل کم آبی و خشکسالی را حتی در مناطق کوچک و برای کوتاه‌مدت حل کرده باشند؛ لذا بسیاری از کشور‌ها آن را کنار گذاشته و تلاش خود را معطوف به مدیریت منابع آب کرده­‌اند.

وی افزود: توجه کشور‌ها به این موضوع سبب شد که سازمان جهانی هواشناسی با انجام یک پروژه تحقیقاتی با مشارکت دانشمندان علوم هواشناسی و اقلیم از کشور‌های مختلف در منطقه‌ای از جنوب اسپانیا، پتانسیل تاثیر بارورسازی بر افزایش مصنوعی بارش را تحقیق کند. برای جمع‌بندی نتیجه تحقیقات درباره بارورسازی ابر‌ها و تقویت استحصال آب با استفاده از روش‌ها و مواد متفاوت بارورسازی، کارگاه‌های مختلفی در بازه‌های چند ساله برگزار شده است تا کنشگران در عرصه فعالیت‌های مرتبط با بارورسازی ابر و تعدیل هوا از کشور‌های مختلف نتایج کار خود را ارائه کنند و مورد ارزیابی دانشمندان هواشناسی، اقلیم شناسی، آب‌شناسی و سایر رشته‌های مرتبط واقع شود. 

وی درادامه با تاکید بر اینکه اگر ابر‌ها وجود نداشته باشند، بارش  نمی‌تواند به‌صورت مصنوعی به وجود آید، گفت: احتمال دارد که فرصت‌ها برای افزایش بارش در طول دوره‌های نرمال یا بالاتر از نرمال بیشتر از دوره‌های خشک باشد. در سامانه‌های جوی انرژی بسیار زیادی نهفته است. از این رو ایجاد سامانه‌های ابر باران زا، تغییر الگوی وزش باد به‌منظور آوردن بخار آب به یک منطقه و یا از بین بردن کامل پدیده‌های حاد جوی غیر ممکن است. تنها روش معتبر برای تعدیل وضع هوا، استفاده از حساسیت‌های میکروفیزیکی است که در آن اختلال نسبتاً کوچک بشر در سیستم می‌تواند تکامل طبیعی فرآیند‌های جو را تغییر دهد.

منبع: ایسنا