به گزارش شهرآرانیوز، در این مراسم که با دومین سالگرد سیدمحسن مصطفیزاده مصادف بود، سعید سهیلی، کارگردان مطرح سینما نیز حضور داشت.
«سید محسن مصطفیزاده» نویسنده، شاعر، فعال عرصه انقلاب اسلامی و منتقد و نمایشنامهنویس تئاتر مشهدی عصر بود که او را میتوان یکی از چهرههای برتر شعر و نویسندگی خراسان دانست. مصطفیزاده کمتر در محافل عمومی حضور مییافت و بیشتر سعی داشت در خلوت خود به تفکر و اندیشهورزی بپردازد. او توانست آثاری چون «الفبای حسن»، «حدیث ولایت مالک»، مجموعه اشعار و نمایشنامههای «محاکات» و «ابدال» را منتشر کند.
امروز اعضای خانواده او، حمیدرضا سهیلی، سعید سهیلی، سینا مهراد، علی آزادنیا، حسین امینی(رئیس جهاد دانشگاهی خراسان رضوی)، محمد حسینزاده (مدیرکل اداره فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی)، پیشکسوتان شعر و تئاتر و فعالان عرصه هنر دورهم جمع شدند و درباره شخصیت، خاطرات، محبوبیت و حرفه کاری سید محسن مصطفیزاده به گفتوگو پرداختند.
رضا حسینی پیشکسوت عرصه تئاتردرابتدای مراسم درباره شخصیت سیدمحسن مصطفیزاده اظهار کرد: انسان در زیست اجتماعی خود، نیازهای اولیهای دارد که برای آن تلاش میکند. این موضوع امری طبیعی است اما مشکل از آنجایی شروع میشود که انسانها در نیازهای اولیه خود متوقف میشوند. اما انسانهای بزرگ از نیازهای اساسی خود عبور و عمر خود را صرف پرورش نیازهای متعالی و در جهت رفع و پاسخ به آنها تلاش میکنند. حال سوال من این است که آیا رشد انسان در نیاز اولیه متوقف شده؟ رشد یک پدیده درونی است و در لایههای دورنی انسان اتفاق میافتد. عمده جمعیت جامعه ما فقط نیازهای اولیه را میبینند و به لایههای درونی اهمیتی نمیدهند. زمانیکه انسان ارزش آفرین باشد معنای زندگی را درک میکند. مصطفیزاده، نیازهای متعالی را در خودش زنده کرده بود و فارغ از نیازهای اولیه بود و آنچه در ایشان خودنمایی میکرد مرام عارفانه ایشان بود. مصطفیزاده به فلسفه وعرفان را میشناخت و با هنر زندگی میکرد .
در ادامه محمد ملتجی دلنوشتهای در وصف محسن مصطفیزاده خواند که در آن نوشته ازویژگیهای اخلاقی این استاد بزرگ یاد کرده بود.
سپس عباس جانفدا فعال عرصه تئاتر قسمتی از کتاب «آسید محسن» را خواند که در این قسمت اشاره به ارادت خاص و خالصانه مصطفیزاده نسبت به امام رضا (ع) شد.
در ادامه این مراسم نیز علیرضا مهرداد با خواندن بخشی از این کتاب و تقدیم کردن شعری از حافظ به این استاد ابراز ارادت کرد.
سعید سهیلی، کارگردان مطرح کشور نیز در این رویداد بیان کرد: همه ما جملات«خدا خیرش بدهد» «آدم خوبی بود» «خدا رحمتش کند» را زیاد شنیدیم. زمانی که شخصی فوت میکند میخواهند در قبر بگذارند داد میزنند که او چه آدمی بود؟ همه میگن آدم خوبی بود و خدا رحمتش کند. درباره مصطفیزاده چیزی نبود که گفته نشود. آدم خوب، تعریف مشخصی دارد که با این تعریف کار ما نیز ساده میشود آن هم عبارت است از شخصی که آزارش به دیگران نرسد. مصطفی زاده با همه این تعاریفی که گفته شد آزارش به کسی نرسیده بود و من اینجا شهادت میدهم مصطفیزاده آدم خوبی بود.
حمیدرضا سهیلی، نویسنده این کتاب خاطر نشان کرد: «آسید محسن» دومین کتاب من است که درباره شخصیت و زندگی مصطفیزاده است. کتاب بعدی من که در باره شهید مسعود سهیلی است در آینده نزدیک به چاپ میرسد.
وی در ادامه، دلنوشته خود را در وصف مصطفیزاده خواند:
سید قرارمان این نبود که برایت بنویسم و تو نخوانی و برای پاسداشت تو مجلس بیارایم و تو نباشی قرارمان این نبود تو باید میبودی و با چشمهای درشتت به من و ما خیره میشدی و حرفای ما را درباره خودت میشنیدی. مطمئنم، دوست داشتی بینام میماندی و اجازه این کار را به ما نمیدادی اما من میگویم و تو باید آرام بنشینی و گوش بدهی تو هما و کیمیای سعادت بودی رسم ما این نبود که بروی و من بمانم در فراق تو. دو سال نبودنت به من آموخت که حضورت چقدرغنیمت بود و فهمیدم که چقدر زود دیر میشود همه ما دوستت داشتیم و یادت همیشه سبز.
در ادامه مدیر کل فرهنگ و ارشاد خراسان رضوی روی صحنه رفت و گفت: از حمیدرضا سهیلی برای گردآوری این کتاب ارزشمند تشکر میکنم. ایشان همیشه به من میگفت هر کجا مشکلی برایت پیش آمد برو حرم و به امام رضا بگو، او کمکت میکند.
محمد حسینزاده افزود: مرحوم مصطفیزاده بسیار اهل دین بود و عشق خاصی به ایران داشت. او دلسوز بود و مشکل اهالی فرهنگ و هنر را حل میکرد و این خصوصیت او را محبوب کرده بود. به عبارت بهتر او پناه جامعه هنری بود.