به گزارش شهرآرانیوز، بیمار پروانهای از زخمهایش رنج وصف ناپذیری میکشد و به این همه درد و رنج، کمبود فقدان دارو و پانسمان هم اضافه میشود که وضع تحریمهای ناجوانمردانه مسبب آن است، با این همه دغدغه، آنها نیازمند نگاهی مهربانی و توجه ویژه هستند و دیپلمات شهید حسین امیرعبداللهیان کسی بود که نگاهش را از این بیماران دریغ نکرد و در مجامع بین المللی و رایزنیهای دیپلماتیک خود از نزدیک پیگیر آنها شد.
قصه ناله پروانه و شکندگی بالهای ظریف و نحیف این بیماران را همه میدانند و باز هم همه میدانند که مرهم زخمهای پروانهها اسیر دست دیو صفتان تحریم سازی شده که احترامی برای حقوق بشر قائل نیستند و با نقض قوانینی که میگوید دارو و درمان از تحریم مستثنی است، حیات بیماران پروانهای را به خطر انداختهاند.
پروانه که زخمهایش میسوزد، تنها مرهم دردش پانسمانی است که اسیر تحریمهای ناجوانمردانه است؛ دلش نیاز به همدلی دارد که غصههایش را بشنود و از غم جانکاهش بکاهد. اما مشکل این است که پانسمان در کشور سوئد تولید میشود و قریب ۱۰۰ کشور از این پانسمان استفاده میکنند همچنان که بیماران ایرانی طی چند سال گذشته از همین محصول استفاده میکردند، اما پس از خروج آمریکا از برجام و برقراری تحریمها، بسیاری از این بیماران به دلیل نرسیدن پانسمانهای مخصوص و داروها جان خود را از دست دادند.
در دنیا به کودکان مبتلا به بیماری «ای بی»، کودکان پروانهای میگویند، چون پوست این بیماران همانند بالهای لطیف و نازک پروانه به شدت شکننده است و با اندکی تماس دچار تاولهای آبکی یا خونی شده و با پیشروی زخم، به تدریج بافت پوست از بین میرود. زخمهای این کودکان بسیار دردناک است و در صورت محرومیت از مراقبتهای ویژه، زخمهای آنها تا اندامهای داخلی نیز پیش میرود به حدی که به تدریج برخی اندامها در اثر عمیقتر شدن زخمها از بین رفته و آسیبهای جبران ناپذیر و حتی در صورت رسیدگی نشدن به زخمها مرگی دردناک را برای کودکان پروانههای رقم میزند.
آن روزها که پروانهها در ایران به دنبال گوشی شنوا، دستی برای کمک و رساندن صدایشان به گوش جهانیان بودند، وزیر امور خارجه دلسوزانه بسان مرهمی بر درد این کودکان در خانه "ای بی" حضور یافت (۲۷ مهر ۱۴۰۱) از نزدیک با این بیماران دیدار و گفتگو کرد؛ در آن دیدار و موسس خانهای بی که خود فرزند مبتلا به این بیماری دارد، از وزیر خارجه برای این حضور تشکر کرد؛ او تاید کرد که برای آنها افتخار است که در راس وزارت خارجه فردی انقلابی و با پشتکار فراوان، حضور دارد که با وجود مشلغه فراوان کاری پیگیر رنج این بیماران شده است.
این شهید دیپلمات که دوره وزارت بر دستگاه دیپلماسی کشورمان ثابت کرد همواره حامی مظلومان بوده است، در خانه "ای بی" مانند پدری مهربان و دردآشنا، صمیمانه و دلسوزانه در کنار تک تک بیماران حاضر شد؛ دست محبت برسرشان کشید، دردشان را از نزدیک لمس کرد و قول داد صدایشان را به جهانیان برساند.
این شهید دست نوازش بر سر بیمارانی کشید که در کج خانهای بی، صدایشان در دنیا طنین نداشت؛ مقابلشان زانو زد با صبر حوصله به حرفایشان گوش داد؛ با طمأنینه درخواست هایشان را برای تامین پانسمان و دارو را شنید؛ با تک تک کودکانی که در این جلسه حضور داشتند، صحبت کرد و آنها را دلداری داد.
امیرعبداللهیان در آن دیدار از اضافه شدن اسامی تعدادی از مقامات و موسسات خارجی که در بحث تحریمها نقش داشتند، در فهرست تحریمهای وزارت خارجه تا ساعتی دیگر خبر داد؛ این شهید بزرگوار تاکید کرده بود: تاسف و تاثر نفرت ما از عواملی است که در تحریمهای انسانی و دارویی ملت ما دست دارند. متاسفانه ۱۳۰۰ بیمار پروانهای در کشور وجود دارند که سوئد از دادن پانسمان مخصوص به این بیماران خودداری میکند؛ امروز تحریمهای یکجانبه به ابزار مدرن برای نقض حقوق بشر تبدیل شده است.
وی با ابراز تاسف از شرایط بیماران "ای بی" و رنج آنها گفته بود: بارها غربیها اعلام کردهاند که تحریمها شامل بیماران و دارو نمیشود در صورتی که در عمل اینطور نیست.
وزیر امور خارجه به دنبال این بازدید از خانه "ای بی " در اینستاگرام نوشت: ایران، دردمند بیش از هزار «پروانه» است، این فرشتگان هر روز مقابل چشم مدعیان حقوق بشر، زجر میکشند و پر پر میشوند؛ کدامین قلب پاک، عکسهای این فرشتگان را میبیند و شب با خیال راحت سر بر بالین میگذارد؟
امیرعبداللهیان افزود: همه کودکان، حق دارند شب را بدون درد و در آغوش گرم خانواده خود سر کنند، اما کودکان پروانهای حتی از نوازش مهربان مادران و پدران خود محرومند چرا که تن نحیف آنها، حتی توان تحمل نوازش مادرانه را نیز ندارد.
وزیر امور خارجه افزود: بدن نحیف و شکننده پروانههای ایران، نیازمند پانسمانهایی است تا ساعاتی آرامش به آنها هدیه کند، اما این مرهم، سالهاست که بهدلیل تحریم آمریکا و همراهی اروپا از آنها دریغ شده است.
امیر عبداللهیان یادآور شد: آیا وقت آن نرسیده که مصلحان جهان و نیز مدعیان حقوق بشر از خود بپرسند، چه ارتباطی میان شعارهای حقوق بشری و تحریم صادرات پانسمان بیماران «ایبی» و یا داروی بیماران خاص به ایران وجود دارد؟ تاریخ از ما خواهد پرسید که در کدام سمت ایستاده ایم، آیا پاسخی خالی از شرم از شرم داریم؟
بیماری "ای بی" یا "اپیدرمولایزیس بولوزا "یک اختلال ژنتیکی پوست است. در افراد سالم، لایه خارجی پوست توسط قلابهای پروتئینی از جنس کراتین یا کلاژن به هم متصل شده اند و این قلابها مانع حرکت جداگانه این دو لایه میشوند. اما در افراد مبتلا به بیماری «ای بی» به دلیل نقص در تولید پروتئین، این قلابها به درستی ساخته نمیشوند. به همین دلیل کوچکترین عملی که باعث اصطکاک بین دو لایه پوست شود، مانند مالیدن یا فشار موجب تاول و حتی زخمهای خطرناک میشود.
بالگرد حامل خادم الرضا (ع) شهید آیت الله سید ابراهیم رئیسی، هشتمین رئیس جمهور اسلامی ایران عصر یکشنبه ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۳ در مسیر بازگشت از مراسم افتتاح سد قیز قلعهسی روی رودخانه ارس در مرز مشترک با جمهوری آذربایجان، در محدوده شهرستان ورزقان استان آذربایجان شرقی دچار سانحه شد و در منطقه جنگلی دیزمار بین روستای اوزی و پیر داوود سقوط کرد.
حجت الاسلام آل هاشم نماینده ولیفقیه و امام جمعه تبریز، حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه، مالک رحمتی استاندار آذربایجان شرقی، سردار سیدمهدی موسوی فرمانده یگان حفاظت رئیسجمهور و سه نفر کادر پروازی، دیگر سرنشینان بالگرد حامل رئیسجمهور بودند که همگی به شهادت رسیدند.
منبع: ایرنا