نشست ادبی «کلمات ملکوت» در مشهد برگزار شد بخش عمده‌ای از شعر فارسی، شعر آیینی است برفی که بر رکوع نشست بنده خدا، عیسی مسیح (ع) | مروری بر روایات به جامانده از امام رضا (ع) پیرامون پیامبری که مبشر بود پیکر کارمند شهید سفارت ایران در سوریه، پنجشنبه در مشهد تشییع می‌شود سومین اجتماع بزرگ دختران سلیمانی در مشهد برگزار خواهد شد برگزاری جشن تکلیف دانش‌آموزان مشهدی در حرم مطهر امام‌رضا(ع) + فیلم (۴ دی ۱۴۰۳) برگزاری مراسم وداع با پیکر کارمند شهید سفارت ایران در سوریه، در حرم امام‌رضا(ع) لزوم تعامل و همگرایی دستگاه‌های اجرایی ستاد خدمات سفر خراسان رضوی برای خدمات‌رسانی شایسته به زائران رضوی و مسافران نوروزی رابطه تعقل با سخن گفتن امروز را غنیمت بدان! | درباره جایگاه و اهمیت بهره‌مندی از نعمت عمر در کلام اهل‌بیت (ع) وقتی شیطان با «واجب» ما را از عمل به «اوجب» بازمی‌دارد! ۸ زندانی جرائم غیرعمد به همت خادمان بارگاه منور رضوی آزاد شدند تولیت آستان قدس رضوی: روحیه مقاومت در برابر مستکبران هیچ‌گاه از بین نخواهد رفت گلی که گونه‌اش از ارغوان لطیف‌تر است مادران همیشه منتظر جامعه، آماده فعالیت بیشتر
سرخط خبرها

حقیقت تکبیر ابتدای نماز

  • کد خبر: ۲۴۵۸۶۵
  • ۲۸ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۲:۴۲
حقیقت تکبیر ابتدای نماز
چون تکبیر نماز را گفتی، آنچه مابین آسمان و زمین است، در مقابل کبریای خداوند، کوچک و ناچیز شمار که اگر خداوند بر قلب بنده، زمانی که تکبیر می‌‏گوید.

باب ورود به نماز، تکبیره‌الاحرام و الله اکبر اول نماز است. اولین ذکر نماز همین الله اکبر تکبیره‌الاحرام است. خداوند در قرآن، آیه دوم سوره انفال می‌فرماید: «إِنَّمَا المُؤمِنُونَ ٱلَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ ٱ... وَجِلَت قُلُوبُهُم؛ مؤمنان تنها کسانی‌اند که وقتى یاد خداوند به میان مى‌آید (و ایمان در دلشان نفوذ مى‌کند) دل‌هایشان از ترس مى‌تپد».
اگر دل انسان در همین ابتدا متوجه خداوند شود، تمام نماز انسان رنگ می‌گیرد و درست می‌شود. روایت زیبا و جامعی در باب تکبیره‌الاحرام وجود دارد.

عن الصادق (علی‏ه‌لسلام): اذا کبرت فاستصغر ما بین العلا و الثری دون کبریائه؛ فان ا... اذا اطلع علی قلب العبد و هو یکبر و فی قلبه عارض عن حقیقه تکبیره قال: یا کاذب، اتخدعنی؟ و عزتی و جلالی لاحرمنک حلاوه ذکری و لاحجبنک عن قربی و المساره بمناجاتی. فاعتبر انت قلبک حین صلوتک فان کنت تجد حلاوت‌ها و فی نفسک سرور‌ها و بهجت‌ها و قلبک مسرورا بمناجاته ملتذ بمخاطباته، فاعلم انه قد صدقک فی تکبیرک له؛ و الا فقد عرفت من سلب لذه المناجاء و حرمان حلاوه العباده، انه دلیل علی تکذیب ا... لک و طردک عن بابه.

چون تکبیر نماز را گفتی، آنچه مابین آسمان و زمین است، در مقابل کبریای خداوند، کوچک و ناچیز شمار که اگر خداوند بر قلب بنده، زمانی که تکبیر می‌‏گوید، بنگرد و در دل او چیزی باشد که از حقیقت معنای تکبیر بازش می‌‏دارد، به او گوید:‌ای دروغگو! آیا مرا می‌‏فریبی؟ به عزت و جلالم سوگند که از شیرینی یاد خود محرومت کنم و از قرب به خود و شادمانی مناجاتم، محجوبت سازم.

پس به هنگام نماز گزاردنت دل خود را بیازما، اگر شیرینی نماز را و در عمق جان، سرور و بهجت حاصل از آن را می‌‏یابی و دلت از راز و نیاز با او شادمان است و از گفتگو با او لذت می‌‏برد، بدان که خداوند، تو را در تکبیری که بر زبان رانده‌‏ای، تصدیق فرموده است؛ وگرنه، بدان که فقدان لذت مناجات و محرومیت از شیرینی عبادت، دلیل بر این است که خداوند تو را در تکبیرت دروغگو دانسته و از درگاه خود رانده است. (بحارالانوار، ج۸۱، ص ۲۳۰).

روایت عجیبی است. گاهی که شروع به نماز می‌کنم، اما احساس می‌کنم نمازم آن‌چنان برایم شیرین نیست، غمی در دلم می‌افتد و با او نجوا می‌کنم که خدایا! گناهکارم، اما ردم مکن که جز تو کسی را ندارم.

این شیرینی و این حقیقت الله اکبر را باید در روزمره زندگی جست؛ آن جایی که روبرگرداندن از حرام الهی به‌خاطر خدا در روایات ما موجب چشیدن طعم ایمان است و در دوراهی‌های زندگی که یک طرف شیرینی دنیا وجود دارد و یک طرف رضایت خدا، کسی که معتقد به حقیقت الله اکبر است، دومی را انتخاب می‌کند تا در پیشگاه الهی سربلند باشد.
ان‌شاءالله!

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->