جهان با ظهور به احسن‌الحال می‌رسد

باطن دعاها، برای فرج باشد

دعا‌هایی که ما می‌کنیم، می‌تواند جنبه خاص و باطنی‌شان ظهور ولی خدا باشد؛ چون با ظهور است که جنگ و خونریزی از دنیا رخت بربسته، بشر روی آرامش را می‌بیند. به تصریح روایات، همه خوبی‌ها در پرتوی ظهور سهم بشریت می‌شود، لذا باید باطن همه دعا‌های ما حلول بهار ظهور باشد؛ چون با ظهور است که زمین همه ذخایر خود را رو می‌کند، با ظهور است که امنیت و رفاه در جهان حاکم می‌شود، با ظهور است که سرمای ظلم و بی‌عدالتی ریشه‌کن می‌شود و گرمای عدل و قسط، جان جهان را تازه می‌کند؛ برای همین هم نه‌فقط شیعیان بلکه همه پیروان ادیان قرن‌هاست در انتظار حلول بهار ظهور هستند تا در سایه سرسبزی و خرمی آن حیات واقعی را تجربه کنند؛ چنان‌که تصریح شده است: «امام‌مهدی (عج) در هیچ مکانی اقامت نمی‌کند، جز آنکه از مقدم او چشمه‌ها می‌جوشد، پس گرسنگان را سیر و تشنگان را سیراب می‌کند...».

عالم با ظهور، غرق بهار می‌شود

امام‌زمان (عج) که در لسان زیارت از ایشان به بهار مردمان و سرسبزی روزگاران (ربیع الأنام و نَضْرَةِ الْأَیَّام) تعبیر می‌شود، نیز در عصر ظهور با عدالت خود جامعه را احیا و زنده می‌کنند و با دست مبارکی که بر سر مردم می‌کشند، عقل‌ها شکوفا می‌شود و هدف و غرض خلقت به ثمر و نتیجه می‌رسد و این دقیقا همان کاری است که بهار طبیعت با جان عالم می‌کند.

همان‌طور که بهار طبیعت پس از زمستان سرد حلول می‌کند، بهار وجود امام‌زمان (عج) هم بعد از زمستان تاریک و سر دو یخ‌زده غیبت از راه می‌رسد. همان‌طور که با بهار طبیعت همه نونوار می‌شوند و سفره‌ها رنگین می‌شود و خانه غنی و فقیر با دیگر روز‌ها فرق می‌کند، با ظهور امام‌مهدی (عج) نیز حال دنیا تغییر می‌کند، مستضعفان نجات می‌یابند و آرامش و غنا را درک می‌کنند.

۰۳:۴۲