وحدت حوزه و دانشگاه، لازمه پیشرفت جامعه اسلامی است

دکتر عباس جوارشکیان در گفتگو با شهرآرانیوز، خصوص وحدت حوزه و دانشگاه اظهار کرد: گاهی مراد از وحدت، یگانه شدن و یک شدن دو مجموعه، در سازمان و تشکیلات واحد است، قطعا کسانیکه منادی وحدت حوزه و دانشگاه بودند این معنا از وحدت مراد آنها نبوده است، معنای دیگر وحدت، الگو گرفتن طرفین از یکدیگر است بطوریکه نقاط قوت و جهات مثبت هر یک از نهاد حوزه و نهاد دانشگاه مورد پذیرش و الگو پذیری طرفین قرار گیرد. یک معنای دیگر از وحدت میتواند به معنای همکاری حوزه و دانشگاه با یکدیگر در حوزه تعلیم و تعلم باشد که البته هر چه در این معنا، وحدت پر رنگ‌تر باشد معنای وحدت بامسمی‌تر بنظر می‌رسد.

وی با بیان عرصه های تاثیر پذیر حوزه و دانشگاه از یکدیگر افزود: از جمله عرصه‌هایی که می‌تواند در معرض الگو پذیری و تعاملات و تبادلات حوزه و دانشگاه باشد یکی عرصه سازمان و ساختار‌های آموزشی است، دیگر، عرصه خط مشی‌ها و راهبرد‌های اساسی آموزشی و پژوهشی ناظر به اهداف مشترک است. ارزش‌های حاکم برتعاملات علمی درحوزه و دانشگاه هم عرصه بسیار مهم و پررنگی برای مراودات و الگو پذیری می‌تواند باشد، به ویژه دانشگاه‌های ما امروزه به ارزش‌های حاکم و ساری در حوزه نیاز مبرم دارند.

در ادامه حتما بخوانید مدیر حوزه علمیه خراسان: وحدت میان حوزه و دانشگاه به آسیب‌شناسی نیاز دارد

این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: ارزش‌هایی، چون "زی طلبگی" که به معنای نحوه زیست عالمانه در حوزه است. زیستی همراه با زهد، ساده زیستی و مناعت طبع. همچنین صفا و معنویتی که در حوزه است که در درجه نخست به نیت‌ها و انگیزه‌های معنوی طلاب و مدرسین برمی گردد. اگر این ارزش‌ها در دانشگاه‌ها الگوپذیری شود قطعا در تحول دانشگاه موثر است. طلبه‌ای که وارد حوزه می‌شود انگیزه قوی برای تحصیل معارف دینی دارد و این کمتر در دانشگاه دیده می‌شود. نیت و انگیزه وقتی مقدس و بزرگ باشد همه چیز را تحت الشعاع خود قرار می‌دهد و منجر می‌شود فضای تعلیم و تعلم توام با رعایت حریم‌ها و حرمت‌ها باشد. اینها از امتیازات حوزه است.

جوارشکیان تصریح کرد: سبک و سیاق تربیتی در حوزه و رابطه پر رنگ استاد و طلبه نیز باز از مواردی است که می‌تواند الگو‌های ارزشمندی برای دانشگاه و دانشگاهیان باشد. عرصه دیگری که مراودات حوزه و دانشگاه میتواند بسیار پر رنگ باشد عرصه دانش‌ها و فنون است هم از نظر انتقال دانش‌ها به یکدیگر و هم از حیث تولید دانش و تولید محتوای دروس. سهل‌تر از همه عرصه تبادل اساتید و مدرسان حوزوی و دانشگاهی است که همواره بستر آماده و فراهمی برای مراودات دو نهاد بوده است که به نظرم از جلوه‌های برجسته وحدت حوزه و دانشگاه در نظام جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.

وی افزود: با توجه به واقعیت‌های موجود و در میدان می‌توان گفت از ابتدای انقلاب تا به امروز گام‌های بلند و موثری در تحقق وحدت حوزه و دانشگاه برداشته شده است. البته در این زمینه، باید معترف شد که حوزه پیشتاز بوده است. امروزه بسیارند سازمان‌ها و موسساتی که از قالب سنتی حوزه در آمدند و با حفظ هویت حوزوی خود سبک و سیاق دانشگاهی پیدا کرده‌اند و از این نظر تحول قابل توجهی در مراکز حوزوی به وجود آمد است.

این استاد حوزه و دانشگاه بیان کرد: اکنون موسسات آموزشی و پژوهشی بسیاری در سطح کشور داریم که ساختار و سازمانی دانشگاهی دارند ولی تماما حوزوی‌اند مانند موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی (ره) که موسس آن مرحوم علامه مصباح یزدی هستند، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، دانشگاه باقرالعلوم و ده‌ها موسسه آموزشی و پژوهشی مهم را می‌توان یاد کرد که آثار علمی فاخری تولید کرده و در سطوح عالی علوم انسانی اسلامی در حال فعالیت‌اند و از شاخصه‌های لازم حوزوی و دانشگاهی نیز بخوبی برخوردارند.

وی افزود: امروزه حجم قابل توجهی از طلاب فاضل حوزوی در سطح تحصیلات تکمیلی به خصوص در رشته ها‌ی علوم انسانی مشغول هستند؛ و متقابلا کم نیستند دانشجویانی که یا در پایان تحصیلات دانشگاهی خود و یا در نیمه آن، تحصیل در حوزه را برگزیده‌اند. دانشکده‌های الهیات در سراسر کشور بویژه دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد از حیث حضور اساتید دانشگاهی و حوزوی و اشتغال به تحصیل طلاب فاضل در مقاطع ارشد و دکتری یکی از نمونه‌های بسیار بارز وحدت حوزه و دانشگاه است.