نگاهی به انواع سانروف خودرو‌ها و آشنایی مختصر با آن

نگاهی به سانروف خودرو‌ها بیاندازیم و با انواع آن آشنا بشویم. بعد از نگاهی مختصر به تعریف سانروف و تاریخچه آن میپردازیم و انواع سانروف را معرفی می کنیم.

به گزارش شهرآرانیوز، سانروف یکی از دلپذیرترین و هنری‌ترین آپشن‌های خودرویی به شمار می‌رود که وجود آن لذت خاصی به سرنشینان اعطا می‌کند. موقعیت‌های خوشایندی همچون: تماشای ستارگان هنگام رانندگی شبانه درون جاده‌ای خلوت در دل کویر، ریزش پرتو‌های طلایی رنگ خورشید در یک ظهر دل انگیز بهاری و گذر نسیمی روح افزا از بالای سر که حس رانندگی در فضای باز را به سرنشینان منتقل می‌کند، همگی به واسطه حضور سانروف امکان‌پذیر می‌شوند.

لازم است بدانید که سانروف‌ها انواع و اقسام مختلفی دارند و در ادامه سعی داریم تا ضمن تعریف سانروف و ارائه توضیح مختصری پیرامون تاریخچه این آپشن پرطرفدار، گونه‌های مختلف این پنل سقفی باز شونده را به حضور شما سروران گرامی معرفی کنیم. لطفا در ادامه همراه ما بمانید تا بر گستره اطلاعاتتان پیرامون سانروف‌ها افزوده شود.

سانروف چیست؟

سانروف پنلی شیشه‌ای (یا حتی فلزی و پارچه‌ای) است که در سقف خودرو جای گرفته و ورود نور و جریان هوا به داخل کابین را تسهیل می‌کند. با تنظیم این قطعه می‌توان میزان نور و هوای ورودی به کابین را تغییر داد. سانروف‌ها به صورت دستی یا به طور خودکار و الکترونیکی قابل تنظیم و باز و بسته شدن هستند.

تاریخچه سانروف

در اوایل دهه ۱۹۲۰ میلادی، برخی خودرو‌ها تنها دارای سقف آهنی در قسمت عقب بودند و سرنشینان ردیف جلو هیچ گونه پوششی را در بالای سر خود مشاهده نمی‌کردند. اینگونه از اتومبیل‌ها که به coupe de villa یا sedanca de villa شهرت داشتند، بیشتر مخصوص افراد متمولی بودند که قصد فخر فروشی داشته و می‌خواستند برخورداری‌شان از راننده شخصی را به رخ بکشند؛ به همین دلیل بود که بسیاری از رانندگان شخصی (شوفرها) که به افراد ثروتمند خدمت می‌کردند، یونیفرم‌های شیک بر تن می‌نمودند.

در اواخر دهه ۱۹۲۰ میلادی گونه‎ای از سقف‌های فلزی اختراع شدند که نیمی از آن‌ها به درون شکاف موجود در نیمه دیگر حرکت می‌کرد و داخل آن پنهان می‌شد. مدتی بعد، در سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۳۰ میلادی، خودرو‌های سدان با سقف تمام فلزی وارد بازار شدند؛ به منظور بهره بردن این خودرو‌ها از شرایطی نظیر انواع coupe de villa، پنل‌های فلزی یا پارچه‌ای جمع شونده به سقف این اتومبیل‌ها اضافه شد؛ همچنین در این دهه، گروه خودروسازی ام جی انگلستان از یک سانروف فلزی متحرک با قطعات شیشه‌ای ثابت رونمایی کرد. در سال ۱۹۳۴ نیز اولین سقف شیشه‌ای در خودرو‌ها مورد استفاده قرار گرفت.

انواع سانروف
سانروف‌ها دارای انواع و اقسام مختلفی هستند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.

۱. سانروف پاپ آپ (pop - up)

ویژگی منحصر به فرد سانروف‌های پاپ آپ، جدا شدن آن‌ها از سقف و حرکت به طرف بالاست. دریچه این نوع سانروف به صورت دستی به سمت بالا حرکت کرده و می‌تواند کاملا از سقف فاصله بگیرد. به دلیل هزینه نسبتا بالا، ایجاد تغییرات در سقف و خطر دفرمه شدن پنل سقف، توصیه می‌شود از نصب این قطعه به صورت غیر فابریک و افترمارکت خودداری کنید.

۲. سانروف توکار (in-built)

پنل این نوع سانروف‌ها در هنگام باز شدن، درون شکاف تعبیه شده در سقف خودرو قرار گرفته و وارد آن می‌شود؛ به همین دلیل سقف خودرو‌های مجهز به سانروف توکار نسبت به حالت استاندارد کمی ضخیم‌تر ساخته می‌شود. این نوع سانروف در ابتدا از فلز ساخته می‌شد، اما اکنون انواع شیشه‌ای آن رواج دارد.

۳. سانروف اسپویلر

این نوع سانروف به منظور ورود نور و هوای کافی به فضای داخل خودرو، با حالت زاویه‌دار به سمت عقب خودرو باز می‌شود. این نوع سانروف‌ها بیشتر در خودرو‌های کوچک مورد استفاده قرار گرفته و به صورت الکترونیکی کنترل می‌شوند.

۴. سانروف تاشونده (folding)

در این نوع از سانروف‌ها فضای خالی تعبیه شده بر روی سقف خودرو به وسیله یک پوشش جمع شونده پارچه‌ای (برزنتی) پوشانده می‌شود که می‌توان آن را به صورت الکترونیکی و یا دستی باز و بسته کرد.

۵. سانروف جدا شونده (removable)

این نوع سانروف‌ها به طور کامل از روی سقف جدا شده و بیشتر در خودرو‌های گران قیمت و خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند. ابعاد این نوع سانروف‌ها معمولا بزرگتر از سایر گونه‌هاست.

۶. سانروف پانورامیک

این نوع سانروف‌ها از دو پنل شیشه‌ای بزرگ تشکیل شده‎اند که بخش بزرگی از سقف خودرو را در بر گرفته و امکان باز و بسته شدن هر نیمه از آن به صورت مجزا وجود دارد؛ در واقع نیمه جلو برای سرنشینان ردیف اول و نیمه عقب سانروف پارانومیک نیز ویژه سرنشینان صندلی‌های پشت طراحی شده است.

سانروف در ایران طی چند سال اخیر به عنوان یک آپشن لوکس مورد توجه خریداران قرار گرفته است، اما واقعیت این است که در دهه‌های قبلی که واردات خودرو به کشور مجاز بوده‌است (دهه ۷۰ و ۹۰ میلادی)، خریداران ایرانی تمایل چندانی به وجود سانروف در خودرو خود نشان نمی‌داده اند، دلیل این امر نیز بیشتر به نفوذ آب باران به درون کابین و مشکلات نگهداری از این قطعه مربوط می‌شده است.