به گزارش شهرآرانیوز؛ «داریوش خنجی» فیلمبردار ۶۹ ساله ایرانی تبار در رویداد «قمره» مؤسسه فیلم قطر میگوید این فیلم در آخرین مراحل پس از تولید است و به جشنواره کن میرسد: «به نیویورک برمیگردم تا رنگ «ادینگتون» که شنیدهام به جشنواره کن میرود را تنظیم کنم. آری فیلم را به من نشان داده. دو هفته پیش شنیدم که به کن میرود.»
او اضافه میکند: «فیلم بسیار خوب و جالبی است. بسیار صریح و بسیار بسیار قوی است، یکی از قویترین فیلمهایی که رویش کار کردهام و واقعاً فکر میکنم فیلم فوقالعادهای خواهد شد.»
داستان «ادینگتون» در یک شهر خیالی و یک منطقه معدنی در نیومکزیکو قرار داده شده و درباره یک کلانتر و یک شهردار است که با یکدیگر ناسازگاری پیدا میکنند. این فیلم زوجی به نام لیندزی و مارک را دنبال میکند که در راه رسیدن به لسآنجلس باید در شهر کوچک ادینگتون در نیو مکزیکو توقف کنند و از ساکنان درخواست کمک کنند. مردم شهر در ابتدا استقبال گرمی از آنها به عمل میآورند اما تجربه آنها به کابوس تبدیل میشود. فینیکس نقش کلانتری فاسد به نام جو را بازی میکند که رابطهای بسیار سرد با همسرش لوییس با بازی استون دارد. او با شهردار ادینگتون با بازی «پدرو پاسکال» رقابت میکند که شاید با همسرش همبستر شده باشد.
دیگر بازیگران این فیلم، «آستین باتلر»، «اما استون» برنده اسکار، «پدرو پاسکال»، «گلن پاول»، «ویلیام بلو»، «لوک گرایمز»، «مایکل وارد» و «کلیفتون کالینز جونیور» خواهند بود.
فهرست فیلمهای پذیرفتهشده جشنواره کن ۲۰۲۵ قرار است پنجشنبه این هفته اعلام شود. دیگر فیلمهایی که انتظار میرود روانه کن شوند «فنیقی» (The Phoenician) به کارگردانی «وس اندرسون»، تازهترین ساخته «جعفر پناهی»، «اصغر فرهادی» و «سعید روستایی» و «مأموریت غیرممکن ۸» (Mission: Impossible — The Final Reckoning) خواهند بود.
خنجی در مسترکلاس «قمره» درخواست میکند که سازندگان دوربینهای فیلمبرداری تجهیزاتی که از دو دهه قبل ساخته نمیشوند را احیا کنند: «بسیار مهم است. دوربینهای سینمایی به دهه ۱۹۸۰ تعلق دارند. بهروزرسانی نشدهاند. بدنه دوربینها، سیستمها، سیستمهای دید… [کارگردانها] همگی از دوربینهای قدیمی استفاده میکنند که اشکالی ندارد اما به تدریج در حال از بین رفتناند.»
او ادامه میدهد: «کسانی مثل «پاناویژن» (Panavision) و آری (Arri) باید روی تولید دوربینهای جدید سرمایهگذاری کنند. فیلمسازان جوان زیادی از سراسر دنیا، از همه کشورها، رؤیای فیلمبرداری روی فیلم را دارند اما دوربینها به اندازه کافی در دسترس نیستند. تریلر فیلم جدید پل توماس اندرسون را میدیدم. در آن نوشتهاند با ویستاویژن (VistaVision) فیلمبرداری شده که هشت پرفوراسیون [در هر فریم]، قالب بلند و کیفیت بسیار خوبی دارد.»
تولید این دوربینها از دهه ۱۹۵۰ متوقف شده اما «بریدی کوربت» کارگردان «بروتالیست» (The Brutalist) که برنده اسکار بهترین فیلمبرداری شد از آن استفاده کرد.
خنجی میگوید: «دوربینی بسیار قدیمی است… هیچکس امروز این دوربینها را نمیسازد اما اگر میساختند، بسیاری از آنها استفاده میکردند، و کوداک میآمد و باز هم برای آنها فیلم استوک میساخت.»
فیلمبردار تأکید میکند که علاقه او به فیلم سلولوئیدی به معنای بیزاریاش از فیلمبرداری دیجیتال نیست و اغلب میان این دو حالت جابهجا میشود. او فیلم «مارتین معظم» را روی فیلم و «ادینگتون» را به صورت دیجیتال فیلمبرداری کرده است.
خنجی در بخش دیگری از مصاحبه از تأثیر هوش مصنوعی روی سینما میگوید و فاش میکند که به تازگی شروع به استفاده از چتجیپیتی کرده اما هنوز نمیتواند در مورد این فناوری در دراز مدت اظهار نظر کند: «مردم نباید با فناوریهای نوین مخالف باشند، باید آن را بپذیرند و قبول کنند، اما برخی چیزها نباید از بین بروند. اگر پلتفرم فیلم نابود شود، اگر کاری کنیم که از بین برود، تاریخچهای که از پیش وجود داشته را نابود کردهایم، فرهنگ خود را نابود کردهایم. همهچیز را نابود کردهایم.»
او اضافه میکند که به فناوری سه بعدی و آیمکس علاقه چندانی ندارد: «به تازگی یک ویدیوی تبلیغاتی به صورت سه بعدی فیلمبرداری کردم و به هیچ وجه راضی نبودم. حاضر نیستم فیلمی را به صورت سه بعدی بسازم… در سینما همیشه توهم سه بعدی ایجاد می کنیم. از سه بعدی خوشم نمیآید… زشت و بدون جذابیت است.»
منبع: صبا