غلامعلی افروز - استاد ممتاز دانشگاه تهران
در چند ماه گذشته، واژه پرقداست «خانواده»، بیش از هر زمان دیگری در گستره جهان طنین‌افکن شده است. از تاریخ تأسیس غالب کشورهای جهان تا کنون، هیچ زمانی به‌اندازه امروز، مستقیم و غیرمستقیم، بر ضرورت محوریت خانواده برای سلامت، بقا و تلاش انسان‌ها تأکید نشده است. اینک با اذعان بر اندیشه محوریت خانواده و ضرورت تأکید بر جامعه و جهان خانواده‌محور به‌ویژه در طراحی و برنامه‌ریزی‌های ملی، دیگر بعید است محققان آینده‌پژوه در قلمرو خانواده، نظریه‌پردازان پدیده جهانی‌شدن و طراحان فرایند جهانی‌سازی، از کم‌رنگ‌شدن ارزش‌ها و میراث معنوی خانواده و از بی‌تفاوتی نسل‌های بعد نسبت به تعهدات اخلاقی و دلبستگی‌های عاطفی به خانواده‌ها سخن بگویند.
پدیده نوظهور و ناگوار کرونا، به‌رغم پیامد‌های فراوان ناخوشایند و غم‌بار در همه کشورهای جهان، درس گهرباری به جهانیان ارزانی داشت؛ اینکه محور سلامت، فرهنگ و ماندگاری «خانواده» است، قدردان حریم پرقداست خانواده باشید و همه با هم همه مهرورزی‌ها را در خانواده تجربه کنید! پس بایسته و سزاوار آن است که برای تأسیس به‌هنگام نهاد مقدس خانواده، با فراهم‌کردن زمینه‌های فرهنگی و اقتصادی ازدواج ماندگار برای داوطلبان ازدواج و تحکیم و تعالی خانواده‌ها، از هیچ تلاش و کوششی دریغ نشود و یقینا ضروری است که محور اصلی همه برنامه‌های ملی و بین‌المللی خانواده باشد؛ در واقع درست همان‌گونه که در اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بدان تأکید شده است: «از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوطه باید برای آسان‌کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.» آری، خانواده تنها نهاد فطری، طبیعی، بی‌بدیل و جاودانه هستی است. سلامت زیستی و روانی، اخلاقی و معنوی، فرهنگی و اجتماعی و پیشرفت و تحول همه‌جانبه جامعه در گرو طراحی، تدوین و اجرای متعهدانه برنامه‌های خانواده محور است.
بدیهی است لازمه طراحی و اجرای کامل برنامه‌های اثربخش و ماندگار خانواده‌محور آن است که همه نهاد‌های ملی خانواده‌محور باشند و همه کارگزاران نظام از اندیشه والای خانواده‌محوری بر خوردار شوند. یعنی مجلس و قوانین خانواده‌محور، دستگاه قضایی خانواده‌محور، دولت و برنامه‌ها خانواده‌محور، اقتصاد خانواده‌محور، صنعت خانواده‌محور، مسکن خانواده‌محور، کشاورزی خانواده‌محور، آب و برق و گاز خانواده‌محور، تأمین‌اجتماعی خانواده‌محور، بهداشت‌ودرمان خانواده‌محور، مدرسه خانواده‌محور، مسجد خانواده‌محور، رسانه خانواده‌محور، ارتباطات خانواده‌محور، حمل‌ونقل خانواده‌محور، شهرداری خانواده‌محور، پلیس خانواده‌محور و جامعه و جهان خانواده‌محور باشند. همین نگاه است که تأسیس یک وزارتخانه قوی و پراقتدار به‌عنوان «وزارت خانواده» برای هماهنگی در طراحی و اجرای دقیق برنامه‌های ملی خانواده‌محور را به یک ضرورت اساسی تبدیل می‌کند. کانون خانواده با حاکمیت آرامش و نشاط معنوی، اصلی‌ترین بستر رشد و شکوفایی وجود است. پیامبر خدا، حضرت محمد مصطفی (ص) هنگامی که اولین مسجد مسلمانان را در مدینه بنا کرد، در همان مسجد به حاضران فرمود: «از منظر من محبوب‌ترین بنای هستی خانواده است.» این وزارتخانه می‌تواند با تجمیع بهزیستی، معاونت خانواده ریاست‌جمهوری، حوزه معاونت جوانان، وزارت ورزش و جوانان، سازمان تأمین‌اجتماعی و... تأسیس شود.
پدیده نوظهور و ناگوار کرونا، به‌رغم پیامد‌های فراوان ناخوشایند و غم‌بار در همه کشورهای جهان، درس گهرباری به جهانیان ارزانی داشت؛ اینکه محور سلامت، فرهنگ و ماندگاری «خانواده» است، قدردان حریم پرقداست خانواده باشید و همه با هم همه مهرورزی‌ها را در خانواده تجربه کنید! پس بایسته و سزاوار آن است که برای تأسیس به‌هنگام نهاد مقدس خانواده، با فراهم‌کردن زمینه‌های فرهنگی و اقتصادی ازدواج ماندگار برای داوطلبان ازدواج و تحکیم و تعالی خانواده‌ها، از هیچ تلاش و کوششی دریغ نشود و یقینا ضروری است که محور اصلی همه برنامه‌های ملی و بین‌المللی خانواده باشد؛ در واقع درست همان‌گونه که در اصل دهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران بدان تأکید شده است: «از آنجا که خانواده واحد بنیادی جامعه اسلامی است، همه قوانین و مقررات و برنامه‌ریزی‌های مربوطه باید برای آسان‌کردن تشکیل خانواده، پاسداری از قداست آن و استواری روابط خانوادگی بر پایه حقوق و اخلاق اسلامی باشد.» آری، خانواده تنها نهاد فطری، طبیعی، بی‌بدیل و جاودانه هستی است. سلامت زیستی و روانی، اخلاقی و معنوی، فرهنگی و اجتماعی و پیشرفت و تحول همه‌جانبه جامعه در گرو طراحی، تدوین و اجرای متعهدانه برنامه‌های خانواده محور است.
بدیهی است لازمه طراحی و اجرای کامل برنامه‌های اثربخش و ماندگار خانواده‌محور آن است که همه نهاد‌های ملی خانواده‌محور باشند و همه کارگزاران نظام از اندیشه والای خانواده‌محوری بر خوردار شوند. یعنی مجلس و قوانین خانواده‌محور، دستگاه قضایی خانواده‌محور، دولت و برنامه‌ها خانواده‌محور، اقتصاد خانواده‌محور، صنعت خانواده‌محور، مسکن خانواده‌محور، کشاورزی خانواده‌محور، آب و برق و گاز خانواده‌محور، تأمین‌اجتماعی خانواده‌محور، بهداشت‌ودرمان خانواده‌محور، مدرسه خانواده‌محور، مسجد خانواده‌محور، رسانه خانواده‌محور، ارتباطات خانواده‌محور، حمل‌ونقل خانواده‌محور، شهرداری خانواده‌محور، پلیس خانواده‌محور و جامعه و جهان خانواده‌محور باشند. همین نگاه است که تأسیس یک وزارتخانه قوی و پراقتدار به‌عنوان «وزارت خانواده» برای هماهنگی در طراحی و اجرای دقیق برنامه‌های ملی خانواده‌محور را به یک ضرورت اساسی تبدیل می‌کند. کانون خانواده با حاکمیت آرامش و نشاط معنوی، اصلی‌ترین بستر رشد و شکوفایی وجود است. پیامبر خدا، حضرت محمد مصطفی (ص) هنگامی که اولین مسجد مسلمانان را در مدینه بنا کرد، در همان مسجد به حاضران فرمود: «از منظر من محبوب‌ترین بنای هستی خانواده است.» این وزارتخانه می‌تواند با تجمیع بهزیستی، معاونت خانواده ریاست‌جمهوری، حوزه معاونت جوانان، وزارت ورزش و جوانان، سازمان تأمین‌اجتماعی و... تأسیس شود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
