عروسی پر برکت به سبک فاطمی

مومنانه زیستن یعنی تنظیم "همه " زندگی به قاعده امامت و ولایت. به ویژه تحریر سرآغاز‌ها بر اساس سرمشقی که اهل بیت نوشته اند به رفتاری که تاریخ نسل به نسل و عصر به عصر برای ما روایت کرده است. به همین مصداق ازدواج مولا علی و حضرت زهرا که امروز مبارک سالروز آن است توجه کنیم! آیا ازدواج در جامعه متدینان بدان تراز است؟ نمره ما در پاسخ دهی به این پرسش چندان بالا نیست. یعنی با این که این خط بهتر زیستن را بار‌ها خوانده ایم و در تقویم هم ثبت کرده ایم تا هر سال یادآور مان باشد، اما باز به وقت عمل که می‌رسد، رفتار مان جور دیگری است و در همین مشهد خودمان عروسی‌ها به هر چیز شبیه است بجز الگویی که باید. برگزاری مجالس با منو‌های متعدد که گاه برای یک نفر به حدود یک میلیون تومان می‌رسد، به یک ضد فرهنگ تبدیل شده است که فرهنگ سلامت زیستن را به چالش می‌کشد. نمی‌گویم صد درصد مجالس باید آن گونه باشد، نه ما را توان آن همراهی نیست، اما مسیر حرکت باید بدان سو باشد نه این که ۱۸۰ درجه اختلاف داشته باشد و به سبک زندگی مترفان مانند شود. سخن در این است که باید به سمتی برویم که مجالس عروسی عاری از گناه و به حلال‌ترین سبک باشد. این که می‌گویند یک شب، هزار شب نمی‌شود و در این یک شب هر چیز را مجاز می‌شمارند قطعا با نگاه دینی فاصله هزار فرسنگی دارد. ما نسبت به تک تک لحظات مان مسئولیم و در باور "فمن یعمل مثقال ذره... " نمی‌توان از لحظات چشم پوشید چه رسد به یک شب که باز قابل تکرار در مراسم دیگر نیز هست.

 

بگذریم، نمی‌خواهم در مناسبتی چنین فرخنده و شیرین، واژه‌ها را به برآشفتن ذهن‌ها و زخم زدن کام‌ها برانگیزم بلکه در اندازه تذکری است که قلم بر خویش واجب می‌شمارد بیان آن را. فکر می‌کنم امروز باید بیش از همیشه به شیوه‌های مرضیه همدیگر را سفارش کنیم به ویژه در بحث ازدواج که از ضروریات حیات است و باید نگاهمان، چون قبله نما به سمت قله‌های معرفت باشد. یعنی وقتی حضرت زهرا (س) لباس عروسی خود را به نیازمند می‌بخشد ما باید نسبت به شرایط جامعه و همنوعان مان توجه داشته باشیم چنان که زوج جوان طبسی در روز‌های گذشته درسآموزی خود را از مکتب فاطمی و علوی نشان دادند و با درک درست شرایط و اوضاعی که کرونا سلامت مردم را تهدید می‌کند به توسعه سعادت اندیشیدند و با عمل خویش، نشان دادند که تاسی به اهل بیت چه جلوه‌های نابی می‌تواند داشته باشد. آنان هزینه جشن عروسی خود را "نذر لبخند" کردند تا کودکانی که پدر شان گرفتار محبس است در ذیل عنوان جرایم مالی غیر عمد، بتوانند دوباره پدر را در کنار خود داشته باشند. چنین هم شد و، چون چراغ اول را روشن کردند، شکات پرونده هم کریمانه بخشی از طلب خود را بخشیدند تا ۵ پدر به خانه باز گردند و کودکانشان خنده را تجربه‌ای شیرین داشته باشند. من این رفتار را ترجمه امروزی از عروسی به سبک فاطمی می‌دانم و براین باورم که با تکرار رفتاری چنین، جامعه به روز‌های بهتر خواهد رسید. ان شاالله