ما خطرناک‌تریم یا پراید؟

محبوبه عظیم زاده | شهرآرانیوز؛ اطلاعاتی که به‌تازگی در خبرگزاری‌های مختلف و شبکه‌های مجازی دست‌ به‌ دست می‌شود، نشان می‌دهد که میزان سقط‌ جنین در کشور به‌طور سالانه ۲۰ برابر بیشتر از فوتی‌ها در تصادفات رانندگی است. یعنی آماری که همیشه، چه به‌لحاظ مصدوم‌ها و چه به‌لحاظ فوتی‌ها محل حرف‌وحدیث‌های زیادی بوده، حالا خودش یک پله عقب نشسته و جایش را داده است به سقط‌جنین. البته که اعداد و ارقام دقیقی از سقط‌ جنین ‌های قانونی و غیرقانونی چندان در دسترس نیست. با این حال اطلاعاتی که وزارت بهداشت منتشر کرده است، بهانه‌ای دستمان داد تا نیم‌نگاهی هم به آمار تصادفات در دوسه سال گذشته بیندازیم.

این اتفاق حتی دوباره پای پیرشدن جمعیت را به میان آورد، اینکه کشورمان در ۳۰ سال گذشته، بالاترین رکورد سرعت کاهش نرخ موالید در دنیا را از آن خودش کرده است و اینکه اگر همه‌چیز بخواهد با همین روال ادامه پیدا کند، در آینده برای تأمین نیروی انسانی با چالشی اساسی روبه‌رو خواهیم بود.

به‌طور میانگین کشور ما سالانه با ۱۸هزار فوتی ناشی از تصادفات روبه‌رو می‌شود. آمار‌ها همچنین می‌گوید در یک سال حدود ۸۰۰ هزار تصادف رانندگی در کشورمان رخ می‌دهد که منجر به کشته‌شدن روزانه ۴۳ نفر می‌شود و در این بین ایران همیشه جزو کشور‌هایی است که بالاترین تلفات جاده‌ای را در بین کشور‌های دنیا دارد. مطابق اطلاعات مراکز پزشکی قانونی کشور، فوت‌شدگان ناشی از حوادث رانندگی که به این سازمان ارجاع داده شده‌اند، این گونه است:

 

بنا بر اطلاعات سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۲۰، تخمین زده می‌شود که هر سال در دنیا ۴۰ تا ۵۰ میلیون سقط جنین اتفاق می‌افتد. به عبارت دیگر ۱۲۵ هزار سقط جنین در یک روز. بد نیست نگاهی هم بیندازید به کشور‌هایی که باتوجه به میزان توسعه یافتگی و مقدار جمعیت، بیشترین و کمترین میزان نرخ سقط جنین را دارند.

سال ۹۲ اعلام شد سالانه ۲۵۰ هزار سقط جنین اتفاق می‌افتد، یعنی ۷۰۰ جنین در هر روز.

 

سال۹۶ اعلام شد سالانه بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار سقط جنین غیرقانونی اتفاق می‌افتد، یعنی ۱۰۰۰ جنین در هر روز که از این تعداد فقط ۱۰ سقط جنین آن قانونی بوده است.

سال ۷۴ اعلام شد که سالانه ۸۰ هزار سقط جنین اتفاق می‌افتد، یعنی ۲۲۰ جنین در هر روز.

 

بد نیست بدانید که عوارض سقط غیرقانونی تا ۵ درصد مرگ مادران و تا ۲۰ درصد معلولیت مادران را به همراه دارد. این عوارض جدای از پیامد‌های روحی و روانی و برداشتن کامل رحم است.
در کشور‌های درحال توسعه بیش از ۲۰۰ میلیون زن می‌خواهند از بارداری پیشگیری کنند، ولی به راه‌های جلوگیری از بارداری دسترسی ندارند.