حمله رژیم منحوس و تروریستی صهیونیستی به قطر، برگی دیگر از کتاب جنایت این دیوزاده را عیان کرد و بیش از همیشه حرف حق ملت ما را به منصه ظهور رساند. همه فهمیدند که هیچ کشور و ملتی و حتی دولتی با تکیه بر بیگانه به عزت نمیرسد. آنها که کلید آسمان و زمین خود را به دست اهریمنان سپردهاند، در خانه خویش نیز غریب و اسیرند.
دلبستگان به امنیتهای اجارهای باید بدانند که رابطه موجر و مستأجر، دقیقا تابع قدرت است آن هم از نوع جنگل. دیدیم که پایگاه آمریکایی را و ساختار پدافند وابسته قطر را در روز روشن خواب برد تا پرندههای جانی صهیون، بیایند و بزنند و بروند.
انشاءا... همسایههای ما فهمیده باشند که امنیت عاریتی مثل پای چوبین است که سخت بیتمکین میشود. به این نتیجه رسیده باشند که تنها تکیهگاه حقیقی، غیرت و اراده ملتهاست. این تجاوز درسی را که دوباره پیش چشم جهانیان بازخوانی کرد، همان است که قرنها پیش نیز حقیقت داشت، عزت را باید با دستان خود ساخت و پاس داشت.
انشاءا... کشورهای همسایه، در کنار هم بایستند و این تهدید شوم را به فرصت با هم بودن تبدیل کنند. این قوم عنود لجوج و خونریز را فقط وحدت و قدرت برخاسته از آن، منکوب میکند. این اقدام باطلکرداران از این واقعیت هم رونمایی کرد که جنگطلبان بیش از هر چیز از صلح میترسند. از منطق مذاکره در هراساند. مرگزیستها در سرزمین زندگی مثل بوتهای خار، خشک میشوند و میسوزند. قتلعامگراها، حیاتشان در کشتار است.
این حیات شوم و مسموم را با منطق قوی و منطقه قوی میتوان به پایان رساند. در همافزایی توان جهان اسلام است که همه جهان از ننگ و نکبتی به نام صهیونیزم جنایتکار رها میشود. سبک بگیرند کشورها سنگین خواهند خورد. کوتاه بیایند دست جنایت را بلندتر از پیش بر یقه خود خواهند دید. باید سخت گرفت. کلوخانداز را باید به سنگی سرشکن جواب داد.
از همه ظرفیتها هم باید بهره برد. تعلل در این مهم علتالعلل مصائب بعد از این خواهد شد. رسم جمهوری اسلامی ایران میتواند درسی نجاتبخش برای منطقه باشد. ما با منطق برتر در گفتوگو و با دست برتر در برابر تهاجم ایستادهایم. آمدند و زدند، اما بجا و بموقع هم خوردند.
جواب جنگندههایشان را با موشک دادیم. هم آن روز ملتها فهمیدند و هم امروز دولتها درک میکنند که حق با موشکهای ایران بود. حق این بود و هست که دست اقتدار ما باید چنان بلند باشد که همه پهنه خاک به غارت و اشغال رفته و صهیون نشان شده را زیر ضرب داشته باشیم. ما پای حق خود ایستادهایم و امروز هم ایستادهایم. چه در میدان و چه در دیپلماسی.
این دو ظرفیت را به صورت همافزا در خدمت منافع ملی و دفاع از کشور به خدمت میگیریم. وزارت خارجه و نیروهای مسلح، بازوان ما در دفاع از صلحاند. دیگر نهادها و وزارتخانهها نیز سرانگشتان دیگری هستند که، چون باز شوند، موانع را از سر راه برمیدارند و، چون دشمن بخواهد مانع ایجاد کند، مشت میشوند بر سر او. این را امروز میشود در پهنه جهان دید.
دیپلماسی مقتدر ایرانی، اقتدار نظامی را درست و دقیق ترجمه میکند. رهبر فرزانه انقلاب به تدبیر، میدان و دیپلماسی را دو بال پرواز میکنند. ملت ایران هم با همه توان خویش پشت فرزندان خویش ایستاده است. راز ایستادگی و سربلندی در جهان امروز همین است. این درس را هم باید کشورهای منطقه، رسم زیستی خود کنند و الا با برونسپاری امنیت، عزت و استقلال هم بیرون خواهد رفت.