آواز خوانی نوازنده کرد بر مزار سهراب محمدی + ویدئو

او در یادداشتی در این باره توضیح داد: «موسیقی ِ شمال خراسان، در سطوح گوناگون و در پرده‌های راز آمیز از تاریخ و فرهنگ گذشتگان سخن می‌گوید. نغمه‌هایی از زبان سازهای آن خطه بر می‌خیزد که همه اسراری از رخدادها و رویدادهای گذشته تاریخ این سرزمین را به زبان موسیقی در خود تکرار می‌کند و حتی به مراتب دلنشین‌تر و رساتر از تمام نوشته‌های مکتوب گذشتگان است. در این شرایط مفاهیم ِ متفاوت آوازها، علاوه براینکه تعلق آن را به مراسم و شرایط مختلف نشان می‌دهد، گویای مدوّن بودن این موسیقی نیز هست.

نمونه‌ای از شاخصه‌های هنر این سرزمین بخشی‌ها و عاشیق‌ها هستند که بازماندگان حقیقی‌ِ خنیاگران ایران باستان هستند. در این چارچوب امتیاز ویژه و وجه تمایز در موسیقی شمال خراسان، روایتگر بودن آن‌ها، تعدد و گستردگی مقامات، گوناگونی ریتم‌های آن با دورهای مختلف و مترهای آزاد که اشعاری با مضامین فراق یار و غمِ هجران را بسیار پر رنگ‌تر از سایر موارد قابل مشاهده می‌کند.

مردمان خراسان شمالی از جمله کرمانج‌های این سرزمین، به نوعی اهل فرهنگ و عرفان راستین‌اند و از گذشته‌ها تا کنون بزرگانی را در عرصه‌های مختلف فرهنگ و هنر و موسیقی به دنیا معرف کرده‌اند. در این چارچوب نوازندگی دوتار در این سرزمین سرآمد بوده و اقوام مختلف کرد، ترک و ترکمن، وامدار این فرهنگ هستند و موسیقی کرمانجی و ترکمنی، ریشه‌های موضوعی و معنوی همراه با داستان‌های اساطیری، را همپوشانی می‌کنند.

یکی از نمادهای حقیقی ِ آواز و دوتار و آخرین نسل از بخشی‌های کرمانج شمال خراسان استاد «سهراب محمدی» از دیار آشخانه بود که متاسفانه روز چهارشنبه بیست و دوم مرداد ماه درگذشت.

او از جمله هنرمندانی بود که زمزمه‌ها و زخمه‌هایش به حق رمز آلود بود. او با آوازهایش گویای تاریخ این سرزمین بود و فراز و نشیب زمانه را متذکر می‌شد که چه روزگارانی سپری شده است. ایشان نیز مانند بسیاری از بزرگان هنر و موسیقی ِاین سرزمین خوش درخشیدند و برگی بر برگ‌های موسیقی ِ ایران و شمال خراسان افزودند. یاد و نامشان همیشه جاودان»

خبرآنلاین