آیین اختتامیه پویش «وطن به روایت من» برگزار شد | درخشش یک فیلم‌ساز مشهدی مستند کوتاه «عاتقه» در جشنواره لوکانیا افتخار آفرینی کرد علیرضا قربانی با «ایرانم» بازمی‌گردد ویژه‌برنامه‌های تلویزیون در آخرین روزهای صفر ویدئو | وحید تاج پس از رفع ممنوع‌الکاری «ای ایران» را اجرا کرد ابرقهرمانان آمریکایی دیگر مانند گذشته در جهان محبوب نیستند «ستاره شد» مفهومی تازه از شجاعت ارائه می‌دهد «ملاقات خصوصی» به جمع نامزدهای بهترین فیلم‌ساز اول پیوست ساختمان انجمن صنفی روزنامه‌نگاران تخلیه و پلمب شد! بازتعریف جنگ در «تهران-تل‌آویو» | از درگیری‌های نظامی تا روایت‌های انسانی انتقاد سازمان محیط زیست از سریال اجل معلق معرفی نامزد‌های بهترین خلاقیت و استعداد درخشان جشن بزرگ منتقدان سینما او که علمش، برکت داشت | یادی از نخستین سرپرست کتابخانه و مؤسس انتشارات آستان‌قدس رضوی «گونترگراس» نویسنده‌ای که نمی‌خواست تجربیاتش حیف‌ومیل شود مزایده‌ای که شخصیت‌ها را آشکار می‌کند | نگاهی به نمایش «خانه آرام» در سالن بهار تئاتر شهر مشهد لحظه‌های ناب زیارت به روایت دوربین‌های عکاسی پایان مهلت ارسال آثار به «قلم» تا ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ نگاهی به وبگاه های ناشران مشهد که ناکافی‌ و ناکامل‌اند نمایشنامه «جوردانو» به کتابفروشی‌ها آمد
سرخط خبرها

جای رزمندگان خراسانی در هنر هفتم خالی است

  • کد خبر: ۵۷۴۳
  • ۰۳ مهر ۱۳۹۸ - ۰۹:۵۱
جای رزمندگان خراسانی در هنر هفتم خالی است

سبزه‌قبا| «واقعیت»، گمشده سینمایی‌ است که آن را با ژانر جنگ یا دفاع مقدس می‌شناسیم. نمی‌توان انتظار داشت با یک فیلم سینمایی تمام واقعیت‌ها و زوایای شخصیتی فردی مانند محمود کاوه یا افرادی همانند او به تصویر کشیده شود. به‌جا گذاشتن یک اثر فاخر برای نسل‌های بعد از جنگ، نیازمند تولید یک اثر فاخر است؛ اثری که ریشه در واقعیت داشته باشد و شاخ و برگش پر باشد از جزئیات دیدنی و شنیدنی یک اسطوره. در همه این سال‌های بعد از جنگ اما سینمای موسوم به دفاع مقدس در شهر و دیاری همچون مشهد و خراسان، بی‌آنکه بخواهد اسطوره‌هایش را به ثبت برساند، برای حیات خود دست‌وپا زده است. «مردی شبیه باران» سعید سهیلی در این میان، اثری دیدنی و ماندگار بود که بیشتر از این، کشش نیافت و تکرار نشد.
تقریبا سینمای دفاع مقدس در استان خراسان رضوی و مشهد که یک قطب فرماندهی و رزمندگی در جنگ بوده و لشکری همچون لشکر پیروز77 امام‌رضا(ع) را داشته که لقب «پیروز» را از امام‌خمینی دریافت کرده است، با وجود همه مدعیانی که در فیلم‌سازی دارد، نتوانسته است هیچ جایی در سینمای دفاع مقدس برای سردارانش باز کند.
هرچند فعالیت‌های سینمایی جواد اردکانی، فیلم‌ساز مشهدی، در سال‌های اخیر گامی در این مسیر بوده، کاستی‌هایی نیز داشته است. او به فاصله یک سال(حدفاصل87 تا 88) دو فیلم سینمایی برای دو شخصیت مهم و اسطوره‌ای خراسانی و مشهدی دفاع مقدس ساخته که بعد از گذشت تنها یک دهه، تقریبا هیچ نام‌ونشانی از آن‌ها به‌جا نمانده است. «شور شیرین» فیلمی درباره شهید محمود کاوه و «به کبودی یاس» فیلمی درباره شهید برونسی دو فیلمی بودند که می‌توانستند با دقت و همت همگانی در مشهد و استان به دو اثر ماندگار تبدیل شوند ولی این دو فیلم به قدری در درام، ضعیف و در تصویر، کم‌جذابیت هستند که نه‌تنها کسی مایل نیست آن‌ها را دوباره ببیند، بلکه هنوز هیچ فیلم‌سازی رغبت نکرده است به طرف فیلم‌سازی برای شخصیت‌های مهم و تاثیرگذار دفاع مقدس در خراسان برود.
انگار اردکانی خودش را دربرابر جان‌فشانی‌های سرداران شهید خراسان، موظف می‌داند و عهد بسته است با هر کیفیتی برای آن‌ها فیلم یا سریال بسازد، همچنان که او در سریالی به نام «نوشدارو» با هنرمندی بازیگران خراسانی، برای زنده نگه‌داشتن یاد شهید محمدتقی رضوی تلاش کرده است.
غفلت سینماگران و سریال‌سازان خراسانی و حمایت‌کننده‌های آن‌ها منحصر به نخبه‌های دفاع مقدس نمی‌شود و همان‌طور که بارها گفته شده است، جای همه مفاخر و مشاهیر خراسانی در سینما و تلویزیون خالی است و این نشان از ناکارآمدی سیستم و سازمان هنری استان و شهرمان دارد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->