درباره فیلم «یدو» مهدی جعفری | جشنواره فجر ۳۹

شهرآرارنیوز - مهدی جعفری در ادامه سونامی «۲۳ نفر»، حالا یدو را در همان حال‌وهوای روایت‌های نوجوانانه به‌تصویر کشیده است، اما این‌بار با پروداکشنی سنگین‌تر و فضا‌های خارجی بیشتر که تمام آن در آبادان ابتدایی دهه ۶۰ می‌گذرد. به‌جز ستاره پسیانی، دیگر بازیگران نوجوان فیلم بومی هستند و طبق شنیده‌ها بازی‌های روان و خوبی از خود به‌نمایش گذاشته‌اند.

کارگردان: مهدی جعفری

نویسنده: مهدی جعفری، مهین عباس زاده

تهیه‌کننده: محمدرضا مصباح

بازیگران: ستاره پسیانی، اکبر اودود، سعید آلبوعبادی، میلاد صویلاوی، محمدمهدی آلبوعلی و ریحانه آریامنش

داستان: فیلم، اولین ماه‌های جنگ تحمیلی را در آبادان درحال محاصره به‌تصویر کشیده است.

تیزر فیلم 

تصاویر فیلم 

نشست خبری فیلم

منتقدان درباره فیلم چه‌ گفته‌اند؟

عباس مدحجی:

«یدو» تلاش دارد ادای دینی بکند به نوجوانان و کودکانی که در شکست حصر آبادان پابه پای بزرگترها رشادتها کرده اند و اگرچه تلاشش قابل ستایش است اما در این هم لکنت دارد و نتیجه چندان رضایت بخش نیست.

 

حمید عبدالحسینی/ سینما سینما

یدو فیلمی ست که از منظری کم تر پرداخت شده به جنگ می پردازد تا روایت گر تاثیرات آن بر زندگی و مناسبات آدم ها شود. فیلم جعفری قصه ای پرتب و تاب را از یک خانواده جنگ زده در بحرانی ترین روزهای شهرشان به تصویر می کشد و از طریق خلق یک نوجوان پویا و عمل گرا به جزئیات قابل توجهی در سینمای دفاع مقدس دست می یابد.

یدو فیلمنامه ای اقتباسی دارد و به همین مناسبت از کشش مناسبی در قصه پردازی و جذابیتهای روایت برخوردار است و ازسویی دیگر جعفری با افزودن ابعاد زیبایی شناسانه و ریتم و لحنی متناسب با کارکردهای قصه موفق شده تا فیلمی در ابعاد سینمایی را سر و شکل دهد.

ستاره پسیانی حضوری غافل گیر کننده در یدو دارد و بده بستان های موثر و به ثمر نشسته ای با بازیگر نوجوان فیلم دارد که در کلیت، روح و اتمسفر حاکم بر زندگی آنها را در چنین موقعیت سخت و بغرنجی انعکاس می دهد.

یدو در طول فیلم و درمواجهه با تمامی فقدان ها، بزرگ می شود و در پایان دیگر برای خود به مردی بدل گشته است، مردی که حالا قامتی استوارتر از گذشته یافته است.

 

کیوان کثیریان/ سینما سینما

مهدی جعفری، در دو فیلم از سه فیلمی که ساخته -ایستگاه اتمسفر، ۲۳ نفر و یدو- بر نقش نوجوانان در جنگ متمرکز شده و سعی کرده دنیای ساده و البته شیطنت آمیز نوجوانان را در دلِ فضای خشن و بی‌رحم جنگ به چالش بکشد و نهایتا آنها را به بلوغ برساند.

یدو قهرمان نوجوان فیلم همین مسیر را طی می‌کند. فیلم ایده جذابی دارد ولی قصه لاغر است، به‌قدر نیاز پرداخت نشده و ملات کافی ندارد. از میانه‌های فیلم، کشمکش‌های مادر و پسر به تکرار می‌رسد و کسالت‌بار است ولی فصل پایانی و تصمیم بالغانه نوجوان خوب از آب درآمده و اجرای خوبی هم دارد.