نکته‌هایی درباره راهکار‌های مدیریتی خرید نکردن

ملیحه ابراهیمی  | شهرآرانیوز؛ بخش عمده‌ای از جامعه به دلیل مشکلات معیشتی، قادر نیستند حتی مایحتاج روزانه خود را تأمین کنند؛ چه برسد به خرید برای اعضای خانواده. باید بپذیریم که با شیوع بیماری کرونا برخی مشاغل منحل و در این بین، عده بسیاری بیکار شدند. هم چنین وضعیت نابسامان اقتصادی باعث شده است دخل و خرج قشری از جامعه زیر خط فقر به حساب بیاید. تا وقتی تنگدستی بر جامعه حاکم باشد، کمتر شهروندی می‌تواند خود را با وضعیت عادی تطابق دهد؛ چه برسد به اینکه بتواند در سایه رسم و رسوم قدم بردارد. در ادامه، به نکته‌هایی درباره خرید نکردن اشاره می‌کنیم.

 

در چنین شرایطی که یک کارمند حقوق خود را با هزار ترفند تا آخر ماه می‌کشاند، یا کسی که شغل آزاد دارد از ابتدا تا آخر ماه نگران فروش است، باید درباره برخی خصوصیات‌های اخلاقی مان تجدید نظر کنیم. اول اینکه خریدکردنمان فارغ از هر گونه رقابت باشد. مقایسه خود با دیگران باعث می‌شود گاهی همان ابتدای راه طعم شکست را بچشیم و برای جبران یک جنگ نابرابر، مجبور شویم خودمان را به آب و آتش بزنیم. اگر بنا باشد تجملاتی پیش برویم، با شکست بزرگ تری در گام بعد روبه رو می‌شویم. گاهی باید نخریدن را آموزش ببینیم و نفسمان را مدیریت کنیم.

 

فراموش نکنیم که خرید کردن هم مثل کار‌های دیگر زندگی باید با برنامه و هدف صورت بگیرد. پیش از خرید، حسابی دودوتاچهارتا کنیم که فلان وسیله‌ای که مبلغ هنگفتی بابتش هزینه می‌کنیم چه کاربردی دارد و خرید یک وسیله که شاید هیچ گاه به کارمان نیاید چه قدر عاقلانه است و ضرورت دارد. قرار نیست خام زرق و برق کالایی شویم. خرید باید از روی نیاز باشد. یکی دیگر از مشکلات خرید‌های غیرضرور بحران زدگی است. خیلی‌ها با شایعات به خرید‌هایی ناکارامد دست می‌زنند که ضرورتی هم ندارد.

 

قبل از خرید اقلام مورد نیاز حتما قیمت‌ها را از چند جا بپرسید. در اولین مغازه دست به خرید نشوید. این روز‌ها به لطف اینترنت، خیلی راحت می‌توان از قیمت‌ها مطلع شد. به خاطر بسپارید کیفیت بر قیمت ارجح است. خرید بر مبنای کیفیت یک هنر است که به مشاوره و کسب تجربه احتیاج دارد. گاهی لازم است برای خرید، خلاقیت به خرج دهیم. کمتر هزینه کنیم و در عین حال، مشکلمان را مرتفع کنیم. تا حالا شده است به خرید از سایت‌های اینترنتی مثل دیوار فکر کنید؟ گاهی با هزینه کمتر، خرید باب دلی را انجام می‌دهیم. ممکن است یک وسیله برقی برند را ارزان‌تر از یک وسیله نو باکیفیت درجه پایین‌تر خریداری کنیم. با این روش، وسایل کهنه منزل را احیا کرده ایم، آن هم با کمترین هزینه.

 

رفتار‌هایی که نتیجه اش می‌شود قناعت باید از دوران کودکی آموزش داده شود. پدر‌ها و مادر‌ها باید فرزندان خود را صرفه جو بار بیاورند. این به این معنی نیست که خصلت خساست را در وجود آن‌ها پرورش دهند. فرهنگ احیا کردن لوازم و اقلام کودکان مثل تغییر در شکل لباس هایشان، برای نمونه شلوار به شلوارک، اضافه کردن تور به پایین دامن کوتاه و ... باعث می‌شود فرزندان درک کنند همیشه اولین و آخرین راه خرید نیست و گاهی می‌شود جایگزین‌های به صرفه‌ای نیز امتحان کرد.
از طرفی، ترویج فرهنگ پس انداز باعث می‌شود باری از مسئولیت پدر و مادر‌ها کم شود. با این کار، می‌توان خرید اقلام گران قیمت را به گردن خود فرزند انداخت.

 

جدا از وضعیت اقتصادی، گاهی باید در مقابل فرزندان زیاده خواه ایستاد. خیلی تلاش نکنیم که در یک مرکز خرید بزرگ فرزندمان را قانع کنیم از هرچه خوشش می‌آید به آسانی عبور کند. به جای وعده وعید‌های پوشالی تنها برای ساکت شدن فرزند، باید قبل از ورود به چنین مراکزی، او را مجاب کرد با هدف خرید خاصی بیرون می‌رویم. مجاز نیستیم از کلمه‌های منفی استفاده کنیم. به خاطر بسپاریم که کودکان طاقت «نه» شنیدن ندارند، اما وقتی از قبل قانونی بین خانواده حاکم می‌شود، کودک حق اعتراض ندارد. تحقیقات ثابت کرده است کودک از دوسالگی مفهوم قانون را متوجه می‌شود. پس می‌توان برای کودکان قانون گذاشت که برای نمونه، هر بار می‌رویم سوپرمارکت، فقط مجاز است یک خوراکی انتخاب کند. نگران گریه ها، فریاد‌ها و حتی جیق‌های آن‌ها در مراکز عمومی بین مردم نباشید. تنها رفتار قاطعانه است که می‌تواند شرایط را مدیریت کند.