چرا رقابت‌های بسکتبال باشگاه‌ها به این «تیم ملی» کمک نمی‌کند؟
تیم ملی بسکتبال در المپیک توکیو با تیم‌های آمریکا، فرانسه و تیمی که از رقابت‌های انتخابی می‌آید همگروه است. قرار است تا دو هفته دیگر با دعوت از بازیکنان، اردوی تیم ملی تشکیل شود.
گروه ورزش/شهرآرانیوز، با به پایان رسیدن مسابقات بسکتبال باشگاه‌ها و فاصله کوتاه باقی‌مانده تا المپیک، ترکیب احتمالی تیم ملی بسکتبال از بین ۱۵ – ۱۲ نفر مشخص است. تیم ملی با تمام موجودیت خود وارد این پیکار‌ها خواهد شد، چون فدراسیون بسکتبال، موضع خود را مبنی بر چگونگی حضور در بازی‌ها اعلام کرد و از قول رئیس این فدراسیون خواندیم در وهلۀ نخست به فکر صعود از دور مقدماتی است.
طبق این ادعا تیم ملی با همان نفرات که شاکله آن بین ۱۵ – ۱۰ سال پیش ساخته شده و در پایان سطح نتیجه‌گیری به این فدراسیون خورد، انتخاب می‌شود. این بازیکنان به جز حامدحدادی (چین)، بهنام یخچالی (آلمان) و آرون گرامی‌پور (در صورت دعوت از انگلیس)، در مسابقات باشگاه‌های ایران حضور داشتند.
مسابقات باشگاه‌ها برای بازیکنانی که سال‌هاست علاوه بر لیگ‌های داخلی و خارجی، در تورنمنت‌های ملی و بین‌المللی حضور یافتند، به عنوان استمرار در «تمرین، مسابقه و تمرین» برای حفظ آمادگی آنان تلقی می‌شود، اما از آنجاییکه سال‌هاست در بسکتبال نیروی پشتیبان بزرگ نداریم، بازیکنان شاخص در این بازی‌ها، کمتر جایگاه خود را در معرض خطر می‌بینند.
مسابقات امسال با چند بازیکن خارجی خوب، چالش مناسبی برای همین بازیکنان بشمار می‌رفت، اما در کلیت قضیه که بخواهد در تیم ملی تحول ایجاد کند یا بازیکنان با این نوع بازی‌ها در صحنه‌های بین‌المللی قدرتمند شوند، فکر خام و بیهوده‌ای است.
این تیم ملی بسکتبال که از سال‌ها پیش تا امروز تغییر زیادی نداشته، با بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی شکل بهتر و قدرتمندتری پیدا می‌کند؛ بنابراین به جای تبلیغات بی‌ثمر از مسابقاتی که بهترین‌های نیمه‌نهایی و فینال آن مرز ۳۰ سال را رد کردند و چند تا ستاره‌اش ۳۸ و ۳۹ ساله بودند، بهتر است برای حضور قدرتمندانه در المپیک فقط به فکر بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی برای تیم المپیکی‌مان باشیم.
طبق این ادعا تیم ملی با همان نفرات که شاکله آن بین ۱۵ – ۱۰ سال پیش ساخته شده و در پایان سطح نتیجه‌گیری به این فدراسیون خورد، انتخاب می‌شود. این بازیکنان به جز حامدحدادی (چین)، بهنام یخچالی (آلمان) و آرون گرامی‌پور (در صورت دعوت از انگلیس)، در مسابقات باشگاه‌های ایران حضور داشتند.
مسابقات باشگاه‌ها برای بازیکنانی که سال‌هاست علاوه بر لیگ‌های داخلی و خارجی، در تورنمنت‌های ملی و بین‌المللی حضور یافتند، به عنوان استمرار در «تمرین، مسابقه و تمرین» برای حفظ آمادگی آنان تلقی می‌شود، اما از آنجاییکه سال‌هاست در بسکتبال نیروی پشتیبان بزرگ نداریم، بازیکنان شاخص در این بازی‌ها، کمتر جایگاه خود را در معرض خطر می‌بینند.
مسابقات امسال با چند بازیکن خارجی خوب، چالش مناسبی برای همین بازیکنان بشمار می‌رفت، اما در کلیت قضیه که بخواهد در تیم ملی تحول ایجاد کند یا بازیکنان با این نوع بازی‌ها در صحنه‌های بین‌المللی قدرتمند شوند، فکر خام و بیهوده‌ای است.
این تیم ملی بسکتبال که از سال‌ها پیش تا امروز تغییر زیادی نداشته، با بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی شکل بهتر و قدرتمندتری پیدا می‌کند؛ بنابراین به جای تبلیغات بی‌ثمر از مسابقاتی که بهترین‌های نیمه‌نهایی و فینال آن مرز ۳۰ سال را رد کردند و چند تا ستاره‌اش ۳۸ و ۳۹ ساله بودند، بهتر است برای حضور قدرتمندانه در المپیک فقط به فکر بازی‌های تدارکاتی بین‌المللی برای تیم المپیکی‌مان باشیم.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
