به گزارش شهرآرانیوز؛ سید رسول موسوی، مدیر کل آسیای غربی وزارت امورخارجه که هفته گذشته به افغانستان سفر کرد تا با مقامها و فعالان سیاسی این کشور گفتگو و رایزنی کند، معتقد است که روند پیشنهادی وزیر خارجه آمریکا برای ایجاد فرآیند موازی در گفتگوها میان دولت افغانستان و طالبان توفیقی نداشته است و بعید است که به سرانجام برسد.
موسوی در این باره گفته است: «در سفر به افغانستان و صحبت با سفرای کشورهای مختلف و نماینده سازمان ملل در افغانستان و قبل آن به نظر میرسد که نشست استانبول شاید شکل نگیرد، چون برای این نشست، هویتی مستقل قائل نشدند و این نشست را ادامه نشست دوحه در قطر دانستند و تا زمانی که اتفاق جدیدی رونمایی نشود و سازمان ملل نقش جدیتری در روند صلح افغانستان ایفا نکند تمام نشستها مانند نشست دوحه است و فرق خاصی نخواهد داشت.»
موسوی معتقد است که به دلیل محرمانه ماندن بخشهایی از توافق آمریکا و طالبان، مذاکرات دوحه دچار بنبست شده است. وی میگوید: «در روند دوحه به نظر میرسد که آمریکا و طالبان توافقاتشان بیشتر از آنچه است که در متن توافقنامه آمده و طالبان اهمیت ویژهای به این موافقتنامه میدهند و اساس مذاکرات آینده را توافقات دوحه میدانند که این رفتار آنها نشان میدهد. در مذاکرات دوحه مواردی هست که تاکنون منتشر نشده است، اما برای گروه طالبان اهمیت دارد. نیاز است تا برای اجماع ملی آن اعتمادی که میان امریکا و طالبان پیش آمده به دولت، شخصیتهای سیاسی، جهادی و مردم منتقل شود و آینده افغانستان نباید بر اساس توافق امریکایی باشد بلکه باید توافق بینالافغانی آن را رقم بزند.»
دستیار وزیر امور خارجه میگوید: «حالا که طالبان برای مشارکت در آینده افغانستان دعوت میشود باید یک دستور جدید برای سازمان ملل در افغانستان داشته باشیم که در چارچوب فصل هفتم منشور است که اگر دهها نشست دیگر در شهرهای مختلف برگزار شود، اما اگر دستور کار جدیدی نداشته باشد نمیشود نسبت به مذاکرات امیدوار بود و ادامه روند دوحه خواهد بود.»
موسوی خاطرنشان کرد: سازمان ملل باید یک نگاه جدیدتری به افغانستان داشته باشد و در چارچوب فصل هفتم قطعنامهای صادر کند و یک نماینده خاص در این چارچوب منصوب شود تا روند صلح را به گونهای ویژه بررسی کند.
مدیر کل آسیای غربی وزارت امور خارجه گفت: «ما از گذشته همواره بر خروج مسئولانه نیروهای خارجی از افغانستان تاکید کردهایم و امروز هم اعتقاد داریم قطعا کشورهای اشغالگر باید از افغانستان بروند، اما باید به مسوولیتهای خود عمل کنند.»
وی افزود: «در حقوق و عرف بینالمللی داریم که هر گاه کشوری یک کشور دیگر را اشغال میکند باید ساختارهای نظامی و دیگر ساختارهای آن کشور بتواند امورات خود را مدیریت کند و تقویت شده باشد، اما متاسفانه در افغانستان خروج انجام میشود، اما هنوز معلوم نیست که خروج امریکا خروج همهجانبه است یا خروج نیروهای نظامی؛ ما مشاهده میکنیم که در همین جا هم در کار امریکاییها نوعی فرار از مسوولیت وجود دارد که ضمن استقبال از خروج نیروها که حتما باید اشغالگری را پایان دهند، متاسفانه در بخش عدم تعهد به مسوولیتهای خودشان مطابق با عرف بینالمللی، به مسوولیتهای خود عمل نکردهاند.»
منبع: اعتماد- عکس نمایه خبر ایسنا