مصائب دختر ملی‌پوش خراسانی در راه آفریقا

مژده رنگیان | شهرآرانیوز؛ نیمه خرداد بود که دختر پرتابگر دیسک خراسانی موفق شد در رقابت‌های بین‌المللی ترکیه، اولین‌بار در بخش بانوان جواز حضور در رقابت‌های قهرمانی جوانان جهان را کسب کند. مهلا محروقی، ملی‌پوش خراسانی، با پرتابی به‌طول ۴۹.۰۱ متر این موفقیت بزرگ را به‌د‌ست آورد و باید مرداد راهی قاره آفریقا شود.

رقابت‌های قهرمانی جوانان جهان ۲۰۲۱ زیر ۲۰ سال، از ۲۶ تا ۳۰مرداد۱۴۰۰ در کشور کنیا در شرق آفریقا برگزار می‌شود و ورزشکاران ایرانی فقط ۶۰ روز برای آمادگی زمان در اختیار دارند. محروقی سال ۹۸ در مسابقات جهانی دانش‌آموزی نیز مدال برنز کسب کرده بود و تاریخ‌سازی دوباره او دور از ذهن نیست، اما در این مسیر او بسیار تنهاست. این ملی‌پوش و رکورددار پرتاب دیسک، با کفش‌های پاره و بدون داشتن دیسک قرار است عازم قاره‌ای دیگر شود.

محروقی بعد از بازگشت از ترکیه و کسب این مجوز مهم، هیچ حمایتی را ندید و حتی خبری از پاداش ناچیزش نشد. از همان روز بازگشت به‌تن‌هایی و با مربی خود در حاشیه‌های شهر مشهد و خیابان‌ها پرتاب‌های خود را انجام می‌دهد. مانند بسیاری از رشته‌های بانوان در سطح حرفه‌ای، مربی مرد دارد، اما به همین دلیل این ملی‌پوش سهمی از فضا‌های ورزشی مشهد ندارد و باید با کمترین امکانات و با خطرات زیاد و به‌دور از استاندارد، خود را آماده یک تاریخ‌سازی بزرگ برای کشور کند.

در ۲ سال گذشته رویداد‌های ورزشی در کمترین تعداد ممکن بوده است و بودجه سازمان‌های مربوط قطعا می‌تواند کمی از مشکلات این ملی‌پوشان و استعداد‌های استان را رفع کند. احسان حدادی الگوی اوست، اما از آنجایی که حدادی در تیم‌ملی مردان حضور دارد، توانسته است از امکانات فدراسیون، از مربی و ماساژور خارجی تا اردو‌های خارج از کشور بهره‌مند شود و دختران ملی‌پوش باید با هزینه شخصی و کمترین امکانات در جهان بدرخشند.

تمرین در زمین‌های خاکی

مهلا محروقی با فیلم‌هایی که از تمرینات خود برای یکی از رسانه‌ها فرستاده است، از وضعیت نامناسبش در آستانه مسابقات قهرمانی جوانان جهان گفته است و مدعی شده است کنار خیابان و در زمین خاکی تمرین می‌کند و در محل تمرین امنیت ندارد. او گفته بدون حامی توانسته است این سهمیه را کسب کند، اما الان زمان حضور حامیان است. این پرتابگر هجده‌ساله با بیان اینکه نیازمند حمایت مسئولان ورزشی دوومیدانی و مسئولان استان خراسان‌رضوی است، به ایسنا گفته است: خوشبختانه به‌عنوان اولین دختر ایرانی سهمیه را گرفتم، اما متأسفانه در این راه هیچ حمایتی از من نشده است. امیدوارم از این به بعد حمایتم کنند، چون امکاناتی برای تمرین ندارم، درحالی‌که اگر شرایط خوبی داشتم در مسابقات ترکیه رکورد بهتری ثبت می‌کردم.

قناعت در مسیر قهرمانی

او به تمرین در زمین خاکی اشاره و بیان کرد: مربی من آقای حمید ابراهیم‌نژاد است. در مشهد اجازه نمی‌دهند که مردان و زنان در یک پیست تمرین کنند، به همین دلیل نمی‌توانم از پیست استفاده کنم و تمریناتم را در یک زمین خاکی کنار خیابان انجام می‌دهم. مکان کثیفی است و استاندارد‌های لازم پرتاب را ندارد؛ از طرفی هر نوع آدمی رفت‌وآمد می‌کند و امنیت نداریم. اگر دیسک، مکمل و شرایط خوبی داشته باشم و مربی در پیست بالای سرم باشد، قطعا رکورد‌های خوبی می‌زنم.

این ملی‌پوش خراسانی با اشاره به هزینه‌های زیاد دوومیدانی بیان کرد: ماهانه حدود ۱۵میلیون تومان هزینه دارم، اما با ۵ میلیون تومان از جیب خودم سر می‌کنم. به‌عنوان جایزه کسب سهمیه مسابقات جهانی می‌خواهند مبلغ ۳ میلیون تومان به من بدهند که پول رفت‌وآمدم هم نمی‌شود، چون ۳ نوبت در روز تمرین و هزینه پرداخت می‌کنم. او افزود: خیلی دنبال حامی بودم، چون از پس هزینه‌هایم برنمی‌آیم. نیشابوری هستم و در این شهر، فولاد خراسان اسپانسر خیلی از فوتبالی‌ها شده است، اما هرچه پیگیری کردم، حامی من نشد.

رکوردشکنی بدون دیسک و با کفش‌های پاره

محروقی با بیان اینکه با وجود شرایطی که دارم، همیشه در حد توان تلاش کرده‌ام، ادامه داد: برای کسب ورودی جهان بیشتر از بدنم استفاده کردم، درحالی‌که مکمل لازم دارم و هر ۲ هفته باید ۲ کیلو پروتئین مصرف کنم که نزدیک ۲ میلیون تومان می‌شود.

از طرفی کفش‌های پرتابم پاره شده است و دیسک هم ندارم. البته گفته‌اند دیسک می‌دهند، اما هنوز چیزی به‌دست من نرسیده است. با وجود این شرایط، بازهم می‌توانم رکوردم را بزنم، اما اگر وضعیت بهتر شود قطعا امید مدال دارم. در اعزام‌هایی که امسال انجام شد، بیشتر ورزشکاران مرد بودند، درحالی‌که زنان دیگری هم شایستگی حضور در تیم اعزامی را داشتند. در کل به زنان خیلی اهمیت نمی‌دهند؛ پخش زنده نداریم و همیشه می‌گویند دوومیدانی رشته‌ای فقیر است. اگر مردم این رشته را بشناسند و حامیان مالی زیاد شوند، قطعا استعداد‌های بیشتری شناسایی می‌شوند.

محروقی به اهداف خود در دوومیدانی اشاره کرد و گفت: هدفم این است که سال آینده در بازی‌های آسیایی شرکت کنم و رکورد بزنم و پس از آن به مسابقات سطح بالاتری، چون دایموند لیگ وارد شوم. از طرفی امیدوارم که سهمیه المپیک۲۰۲۴ را کسب کنم، اما در مرحله اول به آسیا فکر می‌کنم. با رکورد آسیا ۱۰متر فاصله دارم، اما از سال گذشته تا الان ۹متر ارتقای رکورد داشته‌ام و اگر خوب تمرین کنم و شرایط خوبی داشته باشم، قطعا این ۱۰متر را هم جبران می‌کنم.