بررسی نسخه دوم بازی Chivalry که شما را به قرون وسطا می‌برد

Chivalry۲ از آن دست بازی‌هایی است که یاد گرفتن اصول اولیه آن راحت و حرفه‌ای شدن در آن‌ها نیازمند تلاش و تمرین است و در سایه این کار، رفته‌رفته به بهترین شکل ممکن آن حس قوی‌تر و بهتر شدن در بازی را لمس خواهید کرد. این حس لذت‌بخش است و در کنار آن، دیدن نتیجه تمرین‌ها باعث می‌شود از بازیکنی که اوایل ممکن است خیلی ساده در نبرد‌ها شکست بخورد، به بازیکنی تبدیل شوید که حتی در نبرد‌های یک در برابر چند هم به‌سادگی تسلیم نمی‌شود. در واقع، جدا از همه ویژگی‌های بازی، اصلی‌ترین عامل جذابیت و حتی موفقیت Chivalry ۲ چیزی نیست جز همین بحث لذت‌بخش بودن مکانیک‌های مبارزات آن که کلا عطش خاصی برای بهتر و قوی‌تر شدن در بازیکنش ایجاد می‌کند و باعث می‌شود تا حتی پس از شکست خوردن در نبرد‌ها هم با تجربیاتی که به‌دست آورده، برای ادامه‌دادن بازی تشویق شود. این مسئله در کنار فراهم شدن امکان یاد گرفتن این مکانیک‌ها اصلی‌ترین ویژگی قابل‌تحسین این عنوان به حساب می‌آید. در نتیجه، چه افرادی که قبلا نسخه اول را بازی کرده‌اند و چه بازیکنان جدید، می‌توانند به معنی واقعی کلمه از تجربه آن لذت ببرند و شانس موفقیت داشته باشند.

استودیو Torn Banner هم‌چنین از حیث بصری و گرافیکی تجربه خوبی در Chivalry ۲ رقم می‌زند. طراحی نقشه‌ها و ظاهر قهرمان‌های بازی واقعا کیفیت خوبی دارد و افکت‌های بازی از آتش‌سوزی گرفته تا برخورد سنگ‌های منجنیق‌ها به دیوار و دروازه‌ها طراحی مناسبی دارد و حتی آن بی‌رحمی و خشونت جنگ‌های قرون وسطایی هم با جلوه‌هایی خاص و هیجان‌انگیز قابل‌لمس است، هرچند این گزینه را می‌توان غیرفعال هم کرد. مکمل کیفیت بصری خوب بازی هم موسیقی‌ها و صداگذاری‌های مناسب است و صدا‌هایی مثل برخورد سلاح‌ها به زره یا سپر دشمنان، همه و همه، حالتی نزدیک به واقعیت دارند. مجموع این موارد، فضای یک نبرد وسیع و خشن را به‌خوبی به بازیکن منتقل می‌کند. بازی از نظر فنی هم دست‌کم در نسخه کامپیوتر عملکرد بسیار مناسبی دارد و جز یک سری باگ‌های بصری که البته تأثیری بر روند بازی نمی‌گذارند، همه‌چیز خیلی روان و بی‌دردسر اجرا می‌شود.

 

بازی درست مثل نسخه اول، یک تجربه چندنفره است که بازیکنان را در نقش ۲ گروه Mason و Agatha در برابر هم قرار می‌دهد تا در نبرد‌هایی با داستان‌های متنوع باهم مبارزه کنند. بازیکنان در حالت‌های تیمی در نقش یکی از نیرو‌های این ۲ گروه قرار می‌گیرند که البته تنها تفاوت بین آن‌ها به رنگ متفاوت قرمز و آبی‌شان برمی‌گردد و نیرو‌های یکسانی دارند. بازی را هم می‌توان به شکل اول‌شخص و هم سوم‌شخص تجربه کرد که حالت اول‌شخص برای فرود آوردن دقیق ضربات سلاح‌های سرد یا تیروکمان گزینه به‌مراتب بهتری است. حالت سوم‌شخص هم بیشتر برای مواردی مثل داشتن دید بهتری از محیط اطراف کاربرد دارد.

 

اصلی‌ترین نقطه قوت این عنوان، چیزی نیست جز مبارزات آن. اگر همیشه از تماشای نبرد‌های وسیع قرون وسطایی در فیلم‌ها و سریال‌ها لذت برده و دوست داشته‌اید در یک بازی بتوانید آن حس گرفتن شمشیر، تبر و گرز به دست و وارد شدن به یک میدان مبارزه این‌چنینی را بچشید، Chivalry ۲ آرزوی شما را به واقعیت تبدیل خواهد کرد و مهم‌تر اینکه این کار را به شکلی انجام می‌دهد که هم عمیق، پرجزئیات و تکنیک‌محور باشد و هم اینکه جنبه سرگرم‌کننده و مفرح بودنش را از دست ندهد.

 

بازی تعادل بسیار خوبی بین شبیه به واقعیت بودن و سرگرم کننده بودن ایجاد کرده است. در واقع، نه آن‌قدر شبیه‌ساز است که تجربه کردنش آزاردهنده باشد و نه آن‌قدر سطحی که تعیین‌کننده نتیجه نبرد‌ها در آن، فقط سریع کلیک کردن و حرکت دادن بدون فکر و برنامه سلاح باشد. شاید در دفعات اولی که وارد نبرد‌ها می‌شوید آن نیاز به قهرمان‌بازی بر شما غلبه کند و بخواهید یک‌تنه به دل دشمن بزنید، اما مطمئن باشید این کار خیلی وقت‌ها نتیجه‌ای جز سلاخی‌شدن به بدترین شکل ممکن در پی نخواهد داشت. گیم‌پلی بازی بیش از اینکه مبتنی بر شانس و سرعت عمل باشد، بر داشتن یک روش مبارزه درست بنا شده است.

 

برای یادگیری این روش‌ها سازندگان یک بخش آموزشی بسیار کامل در نظر گرفته‌اند که همه ریزه‌کاری‌های مبارزات بازی و حتی چه‌گونگی استفاده از آن‌ها در سناریو‌های مختلف را یاد می‌دهد. برای مثال، با تجربه بخش آموزشی، علاوه بر یاد گرفتن انواع ضربه‌های سبک، سنگین و غیره، یاد می‌گیرید چه موقع باید از ضدحمله استفاده کنید و چه‌طور از ضربه‌های دشمنانتان جا خالی بدهید یا در مقابل آن‌ها دفاع کنید.

هم‌چنین پس از بخش آموزشی کامل بازی، امکان شرکت در نبرد‌های آفلاین با بات‌ها هم فراهم می‌شود تا قبل از ورود به نبرد‌های چندنفره بازی، مهارت‌هایتان را با شرکت در آن‌ها افزایش دهید.