دولت‌آبادی: دل‌سوختگی‌ام را برای سردار سلیمانی باور دارم

به گزارش شهرآرانیوز - محمود دولت‌آبادی، نویسنده معاصر کشورمان، شامگاه دوشنبه ۱۴ تیر، به مناسبت روز قلم، میهمان نشستی مجازی در شبکه اجتماعی کلاب‌هاوس بود، او درباره موضع‌گیری‌هایش برای وطن گفت: «اگر آن دل‌سوختگی را برای سرباز مملکتم، زنده‌یاد سردار سلیمانی، انجام دادم، به آن معتقد هستم.»

محمود دولت‌آبادی در این نشست ارزش بالای قلم، نوشتن و نویسندگی را گرامی‌داشت و آن را میراث گذشتگان ما و از زمان عمر خیام دانست. او همچنین به خواندن بخشی از نوشته عمر خیام درباره قلم پرداخت. در بخش دیگری از این نشست دولت‌آبادی به سؤالات نویسند‌گان، ناشران و دیگر اهالی قلم، پاسخ داد. این نویسنده در پاسخ به یکی از حاضران درباره موضع‌گیری‌های او برای وطن و مخالفت عده‌ای با این موضع‌گیری‌ها گفت: من به خودم دروغ نمی‌گویم.

محمود دولت‌آبادی: در فقدان سردار سلیمانی مویه کردم؛ سرباز واقعی نمی‌تواند پشت میزنشین باشد

نویسنده نباید به خودش دروغ بگوید، نویسنده نقاب ندارد و با قلب و عقلش زندگی می‌کند. سؤال من از کسانی که به من اعتراض داشتند این است که آیا من در طول عمرم -و از ۱۰ سالگی که کار می‌کنم- جز برای مملکت کار کرده‌ام؟ جز برای زبان فارسی، مردم این مملکت و بیان آن‌ها کاری کرده و مقصدی داشته‌ام؟ وا... که من هیچ آرزویی جز سربلندی، آزادگی، سلامت، بهداشت، آموزش و پرورش و رشد اجتماعی مملکت و این وطن نداشته‌ام.

او یادآور شد: من اگر آن دل‌سوختگی را برای سرباز مملکتم، زنده‌یاد سردار سلیمانی، انجام دادم، به آن باور داشتم. زیرا مردی نخبه مأمور می‌شود کاری انجام دهد، ورای آن سیاستی که او را مأمور کرده، اینکه او سوخته آن کار است؛ امر دیگری است که من آن را قدر دانستم، کما اینکه همان رنج را برای همه افسران ما که در آستانه جنگ ۸ ساله از بین رفتند، هم دیده و برای آنان گریسته و سخن گفته‌ام.

دولت‌آبادی تأکید کرد: من برای تک‌تک افرادی که در این مملکت بودند و بنا بود این مملکت را نگه دارند، «کلنل» را نوشتم، بنابراین این حس و عاطفه و بیان من منحصر به سردار سلیمانی نبوده است. برای من هیچ استثنایی وجود ندارد و همه سربازانی که از مملکت ما و شما دفاع می‌کنند، عزیز هستند. ضمن اینکه خود من در جوانی خواستم ارتشی شوم، اما قبولم نکردند و چه خوب! چون ناچار شدم نویسنده شوم. می‌گویند اگر فکر می‌کنید که دیگران درباره شما چه فکری می‌کنند، یا ضعیف هستید یا از ایشان می‌ترسید؛ من هرگز به خود دروغ نگفته‌ام، در جای خودم نه ضعیف هستم و نه از کسی می‌ترسم.

این نویسنده درباره کار‌های جدید خود نیز توضیح داد: ذهن من همیشه در حال کار کردن است. وقتی پشت میز می‌نشینم، به‌طور اجرایی این کار را می‌کنم، در غیر این صورت هم ذهنم همیشه دنبال کاری است که انجام می‌دهم. معمولاً تا کاری را انجام ندهم، حرف آن را نمی‌زنم؛ ولی به هرحال هرگز بیکار نیستم.

منبع: مهر