محققان امیدوارند با بازسازی مشخصات تبارشناسی داوینچی، نبوغ این هنرمند را درک کنند

عاطفه همایونی | شهرآرانیوز - محققان پژوهشی درباره شجره خانوادگی لئوناردو‌داوینچی، هنرمند ایتالیایی دوره رنسانس، ادعا کردند که ۱۴ نفر از اقوام زنده او را پیدا کرده اند که جوان ترینشان کودکی یک ساله است. این یافته‌ها بخشی از پروژه‌ای هستند که چندین مورخ هنر، ازجمله آلساندرو وزوسی و اگنس ساباتو، دهه هاست بر روی آن کار می‌کنند تا با بازسازی مشخصات شجره نامه داوینچی، نبوغ او را بهتر درک کنند. یکی از سختی‌های این پژوهش، این بود که لئوناردو داوینچی خود هرگز ازدواج نکرده بود و فرزندی نداشت و پژوهش‌ها باید بر روی نوادگان ۲۲ برادر ناتنی او انجام می‌گرفت. داوینچی که بیشتر با نقاشی‌های رمزآلودش شناخته می‌شود، مجسمه ساز، موسیقی دان، نویسنده، ریاضی دان، زمین شناس، مهندس و معماری بااستعداد نیز بوده است.

این مطالعه جدید که در مجله «Human Evolution» منتشر شده است، نسلی از فرزندان پسر را در طول ۶۹۰ سال بررسی می‌کند که از میشل، پدربزرگ لئوناردو، متولد سال ۱۳۳۱ آغاز می‌شود و از ۲۱ نسل و پنج شاخه خانوادگی به ۱۴ نفر از اقوام معاصر او می‌رسد. وزوسی درباره این پژوهش می‌گوید: «محققان این پروژه، کروموزوم Y را که از پدران به پسران منتقل می‌شود و برای ۲۵ نسل تقریبا بدون تغییر باقی می‌ماند، دنبال کردند.» همین محققان در سال ۲۰۱۶، ۳۵ نفر از خویشاوندان زنده لئوناردو را شناسایی کرده بودند، اما تعداد زیادی از آن‌ها نسلی از فرزندان دختر خانواده بودند و امکان بررسی مشخصات تبارشناسی داوینچی را میسر نمی‌کردند. وزوسی اضافه می‌کند: «آن‌ها افرادی نبودند که بتوانند اطلاعات مفیدی درمورد دی ان‌ای لئوناردو و به ویژه کروموزوم Y او به ما بدهند.»

وزوسی درباره خویشاوندان تازه کشف شده داوینچی می‌گوید: «آن‌ها بین یک تا ۸۵ سال دارند. در شهر‌های اطراف محل تولد داوینچی مستقر هستند و به مشاغل معمولی مانند نقشه برداری، صنعتگری و کار‌های دولتی مشغولند.» اکنون این محققان به دنبال آن هستند که دی ان‌ای این نسل معاصر را از طریق مقایسه آن با کروموزوم Y متعلق به اجدادشان که در مکان‌هایی نزدیک به زادگاه داوینچی دفن شده اند، در ماه‌های آینده تجزیه و تحلیل کنند. در طول این پروژه برای یافتن بازماندگان نسل مستقیم داوینچی، محققان از داده‌ها و اسناد تاریخی در بایگانی‌های عمومی و خصوصی و از گزارش‌های مستقیم ارائه شده از نسل‌های بازمانده این هنرمند استفاده کردند.

درواقع این سری از مطالعات برای کشف محل دفن واقعی داوینچی آغاز شده بود. لئوناردو در کلیسایی در قصر «آمبروآز» در فرانسه دفن شده بود، اما این قصر در طی انقلاب فرانسه تخریب شد. بعد‌ها آنچه گمان می‌شد باقی مانده جسد داوینچی است، در کلیسایی کوچک‌تر در همان منطقه دفن شد، اما محققان به طور قطعی نمی‌دانستند که آن استخوان‌ها داوینچی واقعی هستند یا خیر.

نزدیک به دو سال قبل نیز پژوهشی دیگر ازسوی موزه داوینچی به رهبری وزوسی، توجه‌ها را به خود جلب کرده بود. موزه داوینچی اعلام کرده بود که قصد دارد با آزمایش دی ان‌ای روی طره مویی که گمان می‌رود به لئوناردو داوینچی تعلق داشته باشد، به راز محل دفن او پی ببرد. داستان این طره مو به قرن ۱۹ بازمی گردد. فردی که یک کمیسیون سلطنتی برای مکان یابی بقایای جسد داوینچی، او را به خرابه‌های قصر «آمبروآز» در نزدیکی شهر «تور» فرستاده بودند، این طره مو را در سال۱۸۶۳ پیدا کرد. پس از آن یک مجموعه دار آمریکایی در سال۱۹۲۵، طره مو را در پاریس خرید و قبل از مرگش، آن را به مجموعه دار دیگری فروخت.

پس از اطلاع از وجود این طره مو، وزوسی اعلام کرد که موزه داوینچی دی ان‌ای این مو را استخراج و آن را با نمونه گروهی از نوادگان داوینچی مقایسه خواهد کرد تا مشخص شود که آیا بقایای جسد کشف شده در فرانسه در سال۱۸۶۳ واقعا به داوینچی تعلق دارد یا خیر. در آن زمان برخی کارشناسان ازاساس این آزمایش را رد کردند. آن‌ها معتقد بودند که بعید است اصلا این طره مو به داوینچی ربطی داشته باشد. اما در آن زمان، مشکل اصلی این آزمایش این بود که کشف ارتباط از طریق مقایسه دی ان‌ای با نمونه آن از نوادگان درقیدحیات، بسیار پیچیده می‌نمود، زیرا این نوع از آزمایش‌ها تنها از طریق بررسی نسلی پی درپی از فرزندان دختر یا نسلی پی درپی از فرزندان پسر امکان پذیر است.

در ابتدای راه بسیاری باور داشتند که شانس یافتن بازمانده‌های یک نسل مداوم مذکر با گذشت بیش از ۵۰۰سال از زمان مرگ داوینچی، بسیار غیرمحتمل است، اما تیم تحقیقاتی موزه داوینچی آنچه غیرممکن می‌نمود، با پشتکار ممکن کرده اند. اکنون می‌توان امیدوار بود که در ماه‌های آینده رخداد‌هایی از تبارشناسی داوینچی، حقایقی را درباره این هنرمند رازآلود آشکار کند.

منبع: گاردین