ماندگاری احساس گناه با یک عمر مادری!

تکتم جاوید|شهرآرانیوز؛ «من هفت دختر و پسر بزرگ کرده‌ام، هرکدام خوشگل‌تر و تپل‌تر از قبلی. همه را هم شیر داده‌ام. این‌ها بهانه‌های دختر‌های امروزی است که نمی‌توانم و شیر ندارم.»

 

«دخترم به حرف من گوش نمی‌ده. هرچی گفتم شیرخشک برای بچه ضرر داره قبول نکرد. حوصله نگهداری از بچه رو نداره. می‌خواد بشینه سر درس و دانشگاهش. اون‌وقت به بچه طفل معصوم ظلم می‌کنه. بعدا پشیمون می‌شه که دیگه سودی نداره.»

 

این جمله‌ها که از زبان خیلی‌ها بیرون می‌آید تا مثلا مادر بی‌تجربه تازه فارغ‌شده را آگاه کند که وظیفه‌اش مانند همه زنان اطرافش همین است و اگر همان‌گونه رفتار نکند، می‌گویند چنین و چنان می‌شود.

 

هیچ‌کس نه اینجا و نه در هیچ فرصت دیگری قصد زیر سؤال بردن مزایای شیر مادر را ندارد، اما نقطه اختلاف ما از لحظه‌ای آغاز می‌شود که شیردهی بهانه‌ای برای سرزنش یا تحقیر یک مادر باشد. مادری که به‌تازگی فارغ شده است ممکن است در معرض افسردگی پس از زایمان باشد. البته اگر اختلال دیگری نداشته باشد، آن وقت یک زن افسرده را در مواجهه با دنیای جدید و یک نوزاد، آماج فشار‌های روحی قرار می‌دهیم.

 

تبلیغات علیه شیر خشک و شیشه، اصرار زایشگاه‌ها و بیمارستان‌ها در راستای وادار کردن مادر به شیردهی کودک و فشار نزدیکان در اولین گام سبب می‌شود زنانی که توان تغذیه نوزاد خود را با شیر مادر ندارند، دچار احساس گناه شوند. این احساس در سال‌های بعد نیز همراه مادر خواهدبود، زیرا مقایسه او به عنوان مادر خوب یا بد از سوی دیگران و چه بسا در ذهن خودش ادامه می‌یابد. شاید یکی از دلایل محبت افراطی برخی مادران در دوران کودکی یا بزرگ‌سالی همین باشد.

 

اگرچه شیردهی هورمون «اکسی توسین» آزاد می‌کند و باعث آرامش مادر می‌شود، اضطراب هنگام شیردادن یا ایجاد نگرانی از سوی دیگران باعث افزایش هورمون «کورتیزول» می‌شود که هنگام نامساعد شدن وضعیت زندگی مادر، در شیر بالا می‌رود و به همان میزان وارد بدن کودک می‌شود و زندگی کنونی و آینده او را دچار مشکل می‌کند. پس یک شیردهی با شیرخشک در محیطی آرام، بسیار مؤثرتر از خوردن شیر مادر در شرایط پر از دلشوره یا احساس نفرت در وجود مادر است.

 

کوتاه سخن اینکه تجربیات و فعالیت‌های شخصی و توان جسمی و روحی خود را فراموش کنید وقتی در کنار یک مادر باردار و تازه فارغ‌شده قرار می‌گیرید، اجازه بدهید خودش انتخاب کند و مسئولیت انتخابش را بپذیرد. هرگز نمونه‌های موفق فامیل و آشنا را یادآوری نکنید یا از مضرات شیردهی با شیشه خبر و مثال نیاورید.

 

مهم این است که در کنار یک مادر قرار بگیرید و حامی او باشید که بتواند کودک را در شرایط آرام بزرگ کند، زیرا نوزاد از دیدن چشم‌های مادر نیز نگران دچار احساس اضطراب خواهد شد. کمک پزشک در این‌گونه مواقع لازم است. اجازه دهید پزشک به مادری که تازه زایمان کرده است و شیر ندارد کمک کند.