تأثیر «ویتامین دی» در کاهش مرگ مبتلایان به کرونا

شهرآرانیوز - وجود ویتامین D در بدن به جذب کلسیم و فسفر کمک می کند که هر دو این عناصر، مواد معدنی ضروری برای ساخت استخوان ها به شمار می آیند.

اگر مقادیر این ویتامین در بدن کافی نباشد، استخوان های فرد نرم، ضعیف یا شکننده خواهد شد که در نهایت باعث ابتلا فرد به بیماری هایی مثل: نرمی استخوان در کودکان یا ملاست و پوکی استخوان در افراد بزرگسال می شود.

یکی دیگر از کاربردهای این ویتامین، تضمین سلامت ماهیچه ها، اعصاب، مغز و سیستم دفاعی بدن است.

شواهد موجود نشان داده که احتمالا وجود این ویتامین در پیشگیری از ابتلا به بعضی از بیماری ها، از جمله سرطان، موثر است.

امروزه طرح تحقیقاتی در زمینه توانایی این ویتامین در خصوص درمان بیماری هایی مثل: دیابت، فشار خون بالا و مالتیپل اسکروزیس (بیماری MS) در حال اجراست.

محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران، با انجام پژوهشی دریافتند؛ میزان مرگ و میر ناشی از کرونا با تنظیم سطح نرمال ویتامین D کاهش می‌یابد.

هدف اصلی این مطالعه بررسی ارتباط بین مرگ و میر ناشی از  کووید-۱۹ با سطح سرمی ویتامینD در افراد بستری شده در بیمارستان بهارلو بوده و محققان پروژه جهت استخراج موارد مرگ و میر به بایگانی مدارک پزشکی بیمارستان مراجعه نمودند.

و با توجه به یافته‌ها، جهت پیشگیری از موارد شدید بیماری کووید ۱۹ و به تبع آن کاهش موارد مرگ و میر تجویز ویتامین دی در افرادی که سطح پایین ویتامین دی (کمتر از ۳۰) دارند منطقی و ضروری به نظر میرسد. 

ویدئو | تمام کسانی که در آی سی یو فوت کردند ویتامین دی بدنشان زیر ۲۰ بود

میزان نرمال ویتامین D خون

براساس اعلام سازمان مکمل های رژیمی، مقادیر آورده شده در جدول زیر، حداقل نیاز روزانه هر فرد به این ویتامین است:

کمبود ویتامین D در بدن

این ویتامین از طریق نور خورشید یا راه دیگر، مثل مواد خوراکی، به بدن منتقل می شود. در صورتی که میزان کافی از این ویتامین از طریق این منابع به بدن نرسد، فرد دچار کمبود ویتامین D می شود.

علائم ناشی از کمبود این ویتامین ممکن است محسوس باشند؛ اما استخوان درد و ضعف عضلات از جمله علائم و نشانه های معمول به شمار می روند.

براساس گفته های سازمان سلامت و خدمات انسانی در ایالات متحده آمریکا، احتمال کم شدن میزان این ویتامین در بدن بعضی از افراد بیشتر از دیگران است که می توان به این دسته از افراد اشاره کرد:

• نوزادان شیرخوار؛ زیرا این ویتامین به طور محدود در شیر انسان وجود دارد.
• افراد بزرگ تر که بدنشان این ویتامین را جذب نمی کند.
• افرادی که پوست تیره تری دارند و ویتامین D موجود در نور خورشید، کمتر جذب پوست شان می شود.
• افرادی که مدت زمان طولانی در خانه هستند و بیرون نمی روند.
• افرادی که چاقی مفرط دارند؛ به علت اینکه سلول های چربی به ویتامین D متصل شده و نمی گذارند که این ویتامین وارد رگ های خونی شود.

اختلالات، بیماری ها و مصرف بعضی از داروها، جذب ویتامین D به بدن بعضی از افراد را مشکل تر می کند؛ مثل: افرادی که مشکلات زیر را دارند یا داروهای زیر را مصرف می کنند:

بیماری کلیوی؛

بیماری کبدی؛

بعضی از انواع سرطان؛

بیماری کرون؛

بیماری سلیاک؛

بیماری های التهابی مزمن؛

پرکاری پاراتیروئید؛

داروهایی که مانع از حملات به فرد می شوند؛

داروهای مخصوص ایدز و HIV؛

جراحی بای پس معده.

چگونه می توان میزان نرمال ویتامین D خون را افزایش داد؟

کافی است هر روز زیر نور خورشید بروید تا میزان روزانه بدن تان به این نوع ویتامین را تأمین کنید. با وجود این، ممکن است نور خورشید نتواند نیاز روزانه بعضی از افراد را تامین کند؛ زیرا میزان تابش نور خورشید با توجه به موقعیت فرد و فصل سال متفاوت است.

مطالعاتی که در سال ۲۰۱۹ در کشور سوئیس انجام شد نشان داده است که روزانه تنها ۱۰ تا ۱۵ دقیقه قرار گرفتن در معرض تابش خورشید، کافی است تا ۱.۰۰۰ IU از این ویتامین در طول روز‌های بهار و تابستان جذب بدن فرد شود. اما برای دریافت همین میزان ویتامین در طول روز‌های پاییز و زمستان، باید تقریبا ۶ ساعت در روز را بیرون منزل باشید.

این تحقیقات این را نشان می‌دهد، افرادی که در شهر‌های خنک‌تر زندگی می‌کنند یا آن‌هایی که بیشتر زمان خود را در داخل خانه سپری می‌کنند، می‌توانند از مکمل‌های حاوی ویتامین D استفاده کنند. البته باید به این نکته توجه کنید که قبل از مصرف این مکمل ها، حتما باید با پزشک خود مشورت کنید؛ زیرا این مکمل‌ها با بعضی از دارو‌های دیگر تداخل دارند.

از آن جایی که نور خورشید باعث آسیب دیدن پوست و آفتاب سوختگی می‌شود، حتما باید قبل از بیرون رفتن از خانه ضد آفتاب بزنید.

مطالعاتی که بر روی کارکنانی در یک دفتر در استرالیا انجام شده، نشان داده است که استفاده از ضد آفتاب باعث می‌شود که فرد بتواند ساعت‌های بیشتری را خارج از خانه باشد و به تناسب، میزان بیشتری از این ویتامین را دریافت کند.

همان طور که در قسمت بالا هم گفتیم، یکی دیگر از راه‌های جذب این ویتامین از طریق مواد غذایی است.

مواد خوراکی حاوی ویتامین D 

ماهی های روغنی مثل: ماهی خال مخالی، تن و قزل آلا؛

جگر گاو؛

قارچ های پورتوبلو؛

سینه مرغ؛

محصولات لبنی؛

غلات غنی شده.

آیا می توان مقدار زیادی از ویتامین D مصرف کرد؟

بله، می توانید مقدار بیشتری از این ویتامین را مصرف کنید. از آن جایی که این ویتامین به طور طبیعی تنها در تعداد محدودی از غذاها یافت می شود، تنها راهی که می توانید مقدار زیادی از این ویتامین را وارد بدن خود بکنید، مصرف مکمل های قوی حاوی این ویتامین است.

با توجه به یکی از مطالعاتی که در همین زمینه انجام شده، مسموم شدن با این ویتامین علائم زیر را به همراه دارد:

استفراغ کردن مداوم؛

پلی اوریا یا ادرار زیاد در طول روز؛

پریشانی؛

پلی دیپسیا یا تشنگی غیرعادی؛

بی تفاوتی؛

دردهای شکمی؛

دفع آب بدن.

حداکثر محدودیت های مصرف این ویتامین به صوررت روزانه و براساس سن فرد به صورت جدول زیر می باشد:

معمولا نور خورشید نیاز روزانه شما به این ویتامین را فراهم می سازد؛ اما اگر احتمال کم شدن این ویتامین شما را تهدید می کند، حتما باید مکمل های حاوی این ویتامین را مصرف کنید.

منبع: عصرایران/ایسنا

بیشتر بخوانید:

خطر مرگبار مصرف کلسیم با ویتامین D

مبتلایان به کرونا چه غذاهایی بخورند؟