قدسی شاعرانه می‌زیست

مرحوم قدسی یکی از شاعرانی بود که قبل از انقلاب اسلامی و بعد از آن در حوزه شعر فعالیت چشمگیری داشتند. او یکی از پنج یار خراسانی رهبر انقلاب و باعث بسیاری از اتفاق‌های شعری در مشهد و خراسان بوده است.

من از رهبر انقلاب شنیدم که مرحوم قدسی صمیمی‌ترین و نزدیک‌ترین شاعری بود که با ایشان ارتباط داشت. در یکی از سند‌های مرکز انقلاب اسلامی دیدم که مرحوم قدسی باعث آشنایی رهبر معظم انقلاب با انجمن ادبی فردوسی شد. این انجمن در منزل سرگرد نگارنده برگزار می‌شد و شاعران برجسته‌ای در آن محفل حضور پیدا می‌کردند.

ایشان نیز در یکی از سخنان فرمودند که مرحوم قدسی باعث آشنایی من با انجمن ادبی فردوسی شدند. رهبر انقلاب در یکی از فرمایشاتشان فرمودند که من جز غزل خوب از قدسی نشنیدم.

اینکه رهبر معظم انقلاب فرمودند که مرحوم قدسی ایشان را به انجمن ادبی فردوسی برده نشان از این مسئله است که وقتی طلبه‌ای جوان را در آن دوران می‌بیند که به شعر و شاعری علاقه‌مند است، دست ایشان را گرفت و کمک‌های شایانی کرد.

رهبر معظم انقلاب در حوزه تحلیل شعر ید طولایی داشتند و هر موقع با مرحوم قدسی به جلسه‌ای می‌رفتند از ایشان می‌خواستند که نکات خود را درباره شعر دیگران مطرح کنند. این نشان از توجه زیاد مرحوم قدسی به تربیت شاعران جوان دارد.

مرحوم قدسی چهره‌ای دوست داشتنی بود و با وجود اینکه اختلاف سنی من با او زیاد بود، چند باری که مرحوم استاد را دیدم، کاریزمای شخصیتی اش ما را به خود جذب کرد. او چنان صمیمیت بالایی داشت که وقتی با او هم کلام می‌شدیم، انگار سال هاست که دوستی دیرینی با او داشته ایم. این گرمای زبان مرحوم قدسی بسیار دلپذیر بود.
استاد جزو شاعران باسواد بود و مطالعه زیادی در این حوزه داشت. هر موقع شروع به سخن می‌کرد، نکته تازه‌ای بر زبانش جاری می‌شد. او درون بسیاری پاکی داشت و با این پاکی درون، بسیاری را به سمت خود جذب می‌کرد.

رهبر معظم انقلاب در یکی از شعر‌های خود فرمودند که: «هرچند امین بسته دنیا نی ام اما/ دلبسته یاران خراسانی خویشم» من سال‌ها درباره یاران خراسانی معظم له پژوهش کردم و با آن‌ها ارتباط داشتم. وقتی پیام ایشان را در کنگره احمد کمال شنیدم، تعجب کردم که این قدر مشفقانه از او یاد می‌کنند و از عبارت «کمال ما» استفاده کردند.

پیام تسلیت ایشان را نیز مرحوم محمد قهرمان در کنگره خواندند. این نشان از الفت دیرینه ایشان با این پنج یار خراسانی دارد.

سابقه مبارزاتی مرحوم قدسی نیز بسیار بالا بوده است. او مدتی در زندان‌های ستمشاهی حضور داشته و لحظه‌ای از مبارزه با حکومت پهلوی دریغ نکرده است. در میان شاعران هم دوره استاد، کسی به اندازه مرحوم قدسی سابقه مبارزاتی نداشته است.

مرحوم قدسی روحیه‌ای شهرت طلب نداشت و هیچ وقت به دنبال آن نبود که از نردبان شعر به عنوان ابزاری برای دیده شدن استفاده کند. از همه مهم‌تر اینکه شعر یکی از خصلت‌های او بود و ابعاد شخصیتی و فرهنگی بسیاری داشت.

با اینکه کمتر شعر می‌سرود، همان اشعار بسیار شیرین و باکیفیت بود. مرحوم استاد به فکر چاپ و انتشار اشعارش نیز نبود و مجموعه اشعارش پس از فوتش به چاپ رسید.

از نظر من، مرحوم قدسی یک شاعر به تمام معنا در رفتار و گفتار بود. برخی از شعرا تنها در گفتار شاعر هستند و شاعرانه زندگی نمی‌کنند. مرحوم قدسی شعر را زندگی کرد. او مردی بود که در طول زندگی اش شاعران زیادی را تربیت کرد و همین منش بزرگوارانه او سبب تربیت بسیاری از شاعران جوان در مشهد و خراسان شد.