معتادان گمنام

فارغ از اینکه هرکدام چند سال گرفتار بودند، چه مخدر‌هایی مصرف می‌کردند و پیش از پاکی فعلی چندبار خواسته اند ترک کنند و زمین خوردند، یک چیز بینشان مشترک است؛ «خداروشکر»‌هایی که از ته قلب می‌گویند و آرامشی کمیاب که بر وجودشان سایه انداخته است.