علی موسی زاده
آخرین مطالب علی موسی زاده
آموزش داستان‌نویسی | من‌های دیگر (بخش اول)
نهایت میدانی که نویسنده می‌تواند در آن حرکت کند شبیه به دایره‌ای است که یک پرگار می‌کشد و قطر آن دقیقا به اندازه همان ریسمانی خواهد بود که بر گردن دارد.
آموزش داستان‌نویسی | چیز‌هایی که در جیب هایم دارم
سؤالی که ارنست کوچک از خودش پرسید همچنان به قوت خودش باقی است. من در زندگی ام چه چیز خاصی برای نوشتن دارم؟ این را هر آدمی که دغدغه نوشتن دارد باید همان ابتدای کار از خودش بپرسد.
آموزش داستان نویسی | لطفا همین جا، در همین چاله‌ای که برایتان کنده ام، نزول اجلال بفرمایید
تعلیق، که ازنظر لغوی به معنای «معلق ماندن» است، سعی دارد همان حالت انتظاری را توصیف کند که طی آن مخاطب حس می‌کند در داستان اتفاقی افتاده که همه چیز روی هواست و نویسنده او را بلاتکلیف رها کرده است.
آموزش داستان‌نویسی | تار‌های تنیده در گوشه سقف
کشمکش شخصیت‌ها روی خطی ساده حرکت نمی‌کند و شخصیت‌های فرعی مثل نهنگ‌ها بالا می‌آیند و وارد ماجرای اصلی می‌شوند، از مخاطب پیشی می‌گیرند و اجازه نمی‌دهند بتواند پایان را حدس بزند.
آموزش داستان نویسی | قلب نهنگ (بخش سوم)
ابتدا از انسان و خودش حرف زدیم، بعد این وضعیت را در تقارن گذاشتیم و از دل کشمکش درونی کشمکش بیرونی را بیرون کشیدیم. حالا کشمکش بیرونی فردی را در برابر کشمکش بیرونی غیرفردی قرار می‌دهیم.
آموزش داستان‌نویسی | قلب نهنگ (بخش دوم)
اگر ـ به تعبیر ساده لوحانه جهان باستان ـ انسان را در مرکز کائنات تصور کنیم، می‌توانیم کشمکش‌ها را براساس همین مرکزیت تقسیم کنیم.
آموزش داستان‌نویسی | قلب نهنگ (بخش اول)
کشمکش شکل‌های متفاوتی دارد و داستان‌ها می‌توانند روی یک نوع از آن متمرکز شوند و یا به صورتی التقاطی از چند یا چندین نوع کشمکش بهره بگیرند
آموزش داستان‌نویسی | آبی اقیانوسی (بخش دوم)
آخرین سطر‌های نوشته پیشین با تشبیه آدم‌ها به قطعات الکتریکی گذشت، اینکه برای شناخت کارکرد یک قطعه الکتریکی ناچاریم برق را از آن عبور بدهیم تا ببینیم چه نوع وسیله‌ای است.
آموزش داستان‌نویسی | آبی اقیانوسی (بخش اول)
در بسیاری از شاهکارها، شخصیت‌های ساده‌ای وجود دارند که به شکل گیری آن روایت جامع کمک می‌کنند. اما، اگر قرار باشد که نوشتن شخصیت‌های سطحی و ساده برای یک نویسنده به عادت تبدیل شود، آثارش یکسان و شبیه به یکدیگر می‌شوند.
آن خاطره که تو را خواهد ساخت | نکاتی درباب داستان‌نویسی
گاهی گذشته می‌آید تا به ما نشان بدهد چه شد که کار به اینجا کشید.
به آن‌ها بگو مرا نکشند | درباب کارکردهای دیالوگ در داستان
منظور ازپیش بردن داستان، در اینجا، همان حرکت طولی است. درعین حال، مدنظر داشته باشید که دیالوگ در حرکت عرضی روایت هم کارکرد زیادی دارد.
کلماتی که آدم‌ها را خاکستر می‌کنند
اگر بخواهید دوتا آدم را به جان هم بیندازید و کاری کنید که همدیگر را تکه و پاره کنند، فقط به یک چیز نیاز دارید؛ یک جرقه.
آنجا که آن‌ها زندگی می‌کنند
داشتیم درباره کارکردهای چندوجهی دیالوگ صحبت می‌کردیم که رسیدیم به اینجا: سومین کارکرد دیالوگ در داستان و رمان، یعنی صحنه پردازی.
خمیری که در آن می‌دمم
اگر تا الان با ارجاع به مطلب گذشته سری به داستان «جاده اجمونت» یا رمان «نفرین ابدی بر خواننده این برگ ها» زده باشید، خوب متوجه شده اید که دیالوگ چه قدرتی می‌تواند در متن‌های داستانی داشته باشد.
اوهامی سخت‌تر از تیتانیوم
یکی از دشوارترین توانایی‌هایی که نویسنده می‌تواند به آن دست پیدا کند مهارت در گفت وگونویسی یا همان دیالوگ نویسی است.
کاموایی که با آن تو را بافتم
اگر به عنوان یک سالک راه نوشتن، نداشتن ایده را مانع و سدی برای نوشتن می‌بینی و مطمئنی که این یک مقاومت درونی نیست، یکی از بهترین سرچشمه‌های ایده و داستان گویی نوشتن یادداشت‌های روزانه است.
هشت بذر برای کاشتن یک درخت
من که شور نوشتن و ادبیات دارم چطور می‌توانم خلاقیتم را بیشتر کنم و توانایی‌های خودم در خلق یک اثر بهتر را تقویت کنم؟
اعجاز ایجاز (بخش چهارم)
یکی از بهترین راه‌های موجز کردن متن‌ها به کارگیری همان سیستمی است که برای مدیتیشن تعریف شده است.
اعجاز ایجاز (بخش سوم)
بگذارید همین اول کار یک ترفند درست و حسابی برایتان رو کنم، اینکه خیلی وقت‌ها بهتر است رویکرد توضیحی را کنار بگذارید و به جای آن از «نشانه ها» استفاده کنید.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.